حکايتى مغاره نشينى در ولايت باميان

باميان(پژواک،٢٣قوس٩٥): مغاره نشينان اطراف مجسمه هاى مخروبۀ بودا در باميان، مى گويند که علاوه بر فقر اقتصادى و وضعيت نامناسب صحی؛ موجوديت مار، گژدم و ديگرحشرات نيز زندگى شان را تهديد مى کند.

حدود سه هزار مغاره در اطراف مجسمه هاى مخروبۀ بودا وجود دارد و ٢٥٠ خانوادۀ بى سرپناه از باميان و برخى ولايات ديگر، در شمارى ازاين مغاره ها زندگى مى کنند و حدود يکصدخانوادۀ آن زير خط فقر قرار دارند.

 درعصرى که انسان ها مى کوشند از کرۀ خاکى، جايى در فضا براى زندگى پيدا کنند و يا عمارتى در ميان آبها اعمار نمايند، هنوزهم در مناطق مرکزى افغانستان بخصوص در ولايت باميان، ده ها خانواده در وضعيت بد در مغاره ها زندگى ميکنند.

خبرنگار آژانس خبرى پژواک که با شمارى از اين مغاره نشينان  صحبت کرده است، مى گويد که دراين مغاره ها حمام و  تشناب وجود ندارد، آنان برای تشناب از فضای باز استفاده مى کنند؛ اما برای حمام، بعضی مغاره نشينان بصورت خصوصی و يا دو- سه خانواده باهم يک مغاره را به عنوان حمام درست کرده اند و اکثراً با آبى که به آفتاب مى گذارند تا گرم شود، حمام مى کنند.

به گفته خبرنگار پژواک، مغاره نشينان، از فرط سردى، زمانى که آفتاب طلوع ميکند؛ از مغاره بيرون شده و تا وقتى که ضرورت پيدا نشود، تا غروب آفتاب داخل خانه(مغاره) نمى شوند.

مرضيه  از جمله زن هايى است که در يکی از مغاره ها درساحۀ پيتاب لغمان ولايت باميان زندگى مى کند. او ميگويد که در وضعيت نامناسب صحی قرار دارند و بخصوص از استخوان دردى، نفس تنگى و گلو دردى رنج ميبرند، که هواى نمناک، سردى و بخارکوه از عوامل آن مى باشد.

وى که با شوهر و هشت عضو ديگر خانواده اش دراين مغاره ها زندگى مى کند، به پژواک گفت علاوه برمشکلات ديگر موجوديت مار، گژدم و ديگر حشرات نيز زندگى مغاره نشينانان را تهديد مى کند؛ اما چاره يى نيست بايد با همه مشکلات بدون هيچگونه اميدى براى فرداى بهتر، در همين مغاره ها زندگى کرد.

خانم مرضيه که از ولايت ميدان وردک به باميان آمده، افزود: "در اوايل بهار، بوى و بخار کوه  زندگی کردن را در مغاره  دشوار مىسازد، اطفال ما دراين وضعيت مريض ميشوند، اکثر اطفال ما همين حالا نيزمريض اند، روزگار فقيری و مغاره نشينی خيلى دشوار است؛ حتى اعتبار و عزت را هم از آدم مى گيرد. به نظر مردم حقير به حساب می شويم و فقط آن چيزی که فراوان است، غم است که هر روز برما افزوده مى شود."

حکيمه زن بيوه اى که با چهار يتيم  در يکی از مغاره های منطقه يکه درخت شهرباميان زندگی مى کند،  گفت که با مشکلات زياد از جمله وضعيت نامناسب صحى دچار است.

وى افزود: "دوسال قبل شوهرم ساعات شام از بازار آمد، وضع صحى اش کاملا خوب بود، وقتی شب به بستر خوابيد هم آرام وبصورت هميشگی عادی وهيچ مشکلی نداشت؛ اما نصف شب زمانيکه فغان وناله شوهرم شروع شد، از خواب بيدار شدم وگفتم چه شده؟ شوهرم گفت تمام جانم مى سوزد، شب هنگام وی را به شفاخانه انتقال داديم؛ امانرسيده به شفاخانه از بين رفت."

اين خانم افزودکه داکتران شفاخانه گفتندکه علايم طوريست که وی را چيزی گزيده باشد؛ اما در وقت غسل دادن زمانيکه لباس شوهرش را از جانش بيرون کردند، غسالان متوجه ميشوندکه عقرب (گژدم بزرگ در بين لباسهايش بوده و قسمت سر قلبش را نيش زده است.

رحيمه يکی ديگر از اين مغاره نشينان، از نبود مواد غذايى و سوخت شکايت نموده گفت که  دراين فصل سرما، توان خريد مواد سوخت را ندارند و بايد دولت براى شان مواد سوخت بدهد تا اطفال شان از بين نرود.

login or register a new account.