تخار

عظیم‌الله، باشندۀ ولایت تخار که به دلیل مشکلات اقتصادی سه بار دشواری‌های مهاجرت غیرقانونی را تجربه کرده اکنون از طریق تولید خشت خام برای خود و تعدادی از جوانان دیگر زمینۀ کار را فراهم نموده‌است.

برخی از فروشنده‌گان زیورآلات نقره و طلا در تخار فقر اقتصادی در میان خانواده‌ها را علت اساسی کمرنگ‌ شدن کاروبار شان دانسته می‌گویند که سطح فروشات زیورات نسبت به گذشته تا ۶۰ درصد کاهش یافته‌است.

برخی از زرگران در ولایت تخار با ابراز نگرانی می‌گویند که صبح امروز دو فرد مسلح وارد یک طلافروشی درشهر تالقان شده و به ارزش سه میلیون افغانی زیورات را با خود برده‌اند.

امام حسین که ۲۰ سال پیش در ولایت تخار در نتیجۀ بمباردمان طیارۀ از ناحیۀ کمر و پاهای معلول شده می‌گوید که خوشی ایام عید برایش لذت ندارد و اکنون تنها آرزویش تأمین نفقه برای خانوادۀ هفت نفری خود می‌باشد.

مسؤولین امنیتی در تخار از تأمین امنیت در روزهای عید اطمینان داده و هشدار می‌دهند، آن‌عده از افراد نظامی و ملکی که در ایام عید دست به فیرهای شادیانه بزنند، بازداشت و مجازات می‌شوند.

برخی از جوانان در ولایت تخار به هدف حفاظت از محیط زیست و جلب گردشگران بیشتر به ساحات باستانی این ولایت، اقدام به دیوارنگاری در ولسوالی‌های فرخار و ورسج این کردند.

مسؤولین محلی تخار می‌گویند که کار پنج پروژۀ آبرسانی به ارزش بیش از ۲۴ میلیون افغانی در مرکز و ولسوالی رستاق این ولایت آغاز شد که با تکمیل آن بیش از ۱۵ هزار تن از آب آشامیدنی صحی مستفید خواهند شد.

برخی از جوانان تحصیل‌کرده در ولایت تخار از آنچه که افزایش استخدام‌های حکمی در ادارات دولتی گفته می‌شود ابراز نگرانی نموده می‌گویند که ادامۀ این روند سبب افزایش مهاجرت‌های غیرقانونی و دلسردی جوانان به ادامۀ تحصیل می‌شود.

در پی سقوط یک موتر نوع تیزرفتار به دریای آمو در ولسوالی چاه‌آب تخار دو تن جان باخته و دو تن دیگر زخمی شده‌اند.

مسؤولین برخی مؤسسات تحصیلات عالی در تخار از مشکلات ناشی از ترک تحصیل محصلان ابراز نگرانی نموده می‌گویند که شمار محصلین در پوهنتون‌های خصوصی این ولایت ۸۰ درصد کاهش یافته‌است.

شماری از باشنده‌گان تخار از افزایش نسخه‌نویسی شفری توسط برخی داکتران شفاخانه‌های خصوصی در این ولایت ابراز نگرانی نموده می‌گویند که قیمت ادویه را چندین برابر بلند از مریض‌داران می‌گیرند.

برخی از باغداران در تخار با ابراز نگرانی می‌گویند که عدم سردخانه‌های معیاری و صعب‌العبور بودن مسیر سبب می‌شود که همه‌ساله فرآورده‌های آنان از بین برود و یا هم به قیمت ارزان به‌فروش برسانند.