تعداد زنان تجارت پیشه در کشور ۶۶  درصد افزایش یافته‌است

کابل (پژواک، ۲۶ ثور ۱۴۰۲): تعداد زنان تجارت پیشه در افغانستان نسبت به سال ماقبل ۶۶  درصد افزایش یافته‌است و اکنون ۲۰۰۰ خانم دارای جواز تجارتی می‌باشند و ۱۲۰ هزار زن دیگر نیز در این زمینه فعالیت می‌کنند.

آخندزاده عبدالسلام جواد، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت به آژانس خبری پژواک گفت، در سال ۱۴۰۱ نسب به سال ۱۴۰۰ تعداد سرمایه‌گذاران جدید زن ۶۶ درصد افزایش یافته‌است.

به گفتۀ او، در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۳۸۵ خانم جواز شرکت‌های تجارتی را دریافت کرده بودند، اما در سال ۱۴۰۱ این رقم به ۶۴۱ خانم افزایش یافته‌است.

موصوف می‌افزاید: «اتاق صنعت و تجارت زنان افغانستان ۵۶۰ عضو دارد و حدود ۸۰۰۰ هزار خانم در بخش‌های مختلف تجارت در سراسر کشور به گونۀ عملی فعالیت می‌کنند و فعالیت‌های‌شان تا حد زیادی در سکتورهای صنایع دستی، زراعت، صحت، خدمات، مواد خوراکه، صنعت، و معادن می‌باشد.»

جواد می‌‎گوید، حضور زنان در بخش‌های اقتصاد و سرمایه‌گذاری می‌تواند سطح امنیت غذایی خانواده را بلند برده و دامنۀ فقر در کشور را محدود سازد.

همچنان، فریبا نوری سرپرست هیأت مدیرۀ اتاق صنعت و تجارت زنان می‌گوید، شماری از زنان که وظایف خود را از دست دادند نیز به تجارت رو آورده‌اند و این امر سبب افزایش تعداد خانم‌های تجارت پیشه شده‌است.

اما او در مورد تعداد زنان تجارت پیشه و سرمایه‌گذار می‌گوید، در حال حاضر حدود ۲۰۰۰ خانم به گونۀ رسمی در زمینۀ سرمایه‌گذاری و تجارت در سراسر کشور فعالیت دارند و ۱۲۰ هزار دیگر، زنانی هستند که جواز رسمی ندارند اما مصروف فعالیت‌های تجارتی می‌باشند .

به گفتۀ نوری، از میان این ۲۰۰۰ خانم، ۱۱۰۰ تن آنان کاروبارهای بزرگ دارند و از وزارت‌های اقتصاد، صنعت و تجارت جواز دریافت کرده و بقیه ۹۰۰ تن آنان، زنانی هستند که از شاورالی جواز کار بدست ‌آورده‌اند.

سرپرست هیأت مدیرۀ اتاق صنعت و تجارت زنان می‌گوید، این زنان در سکتورهای صنایع دستی، زراعت، صحت، خدمات، مواد غذایی، صنعت، معادن و تعلیم و تربیه فعالیت دارند و در مجموعه سطح سرمایه‌گذاری آنان ممکن از دو تا سه میلیون دالر باشد.

نوری بدون ارایۀ جزئیات گفت که از طریق تجارت و سرمایه‌گذاری خانم‌ها برای شمار زیادی از زنان دیگر و همچنان مردان  زمینۀ کار فراهم شده‌است، اما بیشترشان خانم‌ها هستند.

وی می‌گوید، در این بخش، مردان کارهای مانند راننده‌گی، وظیفۀ نگهبانی و غیره را انجام می‌دهند که زنان نمی‌توانند آن را انجام دهند.

نوری افزود: «هر کارخانه بر اساس سرمایه‌گذاری و تولید خود افرادی را استخدام کرده‌است، به طور مثال، پروسس پنبه، پروسس میوۀ خشک، قالین‌بافی و در میان کارخانه‌های دیگر برخی کارخانه‌یی نیز وجود دارد که در یک کارخانه تا ۳۰۰ مصروف کار هستند، اما کارخانه‌هایی نیز وجود دارد که برای ده زن فرصت کار را فراهم کرده‌است.»

اما فریبا نوری می‌گوید: «بیشتر اوقات از رسانه‌ها می‌شنویم که می‌گویند، تعداد زنانی که به تجارت رو آورده‌اند تا ۶۶ درصد افزایش یافته‌است، این به این معناست که همۀ این زنان تاجران قوی هستند؛ در این درصدی ممکن زنانی نیز وجود داشته باشند که کارخانه‌های بزرگ و تجارت داشته باشند، اما بقیه زنانی هستند که کسبه‌کار و تشبثات کوچک دارند؛ به این معنا که نفقه خود و خانوادۀ خود را بدست می‌‌آورند و بس.»

وی در بارۀ اجناس تولید شده توسط زنان در افغانستان گفت: «اینکه افغانستان بیشتر یک کشور مصرفی است، پس خوشبختانه بسیاری از چیزهایی که در کشور تولید می‌شود، در همینجا در کشور  به مصرف می‌رسد و در افغانستان برای آن بازاری وجود دارد.»

موصوف می‌افزاید، اتاق تجارت زنان در پنج زون – ننگرهار، هرات، بلخ، قندهار و کابل – مراکز دارد و در بقیه ولایات دارای آمریت‌ها می‌باشد.

وی در مورد تأخیر شش ماهۀ فعالیت این اتاق پس از تحول سیاسی در سال ماقبل گفت: «پس از تحول همۀ ما در تردد و دودلی قرار داشیتم، اما زمانیکه اطمینان ما حاصل شد که امارت با ما مشکلی ندارد و ما با امارت مشکلی نداریم، به وزارت صنعت و تجارت درخواستی فرستادیم و آنان نیز با پیشانی باز همکاری کردند و بر اساس مکتوب رسمی اتاق خود را بازگشایی کردیم.»

به گفتۀ موصوف، در جریان این تحول رئیس این اتاق و برخی اعضای هیأت مدیره به خارج رفتند، اما زمانیکه اتاق را دوباره باز کردند، پوست ریاست را به اعلام سپرد و سلما یوسفزی از طریق رقابت آزاد به عنوان رئیس این اتاق تعیین شد.

سرپرست هیأت مدیره اتاق تجارت و صنعت زنان از امارت اسلامی خواست که در زمینۀ صدور جوازها برای زنان سهولت‌های بیشتری را فراهم کند، در تکس و مالیه تخفیف ایجاد نموده و در مجموع برای تشویق زنان به سرمایه‌گذاری برخی بسته‌های تشویقی را در نظر بگیرند.