از موره‌بافی تا کارآفرینی؛ دختری که با تلاش‌هایش برای زنان امید آفرید

کابل (پژواک، ۱۷ عقرب  ۱۴۰۴): مریم محمدی، دختری در شهر کابل که با پشتکار و خلاقیت خود توانسته با سرمایۀ اندک کار موره‌دوزی و گل‌سازی را راه‌اندازی کند، اکنون علاوه بر تأمین هزینه‌های خانوادۀ خود، زمینۀ کار را برای ده‌ها زن فراهم کرده و محصولاتش را به خارج از کشور نیز صادر می‌کند.

آژانس خبری پژواک در این گزارش «آیینهٔ زن»، مریم محمدی را به معرفی گرفته‌است، دختری که با سعی و تلاش توانسته به موفقیت بزرگی دست یابد.

مریم محمدی کی است؟

مریم محمدی ۲۳ سال قبل در منطقهٔ «قلعهٔ قاضی» شهرکابل به دنیا آمده و در دوران مکتب به درجه عالی قرار داشت.

موصوف می‌گوید که در امور منزل نیز با مادرش سهم می‌گیرد و همواره تلاش کرده‌است که یک شخص مفید برای خانواده‌اش باشد.

وی در دوران مکتب نظر به شوق و علاقهٔ که داشت، موره‌بافی را نزد مادرش آموخت.

مریم علاقهٔ زیاد داشت که در شتهٔ کمپیوتر ساینس تحصیل کند و جهت رسیدن به این هدف باید شامل برنامهٔ آماده‌گی کانکور می‌شد، اما پرداخت هزینه برای خانواده‌اش کمی دشوار بود، به همان دلیل کار موره‌بافی و موره‌دوزی را کم کم شروع کرد و برخی محصولات را تهیه و به بازار عرضه می‌کرد.

مریم گفت: «۵ سال پیش از طریق امتحان کانکور به پوهنځی دلخواه‌ام کمپیوترساینس پوهنتون کابل موفق شدم و خیلی خوشحال بودم که به آرزویم رسیده بودم، اما درس‌ها متوقف شد و به تحصیل خود ادامه داده نتوانستم.»

مریم گفت: «بعد از آن‌که درس‌ها متوقف شد و دیگر نتوانستم به تعلیم و تحصیل خود ادامه بدهم، مدت طولانی بیکار بودم. واقعاً افسرده شده بودم، چون زمانی هم درس می‌خواندم و هم کار می‌کردم. بعد از مدتی تصمیم گرفتم که خودم کاری راه بیندازم و در کنار خود، دختران دیگری را هم مشغول به کار کنم.»

وی به دلیل این‌که در موره‌بافی و گل‌سازی مهارت داشت، تصمیم گرفت که از این مهارتش استفاده کرده و کار را آغاز کند.

او افزود: «در ابتدا به همین خاطر به دکان‌های لباس‌های محفلی می‌رفتم، لباس می‌آوردم و کار موره‌دوزی آن‌ها را انجام می‌دادم. از همان مقدار پول، امرار معاش می‌کردم.»

مریم روی لباس‌های محفلی و شال عروسان موره می‌دوخت و در مقابل آن یک مقدار پول می‌گرفت.

آغاز مسیر کارآفرینی

مریم که با علاقه و شوق به کار موره‌دوزی و گل‌سازی می‌پرداخت، درآمدش را پس‌انداز کرد تا بتواند کارش را گسترش داده و کارگاهی را با سرمایهٔ ۷۰۰۰ افغانی راه‌اندازی کند.

مریم پس از دو سال موفق گردید که کارگاه خودش را زیر نام برند «تاج» ایجاد کند. او پس از ایجاد این  کارگاه موره‌بافی با مشکلات مبارزه کرد و در نتیجه موفق شد که در کارگاه‌اش تعدادی از زنان را جذب کند.

به گفتهٔ او، در این کارگاه اکنون روی لباس‌های محفلی و شال عروسان موره می‌دوزند و نیز انواع گل‌های دست عروس و گل‌هایی برای تحفه را نیز تهیه می‌کنند.

وی تصریح کرد، در حال حاضر در این کارگاه  ده زن و دختر تمام وقت و ۳۲ زن و دختر دیگر نیم روزه کار می‌کنند و در بدل کارشان معاش اخذ می‌نمایند.

مریم می‌گوید: «وقتی فرمایش لباس را گرفتیم،‌ دوخت رخت را در خیاطی‌های بیرونی انجام می‌دهیم، بعدا روی لباس موره را خود ما می‌دوزیم.»

حمایت خانواده؛ کلید موفقیت

مریم برای رسیدن به آرزویش و موفقیت در کاروبارش، نیاز داشت حمایت خانواده را با خود داشته باشد تا بتواند در مسیر پیشرفت گام بردارد.

