قلعۀ نو(پژواک، ۵ دلو ٩٣): جنگل پسته در بادغيس در حال نابود شدن است؛ زيرا زورمندان و مردم عام همواره درختان آن را قطع می‌کنند و نيروهاى دولتى نيز بنا بر مشکلات امنيتى در ساحه، مانع آن شده نمی توانند.
جنگل‌هاى پسته، در ساحه ای به وسعت حدود ٩۵ هزار هکتار در مناطق سرحدى بادغیس وهرات موقعیت دارند که بیشتر آن، مربوط بادغیس به خصوص ولسوالى آبکمرى این ولایت می‌باشد.
اما در سه دهۀ اخیر، حدود ٧٠ درصد جنگل پسته در بادغیس توسط زورمندان و مردم عام قطع شده و متباقى آن نیز در حال نابود شدن است.
حاجی شمس الدین، باشنده قریۀ «پده نوکدرى» ولسوالى آبکمرى که در نزدیک قریه «دایزنگی» این ولسوالى موقعیت دارد، به آژانس خبرى پژواک گفت که در این اواخر، تا هشتصد درخت پسته از سوى افراد به دلیل «تضادهاى قومى» در دایزنگی قطع شده است.
موصوف گفت که افراد مسلح غیرمسوول، در قطع این جنگلات دست دارند.
همچنان وى شکایت نمود که قطع درختان پسته در مناطق مختلف این ولایت، از سوى باشندگان محل براى استفاده از آن در گرم کردن منازل شان نیز به شکل پراکنده ادامه دارد.
این باشندۀ محل گفت که براى جلوگیرى از قطع جنگلها، باید جلو افراد مسلح غیرمسوول در این مناطق گرفته شود، کسانى که در داخل جنگل خانه‌ها ساخته‌اند، از جنگل بیرون شوند و محل مناسب براى زندگى آن‌ها تدارک گردد، امکانات رسیدگى به انرژى برق براى مردم محل مهیا شود و محافظین جنگل که از سوى وزارت زراعت توظیف شده، تقویت شوند.
موصوف گفت که در حال حاضر، محافظین جنگل تنها نقش نظاره گر را دارند و توان جلوگیرى از قطع درختان جنگل را ندارند.
حاجی محمد حسن باشنده قریه «دایزنگی» که در حاشیه جنگل زیست دارد، گفت که حدود ٨٠٠ درخت در دایزنگى را افرادمسلح غیرمسوول به اساس تضادهاى قومى به خصوص تضاد با بسم الله یکتن از قوماندانان سابق جهادى این منطقه و قوماندان کندک لوای محافظت عامه کنونى، قطع کرده اند.
وى با ابراز نگرانى از این وضعیت، خاطرنشان کرد که هر کدام این درخت‌ها سالانه ٨٠ تا ١۶٠ کیلو پسته حاصل می‌داد.
بسم الله قوماندان کندک سوم لوای محافظت عامه که در مسیر سرک حلقوی لامان – قیصار، از مرکز ولایت تا ولسوالی مقر انجام وظیفه می‌کند، گفت: «جنگل پسته بین اقوام و قریه‌ها که درحاشیه آن زیست دارند، نسبت عدم توجه دولت تقسیم گردیده وهر قوم ازخود منطقه دارد و بین شان نیز ساحه بخشی صورت گرفته است که ساحۀ من مربوط قریه «دایزنگی» بود که متاسفانه به اساس تضاد‌های قومی، تا ٨٠٠ درخت آن را از ریشه کندند و این کار، توسط افراد مسلح که در ساحه جنگل و قریه دایزنگی می‌باشند، صورت گرفته است.»
بسم الله افزود: «نمی‌دانم مردم از درختانی که مالکیت عامه است و خودشان سالانه عواید آن را به دست می‌آورند، چه می‌خواهند و چرا درختان آن را نابود می‌سازند؟ از دولت، از اداره زراعت می‌خواهم در این قسمت توجه کنند؛ ورنه این جنگل طبیعی کاملا ازبین خواهد رفت.»
حاجی حسن گفت که نه تنها در دایزنگى بل در مناطق «اجریم، کنه قل، و ميده قل» این ولسوالى نیز افراد مسلح غیرمسوول درختان پسته را ریشه کن نموده‌اند.
وى بدون ارایه جزئیات در این مورد افزود: «هیچ کسى نیست تا از این‌ها بازخواست کند؛ خدایا تو بهتر می‌دانی.»
عبدالملک باشنده منطقه «اجریم» نیز از این وضعیت نگران نموده گفت: «جنگل پسته فعلا بی‌صاحب است و به غیر از خدا هیچ کس به داد این جنگل طبیعی که سالانه عواید هزاران بیوه زن و یتیم و فقیر را برآورده می‌سازد، نیست. بدبختانه درحال نابودی می‌باشد و دولت نیز به مناطق این جنگل دسترسی ندارد و نمی‌تواند جلوی این افراد را بگیرد.»
