کابل (پژواک، ۱۶ میزان ۱۴۰۴): معین وزارت صحت عامۀ افغانستان در مراسم افتتاح ورکشاپ یکروزۀ «نشر یافتههای سروی خدمات صحت روانی کودکان و نوجوانان» گفت که خدمات صحت روانی در کشور بسیار محدود است و بودجۀ مشخصی برای سلامت روان کودکان و نوجوانان وجود ندارد.
محمدحسن غیاثی، معین پلان و پالیسی وزارت صحت عامه امروز (چهارشنبه، ۱۶میزان) در این ورکشاپ گفت که عواملی چون جنگ و درگیریها، مهاجرتها، فقر، بحرانهای بشری، بیثباتی سیاسی و چالشهای اقتصادی و اجتماعی سبب ایجاد مشکلات روانی در نزد هرگروه سنی شده میتواند.
براساس معلومات منبع، در حال حاضر در سطح جهان حدود ۴۷۰ میلیون نفر از مشکلات روانی رنج میبرند که از این میان ۱۰ تا ۲۰ درصد را جوانان و کودکان تشکیل میدهند.
به گفتهٔ وی، براساس سروی که در سال ۲۰۱۸ میلادی انجام شده بود، در افغانستان حدود ۳۹ درصد کودکان با مشکلات احساسی مانند اضطراب و افسردهگی مواجه بودند و ۱۵درصد با اختلال پیش فعالی و کمتوجهی و تقریبا ۴۱ درصد از مشکلات روانی دیگر رنج میبرند.
موصوف میگوید که در کشورهای کمدرآمد و با درآمد متوسط، بین ۷۵ تا ۹۵ درصد مردم به خدمات صحی روانی دسترسی ندارند.
غیاثی افزود: «با وجود همۀ این موارد، سروی نقشهبرداری خدمات صحت روانی کودکان و نوجوانان که اخیراً با حمایت مالی صندوق حمایت از کودکان (یونیسف) و همکاری تخنیکی مؤسسۀ هیرسنیف و هماهنگی ریاست صحت عامه انجام شدهاست، نشان میدهد که در افغانستان نهتنها پالیسی، ستراتیژی و بودجۀ مشخصی برای صحت روانی کودکان و نوجوانان وجود ندارد، بلکه معیارهای مشخصی برای ارایۀ خدمات نیز تعریف نشدهاست.»
غیاثی گفت، براساس یافتههای این سروی، ۷۹،۲ درصد خدمات صحت روانی برای کودکان و نوجوانان توسط سکتور خصوصی، ۳،۳ درصد توسط حکومت و ۱۹،۳درصد توسط تمویلکنندهگان خارجی عرضه میگردد.
وی اشاره کرد که این آمار بیانگر اینست که در این بخش سرمایهگذاری ناچیز صورت گرفتهاست؛ یعنی در سطح کشور تنها چند مرکز تخصصی صحت روانی برای کودکان و نوجوانان فعالیت دارد که شامل ۵ بستر در شفاخانهٔ تخصصی صحت روانی در شهر کابل، ۲۰ بستر در شفاخانه تداوی معتادین در این شهر موجود میباشد.
او اضافه کرد که منابع بشری در این عرصه به شدت محدود است، میکانیزم راجع به آن ضعیف میباشد و مداخلات روانی و اجتماعی در سطح جامعه پراگنده و عمدتا توسط نهادهای غیرحکومتی اجرا میگردد.
غیاثی اشاره کرد که با در نظرگرفتن این چالشها، نیاز فوری به تدوین پالیسی ملی صحت روانی کودکان و نوجوانان، تأمین منابع مالی پایدار در سیستم صحی افغانستان، توسعۀ منابع بشری و ادغام صحت روانی کودکان و نوجوانان در پالیسیهای صحی و تعلیمی کشور وجود دارد.
وی میگوید، امارت اسلامی افغانستان متعهد است که تمام شهروندان افغانستان بهشمول کودکان و نوجوانان، باید به خدمات صحت روانی دسترسی داشته باشند. به گفتۀ او، این هدف از طریق ادغام خدمات صحت روانی در مراکز صحی ابتدایی و ثانوی و همچنین بهبود کیفیت این خدمات با همکاری میان سکتورهای مختلف بهویژه وزارت معارف و وزارت کار و امور اجتماعی، قابل دستیابی است.
به گفتۀ وی، هیچ کسی نباید به دلیل فقر و محدودیتهای جغرافیایی یا سایر عوامل از این خدمات محروم بمانند.
در همین حال، اندیا جمیز، نمایندۀ صندوق حمایت از کودکان (یونیسف) در افغانستان در این برنامه گفت که در سطح جهان از هر ۱۰ طفل بین سنین ۵ تا ۱۶ سال، یک نفر با مشکلات روانی مواجه است و بیشتر این مشکلات در سنین حدود ۱۴ سالهگی تشخیص داده میشود.
وی با اشاره به این مشکل در افغانستان گفت که در این کشور جوانان، نوجوانان و اطفال مشکلات متعددی چون مهاجرت، فقر، جنگ و غیره را متحمل شدهاند، این همه تجربیات تلخ باعث گردیده که با مشکلات روانی دستوپنجه نرم کنند.
به گفتهٔ او، براساس یک سروی که در سال ۲۰۲۳ از سوی سکتورهای مختلف در افغانستان انجام شده، نشان میدهد که در این کشور از هر ۴ طفل بین سنین ۵ تا ۱۷ سال از یکی مشکلات روانی رنج میبرند، اما اکثریت آنان به خدمات صحت روانی دسترسی ندارند و نیاز است که در این بخش توجه صورت گیرد.
وی میگوید که برای حل مشکلات در این بخش، باید پالیسیسازی و قانونگذاری صورت گیرد، بهگونهای که موضوعاتی مانند منابع مالی، خدمات دوایی، خدمات تداوی، مشورهدهی و منابع بشری در آن گنجانده شود.
خانم جیمز میگوید که یونیسف متعهد به همکاری در این بخش میباشد، اما از وزارت صحت عامه خواست تا ستراتیژی مختص به اطفال و نوجوانان را با بودجۀ مشخص تهیه کند.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP