“هيچ آمادگى براى عيد نداریم؛ ايام عيد بدتر از ساير روزها به ما سپرى خواهد شد”

کابل (پژواک،۱۳جوزا ۹۸): شماری از گداها در شهر کابل مى گويند که با پول تگدى روزانه، تنها زندگى بخور و نمير شان را سپرى ميکنند، هيچ آمادگى براى تجليل ازعيد ندارند، و ايام عيد بدتر از ساير روزها بالاى شان سپرى خواهد شد.

روزی گل ۵۰ ساله که چادری فرسوده و لباس ژولیده برتن دارد، يکى ازاين گداها است؛ او که درساحۀ   تایمنی درکنارسرک عمومى نشسته و دست تگدی بسوی راکبين دراز مى کند به پژواک گفت: "چهاراولاد دارم، شوهرم در جنگ از ناحیه پا زخم برداشت و بعداً خانه نشین شد، دو پسرم عروسی کرده ما را ترک کرده اند و اینک با یک دختر و یک پسرم زندگی خيلى دردناک را تيرمى کنيم."

این زن افزود که یک دختر۱۳ ساله اش  در روى سرک قلم فروشی می کند و پسرش کراچی ران است، عاید روزانه خودش و دختر و پسرش، حدود ۳۰۰ افغانی می شود که با اين مقدارپول، تنها نان خشک و ترکارى می خرند و می خورند تا نمیرند.

وی که از کندز به کابل بيجا شده است، گفت: «درکندز سیل آمد همه دارو ندار ما راسیل برد و مجبورشدم با خانواده ای خود،  یک سر خود را کشیده به کابل آمدیم وحالا درخانه اى که زندگی می کنیم، ماه دوهزار [فغانى] کرایه می دهیم. »

او گفت که قبلامردم زيادتر کمک ميکردند؛ اما دراين اواخر به دليل بيشترشدن گدا ها، کمک مردم نيز به اوکم شده و زندگى بخورونميررا پيش ميبرند .

اين خانم درمورد رسيدن ايام عيد گفت که گدا ها عيد ندارند، عيد مصرف کار دارد، عيد دل خوش ميخواهد، عيد درجيب خالى و دسترخوان بدون نان مزه وکيفيت ندارد، روزهاى عادى و روز هاى عيد براى گدا ها يکسان است؛ چون هرروز را با نيم شکم و يا گرسنگى سپرى ميکنند .

خانم دیگرى درگولایی پارک خیرخانه، کودک خُردسالش را دربغل گرفته  و درزیرآفتاب سوزان، از مردم کمک طلب می کند.

این زن خود را ملکه ۲۳ ساله معرفی کرده و به آژانس خبری پژواک گفت که سه طفل دارد، شوهرش دکاندار بود و درحمله انتحاری درشهرکابل کشته شد.

وی افزود که دراین روزها هیچ کاروبارنیست، روزانه ۲۰۰الی ۳۰۰ افغانی را با صد منت به دست می آورد که شکم شان باآن سیرنمی شود.

براى ملکه نيز آمدن عيد چندان ارزش ندارد.  او گفت: «اولاد هایم درهرعید کالاهای کهنه مردم را می پوشند؛ حالا یک دختر و پسرش که هشت و نه ساله اند، عید را می شناسند که روز خوشی، میوه خوردن و کالای نو پوشیدن است، برایم می گویند که چرا برای ما کالای نو نمی سازی؟ چرا برای ما کیک و کلچه نمی خری؟ همه مردم عید دارند، چرا ما نداریم؟  اما من نمى توانم به اين خواست ها جواب بدهم.»

نجم الدین مرد محاسن سفید است که با لباس سفید رنگ و رو رفته درحالیکه سنگینی وجودش را بالای عصا انداخته است و از مردم خیرطلب می کند، به پژواک گفت: " ۶۵سال عمردارم، روزانه ازصبح  تا شام درکنارسرک از مردم کمک طلب مى کنم؛ اما سرانجام بيشتراز۱۵۰ افغانی به دستم نمی آید ."

وی افزود که پنج سال قبل از مزار به کابل آمده است و درشهرکابل دست به تگدی زده است؛ زیرا  از ناحیه کمر و پا تکلیف دارد و دیگر کاری از دستش بر نمی آید .

login or register a new account.