او می‌گوید: «گرچه در هر کاری حمایت خانواده‌ام را داشتم، اما در ابتدا خانواده کمی نگران بودند. خواهر کلانم می‌گفت شاید نتوانی یا سخت باشد، اما در عین حال می‌گفت شروع کن، من در کنارت هستم. با این‌حال هشدار می‌داد که کار دشواری است و نیاز به تجربه دارد.»

مریم در این راه با مشکلات و چالش‌های نیز مواجه گردید، اما هیچ‌گاهی به عقب نگشت و به راه‌اش ادامه داد.

وی افزود: «خیلی وقت‌ها سختی‌های زیادی سر راهم قرار می‌گرفت و می‌خواستم متوقف شوم، اما باز با خودم می‌گفتم که باید به پیش بروم.»

او  در روزهای نخست کار، فروشات خوبی نداشت، ولی صبر و حوصله مندی‌اش باعث گردید که به پیش برود و باالاخره فروشات او بیشتر گردد.

موصوف حالا در کنار این‌که مصارف خودش را تامین می‌نماید در خانواده‌اش نیز کمک می‌کند.

او می‌گوید: «از این‌که می‌بینم می‌توانم هم به خانواده‌ام کمک کنم و هم زمینهٔ کار را برای چند خانم دیگر فراهم ساخته‌ام، خیلی خوشحال هستم. از هدف‌هایم هیچ‌وقت دست نمی‌کشم، چون این کار فقط برای خودم نیست، بلکه برای تمام خانم‌هایی است که در کنارم کار می‌کنند و به آن نیاز دارند.»

مسیر موفقیت مریم: اکنون محصولات‌ام در خارج از کشور نیز علاقه‌مند دارد

مریم می‌گوید که اکنون فروشات شان افزایش یافته و نه تنها در داخل کشور، بلکه در خارج از کشور نیز علاقه‌مندان زیادی دارد.

وی افزود: «در حال حاضر، بیشترین فرمایش‌های ما مربوط به گل‌های روز است که فروش بسیار خوبی دارد. یکی از دلایل آن این است که این گل‌ها دوام و بقای زیادی دارند و به‌زودی خراب نمی‌شود.»

موصوف اضافه کرد:«بیشترین مشتری‌های ما از آلمان، امارات متحدهٔ عربی و امریکا ‌اند که سفارش‌هایی برای ما فرستاده‌اند. یکی از چیزهایی که برایم خیلی جالب بود، این است که منشا لباس‌های عربی عربستان است، اما بیشترین سفارشات ما از خود عربستان است. آن‌ها می‌گویند در عربستان قیمت این لباس‌ها بسیار بالا است، در حالی که اگر از ما خرید کنند، با هزینهٔ کمتر برایشان تمام می‌شود.»

او در مورد برنامۀ آینده‌اش ‌گفت: «هدف‌های آینده‌ی زیادی دارم. فعلاً مکان کوچکی برای کارهایم دارم، اما می‌خواهم در آینده عمده‌فروشی خودم را داشته باشم تا دکان‌های کوچک از من خرید کنند. همچنین آرزو دارم نمایندگی‌های زیادی داشته باشم؛ ابتدا در سطح ملی و سپس در سطح بین‌المللی.»

وی طی پیامی به سایر دختران گفت: «هیچ راهی بسته نیست، منتظر نباشید تا کسی برای شما راهی باز کند.»

 خانم‌هایی که برای شان در این کارگاه زمینهٔ کار فراهم شده‌است

طاهره، یکی از کارکنان در این کارگاه می‌گوید: «خیلی خوشحالیم که برای ما فرصت کار فراهم شده بودن در کنار مریم محمدی برای ما لذت‌بخش است.»

او ادامه داد: «در بخش موره‌دوزی لباس‌ها و همچنین در تهیه دسته‌های گل همکاری دارم. محمدی بسیار تلاش می‌کند تا ما چیزهای جدید یاد بگیریم. ما بیشتر کارهای مهره‌دوزی را انجام می‌دهیم و طراحی و نقش‌ها را خودش آماده می‌کند.»

موصوف آرزو دارد که این کارگاه توسعه یابد و برای زنان بیشتر در آن زمینهٔ کار فراهم گردد.

ازسوی دیگر، آمنه هاشمی، کارشناس مسایل اقتصادی می‌گوید که زنان تجارت‌پیشه و کارآفرین در افغانستان دستاوردهای بسیار ارزشمندی و در کارهای شان خلاقیت و مهارت‌های خوبی دارند.

به گفتۀ وی، در حال حاضر شمار زیادی از زنان توانسته‌اند کسب‌وکارهای کوچک و بزرگ خود را رشد و توسعه دهند. آنان نه ‌تنها برای خودشان، بلکه برای تعداد زیادی از زنان دیگر نیز زمینهٔ کار و اشتغال فراهم کرده و محصولات شان نه تنها در داخل، بلکه در خارج از کشور نیز علاقه‌مندان خاص خود را دارد.

موصوف  نیز خواهان حمایت این دختر شد تا کاروبارشان را رونق دهد.