به گفته وى، دولت به دلیلى دسترسى ندارد که ساحات پسته زارها در حال حاضر، تحت نفوذ طالبان مسلح و افراد مسلح غیرمسوول می‌باشند.
او افزود که حدود سه دهه پیش، مردم مالدار تنها در فصل بهار می‌توانستند به داخل این جنگل بخاطر مواشی شان بروند؛ اما اکنون حدود ده هزار خانوادۀ مالدار در چهار فصل سال در داخل جنگل زیست دارند و روزانه مواد سوخت شان را از همین درختان به دست می‌آورند.
غلام محمد سرپرست اداره زراعت بادغیس گفت که قطع جنگلها از سال‌ها به اینطرف در این ولایت ادامه دارد.
به گفتۀ وى، در سه دهه اخیر به دلیل عدم توجه دولت، از ٩۵ هزار هکتار جنگل پسته که بیشتر آن در بادغیس می‌باشد، ۶٨ هزار هکتار از بین رفته است.
اما مقام‌ها در وزارت زراعت مى‌گویند که فعالیت‌های این وزارت، در بخش احیای جنگلها، منجر به احیای هزاران هکتار جنگل در ولایات داراى جنگلات پسته شده است.
غلام محمد علاوه کرد: «درختان جنگل روزانه توسط افراد مسلح زورمند و خدا ناترس در قریه جات تحت تسلط طالبان قطع می‌گردد. ادارۀ زراعت دولت، فعلا هیچ نوع دسترسی به داخل جنگل ندارد و تنها نگهبانان جنگل درقریه جات هستند که فعلا نظارت گراند و هیچ کارى از دست شان بر نمی‌آید؛ چرا که آن‌ها مسلح نیستند و روزانه فقط راپورقطع درختان را به این ریاست می‌دهند و بس.»
وی درمورد کارکرد اداره زراعت که جزء دولت است و موضوع جنگلها نیز مربوط آن می‌شود، گفت که این ریاست سيمینارهايى به هدف حفظ جنگل را تدویر و طى آن از مردم و بزرگان محلاتى که در حاشیه جنگل موقعیت دارند، خواسته است که در حفظ جنگلها همکارى کنند و این سرمایه ملى را نابود نسازند؛ اما «متاسفانه مردم به این امر هیچ توجه نمی‌کنند.
سمونوال محمدقیوم انگار، آمرامنیت قوماندانی امنیه بادغیس، ضمن اینکه قطع درختان پسته را تایید کرد، گفت که پولیس به مناطقى که در آن افراد مسلح غیرمسوول، درختان پسته را قطع می‌کنند، دسترسى ندارند.
موصوف، ناامنى‌ها و صعب العبور بودن راه‌ها را که در ناامنى‌ها نقش داشته می‌تواند، عامل عدم رسیدگى پولیس به این مناطق عنوان کرد
اما بهاوالدین رئیس شورای ولایتی بادغیس گفت که این شورا تلاش براى حفظ جنگلها را آغاز کرده است.
وى افزود: «شورای ولایتی از طریق محاسن سفیدان محل، با افراد با نفوذ درمناطق جنگل و قریه‌های اطراف آن درتماس است و چون قسمت زیاد جنگل تحت تسلط طالبان می‌باشد؛ امیدواریم از طریق تماس‌ها بتوانیم جلو این کار را بگیریم.»
موصوف با ابراز نگرانى از قطع درختان پسته در این ولایت گفت: «مردمى که درحاشیه جنگل زیست دارند، تیشه به ریشۀ خویش می‌زنند؛ زیرا عواید هر فامیل این قریه‌ها وابسته به همین درختان طبیعی پسته است. »
گل محمد، افسر متقاعد پوليس که باشنده مرکز بادغيس می‌باشد، نيز نقش مردم محل نسبت به نيروهاى امنيتى را در حفظ جنگل هاى يادشده اثرگذار می‌داند.
به گفتۀ وى، نيروهاى امنيتى می‌توانند که به پسته زارهاى آبکمرى بروند؛ اما با در نظرداشت وضعيت امنيتى و مساحت جنگل زارها، محافظت جنگل نياز به بودن تعداد زيادى نيروهاى امنيتى به طور دايمى در مناطق يادشده دارد.
این جنگلها که یک ملکيت عامه است؛ درحالى در کنار زورمندان از سوى مردم محل نیز قطع می‌شود که از سال‌ها بدینسو، از حاصلات آن بدون پرداخت مالیه به دولت براى رفع نیازمندى هاى شان استفاده می‌کنند.
قابل ذکر است که هزاران هکتار جنگل پسته، در ولایت‌های سمنگان و کندز نیز وجود دارد. افغانستان سالانه از فروش و صادرات پسته، میلیون‌ها دالر عايد دارد.
بازدیدها: 22
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک