شهرکابل (پژواک،٧ ثور٩١): شمارى از مجاهدين اسبق و اعضاى احزاب خلق و پرچم ميگويند که افغانها بايد از٧ و ٨ ثور عبرت گرفته و ديگر براى آبادى کشور، دست به دست هم دهند.
احزاب کمونستى خلق و پرچم، به تاريخ هفت ثور سال ١٣٧٥ با حمايت اتحاد شوروى وقت، کودتا نمودند و حکومت رئيس جمهور محمد داؤد را سقوط دادند.
بعداً مردم افغانستان عليه حکومت احزاب خلق و پرچم، دست به جهاد زدند و حدود يک سال بعد، نيروهاى اتحاد شوروى وقت، به حمايت از حکومت يادشده بر افغانستان تجاوز نمودند، که در نتيجۀ آن برعلاوۀ وارد نمودن خسارات سنگين مالى، صدها هزار افغان زنده گى خود را از دست دادند و ميليونها تن ديگر، مجبور به ترک کشور شدند.
اما مجاهدين به مقاومت خود ادامه دادند، در سال ١٣٦٨ نيروهاى شوروى از افغانستان خارج شدند و به تاريخ هشت ثور سال ١٣٧١ حکومت وقت به رهبرى داکتر نجيب الله سقوط نمود.
بعد از سقوط حکومت نجيب الله، رهبرى دولت به اساس فيصلۀ بزرگان جهادى در پشاور، براى دو ماه به حضرت صبغت الله مجددى رهبر جبهۀ نجات ملى افغانستان، سپرده شد.
بعداً استاد برهان الدين ربانى رهبر جمعيت اسلامى، به حيث رئيس جمهور قدرت را به دست آورد؛ اما يکتعداد بزرگان جهادى با آن مخالفت نمودند و درگيرى هاى شديد داخلى در کابل آغاز گرديد، که در نتيجۀ آن تعداد زيادى مردم ملکى کشته شدند.
اين درگيرى ها تا زمانى ادامه داشت که طالبان، در سال ١٣٧٥ کابل را تصرف کردند.
نورالحق علومى عضو اسبق حزب پرچم گفت که کودتاى هفت ثور، کدام نفعى براى افغانستان نداشت و از هشت ثور نيز مردم خير نديده است.
وى در مورد کودتاى هفت ثور گفت: هر شهروند حقيقى اين کشور، هميشه در اين فکر است که به مردم و کشور نفع آنها برسد.
وى افزود: “هيچ کس عمق بحران را پيشبينى کرده نميتواند که تا چه اندازه ادامه می یابد؛ اگر کسى اين مسايل را پيشبينى ميکرد، هيچ گاه به چنين عملى (کودتا) دست نميزد.
علومى در مورد هشت ثور گفت که مردم افغانستان، توقع تغیيرات مثبت از مجاهدين را داشتند؛ اما چنين نشد.
وى افزود که اميدوار است مردم افغانستان، از همين دو روزعبرت گرفته به وفاق ملى توجه نمايند؛ تا روزى بيايد که به مصيبتها و رنجها در افغانستان نقطۀ پايان گذاشته شود.
وى مداخله هاى خارجى را عامل اصلى جنگ و بحران افغانستان خوانده علاوه نمود: “بدبختانه افغانستان در موقعيت جغرافيايى قرار دارد که هيچ گاه از مداخله هاى خارجى به دور نمانده است.”
به همين ترتيب، شهنواز تنى عضو اسبق حزب خلق و وزير دفاع ملى حکومت نجيب الله، تغيير هفت ثور را يک انقلاب سياسى و قيام سياسى ميداند.
به گفتۀ وى، اين تغيير به نيت خوب و به نفع عامه مردم انجام گرديد و در نخست مورد حمايت داخلى و خارجى قرار گرفت.
وى که در سال ١٣٦٩ وزير دفاع ملى بود و عليه حکومت نجيب کودتاى ناکام نمود، علاوه کرد که اين انقلاب به علت مداخلۀ کشورهاى خارجى و بعضى اشتباهات حزب، به اهداف سياسى و مادى خود در راستاى ايجاد اصلاحات نرسید.
وى علاوه کرد که مجاهدين، به تاريخ هشت ثور به قدرت رسيدند؛ اما همزمان با رسيدن به قدرت با يکديگر، جنگ را آغاز نمودند و باعث خسارات جبران ناپذير به افغانستان شدند.
وى گفت: “هفت و هشت ثور، هردو به نفع افغانستان تمام نشد.”
اين درحاليست که شمارى از نيروهاى حکومت نجيب الله، در جريان جنگ هاى داخلى عليه يک حزب جهادى در کنار حزب ديگر، ايستاد شده و در جنگ دخيل بودند.
تنى نيز به اين باور است که مشکل عمده در کشور، مداخله هاى خارجى است که در تمام امور بين افغانها بى اتفاقى ايجاد نموده است.
به گفتۀ وى، براى اينکه کشور از اين مشکلات رهايى يابد، تمام افغانها بايد دست به دست هم دهند.
عبدالجبار شلگرى قوماندان اسبق حزب اسلامى در غزنى نيز گفت که هفت و هشت ثور، هردو براى مردم افغانستان نتايج خوبى در قبال نداشت.
وى علاوه نمود: “هفت ثور، يک روز سياه و ننگين در تاريخ کشور و روز آغاز بدبختيهاى مردم افغانستان بود.”
وى علاوه نمود: “احزاب خلق و پرچم بعد از رسيدن به قدرت، ظلمهاى زيادى نمودند که قبرهاى دسته جمعى که در اين اواخر کشف گرديده، نشانه اى از مظالم آنها است.”
شلگرى افزود که مجاهدين، به علت مداخلۀ حلقات استخبارات خارجى، نتوانستند يک حکومت مرکزى نيرومند را بعد از پیروزی ايجاد نمايند.
وى بدون ارائه جزئيات بيشتر گفت: “بعضى از رهبران جهادى ما نيز ملامت اند؛ چرا که آنها نميخواستند ديگران را در قدرت شامل سازند؛ هه چيز را صرفاً براى خود ميخواستند.”
وى علاوه کرد که افغانها بايد متحدانه براى آبادى کشور خود تلاش نمايند تا تجارب تلخ، بار ديگر تکرار نگردد.
به همين ترتيب، شجاع الملک جلاله يک قوماندان جهادى ديگر در ولايت کنر نيز گفت که هفت و هشت ثور، نتايج خوبى براى افغانستان در قبال نداشت.
به گفتۀ وى، هشت ثور به خاطرى نتيجۀ خوبى نداشت، که بعد از موفقيت مجاهدين، يکتعداد اعضاى خلق و پرچم در صفوف آنها شامل شدند.
جلاله افزود: “اين دست نشانده ها، در صفوف ما شامل شدند و مجاهدين را به جنگ عليه يکديگر تشويق نمودند.”
وى همچنان علاوه کرد که يکتعداد مردم به نام جهاد تجارت کردند، ساختمانهاى بلند منزل اعمار نموده و براى منافع شخصى خود، از هيچ کارى دريغ نکردند.
موصوف افزود: “ما (مجاهدين) و آنها (اعضاى خلق و پرچم) بايد همه چیز را فراموش کنيم، تمام افغانها براى پيشرفت کشور خود کار کنيم؛ تا مشکلات فعلى از بين برود.))
Views: 2
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک