کابل (پژواک، ٢٤ حمل ۹۸): در شهر کابل، برخى خانواده ها از غذاهای پسمانده سفره های هوتل ها که در سطح شهر فروش می شود، استفاده می کنند که شمارى ديگر، اين غذاها را براى خوراک حيوانات خانگى و پرندگان مى خرند.
تیم خبری آژانس خبری پژواک که برای به تصویر کشیدن این معضل بزرگ اجتماعی، در نزدیکی مسجد «پل خشتی» در سپاهی گمنام کابل رفته است، وضعیت این آشفته بازار را از هر لحاظ نگران کننده يافته اند.
این بازار پُر جمع و جوش در مرکز شهر و در چند قدمی جنوب ارگ ریاست جمهوری و قصر سپیدار ریاست اجرایی حکومت قرار دارد. در این جا برخى افراد به دنبال غذايى (پسمانده سفره هاى هوتل ها) سرگردانند که کدام فروشندۀ ارزان دهد؛ اما درآن جاها [ارگ و سپیدار] خدمه ها غذاهای سلطنتی را بر میزهای مفشن و گرانقیمت در برابر درباریان تعارف می کنند.
خبرنگار پژواک چشم ديد خود را ازاين محل چنين حکايت می کند: «برخی خانواده هايی که از امکانات بهتر مالی برخوردار اند، در ناز و نعمت به سر می برند، دلهره و نگرانی از مشکلات اقتصادی ندارند و دنیا را محل آسایش و رفاه دریافته اند؛ از همین غذاهای کیلویی کنار جاده و طبخ شده در هوتل های شاندار با تفاوت اینکه فقرا برای فرزندان شان می خرند، آن ها برای خوراکه حیوانات خانگی و پرنده گان شان استفاده مى کنند.»
ضمنا يافته هاى خبرنگار پژواک با شمارى از افراد بى بضاعت و متمول که براى مقاصد مختلف ازاين غذا ها استفاده مى کنند، بيانگر اين است: «خانواده های فقیر که توان خرید هر روز این غذاهای پسمانده را ندارند؛ اما در روزی که توانایی خرید یک کیلوگرام غذای پخته شده را پیدا می کنند، با بردن به خانه لااقل تمثیل غذا خوردن درباری ها را می کنند… و اما خانواده هايی که با موترهای شیشه دودی و سیاه و با محافظان تا دندان مسلح به محل خرید این غذاها در سپاهی گمنام (چوک) شهر کابل می آیند، فکر پر کردن کاسه های زینتی حیوانات و پرنده گان شان را دارند.»
مصطفی یک تن از فروشندگان غذاهای پسمانده که موج خانواده های فقیر و سرمایه دار بازارش را گرم کرده است، به آژانس خبری پژواک گفت: «غذاهای پس مانده هوتل ها و رستورانت ها را گارسون ها و آشپزها به عوض این که در جنگلی (باطله دانی) بیندازند، برای فروش به ما می آورند و مردم غریب و بیچاره آن را از نزد ما می خرند و می خورند.»
موصوف افزود که کوفته، قابلی، برنج ساده، کباب ماهی، انواع گوشت مرغ، داشی، پاچه و پارچه های نان خشک، از جمله غذاهايی اند که مردم از نزد شان می خرند.
وی خاطر نشان کرد که مشتریانش بیشتر خانواده های فقیر و کم درآمدی اند که به مشکل می توانند یک وعده غذایی را تدارک ببینند؛ اما در میان آن ها برخی خانواده های متمول نیز می آیند که از این غذاها برای حیوانات شان از قبیل سگ و پشک و پرنده گان خانگی شان می برند.
او با بیان این که روزانه بین یک هزار تا پنج هزار افغانی کار می کند، گفت: «برخی مردم بسیار نادار هستند، توان خرید غذا را به اندازه یک کیلوگرام ندارند و به اندازه پول شان که همانا ۱۰، ۲۰ و یا ۵۰ افغانی می باشد، می خرند و به اولادهای شان می برند.»
مصطفی ضمن اشاره به اینکه از ۱۵ سال به این سو در چوک شهر کابل غذاهای پسمانده سفره های هوتل ها را می فروشد و مشتریان زیادی دارد، تا به حال کسی مانع کارش نشده است، افزود: «این غذاها برای مردم غریب است که چشم شان به دیگ مردم پولدارنماند.»
تواب دیگر فروشنده غذاهای پسمانده گفت: «غذاها را ازهوتل می آورند و ما می خریم و بالای مردم غریب و بیچاره می فروشیم که پرده شان شود.»
او علاوه کرد که قیمت ها در این جا به تناسب درآمد خانواده های فقیر است، که می توانند لااقل یک کیلو بخرند و شکم خود را چرب کنند.
به گفته وی، یک کیلوگرام داشی و سایر سالن های گوشتی پخته شده؛ بین صد تا ۲۵۰ افغانی، انواع کوفته بین صد تا ۱۵۰ افغانی، انواع خوراک های گوشت مرغ یک کیلوگرام ۱۲۰ افغانی، پاچه گاو پخته شده یک کیلوگرام ۱۰۰ افغانی، و انواع برنج به شمول قابلی پلو و صافی یک کیلوگرام ۱۰ افغانی به فروش می رسد.
ظفر خان باشنده جنگلک کابل که یک خریطه گوشت گاو و مرغ را با خود حمل می کرد، به آژانس خبری پژواک گفت که این غذا را برای گرگ خود خریده است؛ کسانی که اقتصاد خوب ندارند برای مصرف خودشان از این غذاها می خرند.
موصوف افزود که خوردن این غذاها برای انسان ها مناسب نیست؛ چون پس خورده مردم است و از لحاظ ظاهری هم پاک معلوم نمی شود و مردم را مریض می سازد.
زبیده ۳۵ ساله، دیگر خانمی که یک مقدار برنج را در پلاستیک گرفته و به خانه اش می برد، گفت: « در شوربازار در یک خانه کرایی زندگی می کنم، یک بچه ام همین جا کار می کند و بچه دیگرم شش ساله است؛ در بازار پلاستیک فروشی می کند و توان مالی خوب نداریم.»
او افزود که یک فرزندش شش سال و دیگرش ۹ سال سن دارند و از هنگامی که شوهرش همراه با پدر و مادرش در یک حمله انتحاری شش سال قبل در کارته نو کشته شدند، از آن زمان توان پختن غذا در خانه را از دست داد و ناگزیر شد که کار خانه های مردم را انجام و از مزد به دست آمده، غذای آماده بخرد.
موصوف علاوه کرد با آن که غذاهای پسمانده سفره های هوتل، اطفالش را مریض می سازد؛ اما از نهایت مجبوری به این تقاضای زمان تن داده است.
با این حال، برخی خانواده های فقیر، خرید این غذاها را از توان خود بالا می دانند.
بی بی گل ۵۵ساله باشنده شور بازار شهر کابل گفت: «این جا قیمتی است، همه چیز گران است، ده نفر اعضای فامیلم است، هفت اولاد دارم، دخترانم عروسی کرده است، بچه هایم در سر چوک دستفروشی می کنند، روز ۳۰۰ افغانی هم عاید ندارند، از مجبوریت این غذاها را می خریم و می خوریم.»
با وصف این، شمس الرحمن فروتن یک تن از علمای دین گفت که دین مقدس، به مسلمانان اجازه نمی دهد که غذای باشی و فاسد را توزیع نمایند؛ چه رسد که آن را بالای همنوعان خود به فروش برسانند.
به گفته او، دولت مکلف بر جلوگیری از فروش چنین غذاها می باشد و همچنان هوتل داران نباید به کارمندان خود اجازه بدهند که غذاهای پسمانده سفره های شان را به دستفروشان بفروشند.
غلام حامد قادری داکتر داخله موظف در شفاخانه استقلال شهر کابل گفت هر غذايی که در فضای سرباز نگهداری و نکات بهداشتی در آن رعایت نشود، برای صحت انسان زیانبار است.
به گفته او، هر کسی که از این غذاها استفاده می کند، اگر در مرتبه اول به شفاخانه مراجعه نکند، در دفعات بعدی حتماً عارضه اى در وجودش پیدا می شود و به شفاخانه مراجعه می کند.
وی افزود: «این غذاها باسی و فاسد اند که سبب بروز انواع بیماری ها، انتانات و تسممات غذایی در شخص می شود.»
وحید الله مایار سخنگوی وزارت صحت عامه گفت که تیم های نظارتی، بارها به سطح شهر رفته اند و برای جلوگیری از فروش این چنین غذاها اقداماتی داشته اند؛ اما وزارت صحت عامه به تنهایی نمی تواند در برابر این ناهنجاری ها بایستد.
به گفته او، شاروالی کابل، وزارت امور داخله و ریاست امنیت ملی، مسئولیت دارند تا بر این مشکل اجتماعی نقطه پایان بگذارند.
وی خاطر نشان کرد که برای برچیدن این بساط نابسامان، چندین بار مکاتیب متعددی فرستاده شده است؛ اما هیچ اقدام ملموسی صورت نگرفته است.
در همین حال، داکتر ذاکر نسیمی آمر صحت محیطی و مسئول کنترول مواد غذایی در شهر کابل گفت که با توجه به کوچک بودن ساختار تشکیلاتی، کنترول مداوم از بازار غذاهای پسمانده سفره های هوتل که در کنار آن، برخی مواد بی کیفیت دیگر غذایی نیز به فروش می رسد، مشکل و حتی ناممکن است.
به گفته او، با رفتن تیم این آمریت، فروشنده گان سیار غذاهای خود را جمع می کنند؛ اما زمانی که تیم برگشت، آن ها دوباره به ساحه می روند و به کار شان ادامه می دهند.
موصوف علاوه کرد: «یگانه راه حل این معضله، جستن راه های قانونی است که بالای آن ها وضع گردد و با فروش مواد بی کیفیت باید جریمه شوند.»
وی خاطر نشان کرد که مقرره عرضۀ غذا به وزارت عدلیه فرستاده شده است و تا زمانی که سند قانونی وجود نداشته باشد، برای جلوگیری ازغذاهای باسی و فاسد، گرفتن جلو این کار دشوار است.
درعين حال، امان ریاضت سخنگوی وزارت عدلیه گفت که مقرره یادشده، به این اداره مواصلت ورزیده و تحت بررسی قرار دارد و با تکمیل شدن پروسه، جلو خرید و فروش مواد تاریخ تیرشده و غذاهای پسمانده و فاسد گرفته خواهد شد.
Views: 63
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک