طالب و سرباز رهاشده از زندان،هر دو خواهان صلح و برادری است

کندهار، جلال اباد (پژواک، ۲۸ جوزا ۹۹): هر دو، طالب و سرباز اردو ملی رها شده از بند صلح می خواهند و می گویند، “افغان کشی” باید متوقف گردد و بعد از این افغان ها باید به جای کینه و نفرت در صلح و محبت زندگی کنند.

بعد از سال ۱۳۵۷ در افغانستان به عناوین مختلف جنگ های خونین ادامه دارد، اما در ماه حوت سال گذشته در قطر بین طالبان و ایالات متحده امریکا تفاهم صلح به امضاء رسید که بعد از آن ارزوها افغانهای جنگ زده برای رسید به صلح بشتر شد.

بر بنیاد این تفاهمنامه، قرار است حکومت پنج هزار زندانی طالب و طالبان یک هزار تن زندانیان دولت را رها کنند و بعد از آن گفتگوی بین الافغانی اغاز شود. تا اکنون حکومت افغانستان حدود سه هزار زندانی طالب را رها کرده و طالبان نیز حدود ۵۵۰ تن از زندانیان را رها کرده و این روند ادامه دارد.

آژانس خبری پژواک با یک طالب و یک سرباز اردو ملی که از بند رها شده مصاحبه انجام داده است.

این دو تن که قبل از این در مقابل هم سنگر می گرفتند و تلاش قتل یک دیگر را می کردند، اکنون صلح می خواهند و هر دو می گویند که باید به روند (افغان کشی) خاتمه داده شود.

طالب رها شده از بند

سید عبدالمنتقم آغا یک تن از زندانیان طالب که از زندان پلچرخی رها شده، می گوید که با پیغام صلح از بند رها شده، برای صلح کار می کند و به هیچ صورت دوباره به میدان جنگ بر نمی گردد.

سید عبدالمنتقم آغا ۲۴ ساله که باشنده ولایت کندهار می باشد از جمع سه هزار زندانی هست که بیست روز قبل از طریق پروسه صلح از زندان رها شده است.

او بعد از سپری نمودن پنج سال و نو ماه در زندان تازه با خانواده اش پیوسته است. منتقم اغا می گوید، او به تاریخ ۲۹ ماه سنبله سال ۱۳۹۴ توسط نیروی های امنیت ملی در کندهار بازداشت شد.

او که بعد از سپری نمودن بسا مشکلات و چشم به راه برای آینده روشن خویش است، قصه خودرا چنین اغاز کرد:”عصر روز جمعه بود، با موتر سایکل با دوستانم به ساحل دریا در ساحه باغ پل رفته بودم، افراد امنیت ملی تعقیبم کرده بود، و حین باز گشت به اتهام فعالیت در صفوف طالبان بازداشتم کرد، نخست مرا به حوزه، بعدا مرا به زندان ریاست امنیت ملی کندهار بردند.”

عبدالمنتقم آغا می افزاید، سه بار محاکمه شد و هر بار به هشت سال زندان محکوم گردید، که بعداً به زندان پلچرخی منتقل گردید و بیست روز قبل بعد از سپری کردن پنج سال و نه ماه در زندان طی پروسه صلح رها گردید.

اما به گفته او، به امید ان صلح در کشور تمام دردها و مشقت ها را فراموش کرده، بخاطریکه اکنون وقت آن رسیده که به جای نفرت و کینه باید اکنون در عشق و محبت زندگی کرد.

عبدالمنتقم آغا می گوید، به صفت یک جوان نصف عمر در جنگ و زندان سپری شد، اما اکنون می خواهد در خانه بماند و در فضای صلح و امنیت در کنار خانواده اش زندگی کند.

به گفته او، صلح نه تنها ارزوی وی، بلکه امید هر افغان است بخاطریکه جنگ تمامی داشته های افغان ها از آنها گرفته اند.

اما او می گوید، کوشش می که آهسته آهسته خود را با زندگی در زندان عادت کند، در زندان از طرف صبح اموزش دینی و بعد از ظهر اموزش مضامین عصری به او تدریس می گردید، در پهلوی آن با دوستان زندان کرکت و فوتبال نیز کرد؛ به همین گونه روز های سخت را سپری می کرد.

او می افزاید، در مدت زندان بهترین دستاورد او اینست که سیرت نبوی را خواند و دستار فضلیت تجوید قران کریم بر سر اوس بسته شد، از این کار خیلی خوش است.

منتقم آغا که بعد از پشت سر گذاشتن مشقت های حدود شش ساله در بند بود و دوباره با خانواده اش یکجا شده خیلی خوش است.

او می گوید:”از رهایی ام، نه تنها من، بل تمام خانواده دوستانم خوش هستند، اکنون زندگی نو را به آرزو های نو آغاز کردم و هیچ وقت به عقب نخواهم برگشت.”

او می گوید، در جریان پروسه صلح با پیام صلح رها شده د با تمامی توان خویش به صلح کار خواهد کرد.

او می گوید، ارزوی بزرگ اش اینست که در کشور اتش بس دایمی برقرار شود، مذاکرات صلح بین الافغانی اغاز شود و در نتیجه آن صلح دایمی در کشور تامین گردد.

به گفته او، با دوستان زندانی خویش که با او یکجار رها شدند و یا کسانیکه بعد از او رها می شوند، تصمیم گرفتند که به هیچگونه به میدان جنگ بر نمی گردند و زندگی عادی خویش را اغاز می کند، اما برای صلح از هر کس دیگر بیشر کار خواهد کرد.

موصوف می افزاید، با زندانی شدن او وضعیت اقتصادی خانواده اش خراب شده، پدرش ریش سفید است و براردان اش خورد سن هستند.

به گفته او، موصوف می خواهد در نخست می خواهد وضعیت اقتصادی خانواده خودرا بهتر کند و اموزش هایش که نیمه مانده می خواهد تکمیل کند و بعد از آن می خواهد عروسی کند و زندگی خویشرا سرو سامان دهد.

او قبل از آن که زندانی شود در لیسه شبانه شهر کندهار مصروف تعلیم بود.

او از حکومت و طالبان می خواهد که زندانیان را هر چه زودتر رها کنند و از آنان می خواهد که هر چه زودتر جنگ را به پایان برساند.

او جنگ جاری در کشور را افغان کشی و برادر کشی می خواند و می گوید:”اگر سرباز کشته می افغان است و اگر طالب هم کشته می شود افغان است، به هیچ نام باید خون افغان ریخته نشود و همه باید برادر وار زندگی کنند.”

منتقم آغا از جامعه جهانی نیز می خواهد که برای تامین صلح در کشور صادقانه همکاری کند، تا زندگی پرمشقت افغان ها خاتمه یابد.

او به تلاش های جاری صلح در کشور خوش و امیدوار است، دعا می کند که این پروسه به موفقیت برسدو چنین شود که زندگی تمام افغانها مصوون شود و هم منافع ملی نگهداری شود.

سرباز رها شده از بند

سرباز افغان که از بند طالبان رها شده نیز می گوید که برای به پایان رساند روند کشتار افغانها، حکومت و طالبان باید هر چه زودتر صلح کنند.

این سرباز اجر نبی نام دارد و باشنده ولسوالی شینواری ولایت ننگرهای می باشد. او دوسال قبل در صفوف اردو ملی ایفای وظیفه می کرد اما بعد از سپری کردند حدود دوسال در بند طالبان در ارزگان زندانی شد.

او می گوید:”در صفوف نیروی های اردو بودم، در ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان جنگ شد، با طالبان اسیر شدم، روند تبادله اغاز شود و رها شدم.”

ارزو او اینست که روند تبادله زندانیان ادامه پیدا کند و افغان کشی متوقف گردد.

اجر بنی از شب روزهای زندان یاد می کند و می گوید:”نان به صورت درست نمی رسید، اما آب خیلی زیاد بود، چاه موجود بود و حمام نیز وجود داشت، اما برای ما رسیدگی نمی شد، سه نفر در یک روز فوت شدند، هیچ کس در قصه اش نبود، آن بوی کرد.”

اما او می افزاید، برای حفظ کشور و هموطنان خویش روز های پر مشقت دو ساله را در زندان طالبان سپری کرد، فراموش کرده، و دوباره اراده دارد که به اردو برود، اما قبل از همه چیز می خواهد که روند کشتار افغانها متوقف گردد و می افزاید این کار زمانی ممکن است که حکومت و طالب با هم صلح کنند.

او می گوید، صلح یگانه ارمان اوست، دیگر نمی خواهد که جوانان افغان به قتل برسند، هرچه زودتر باید پروسه صلح به اتمام برسد تا تمام هموطنان او در فضا صلح امیز زندگی کنند.

اجر نبی می افزاید:”زمانیکه روز های سخت در سمچ های طالبان به یادم می آید، نهایت ارزو صلح می کنم، دعا می کنم که هرچه زودتر صلح تامین شود تا تمام رفیقانم نیز به خانواده ایشان برگردند.”

او می گوید، زمانیکه در اردو ملی ایفای وظیفه می کرد عروسی نیز کرده بود، سه از عروسی اش گذشته بود که اسیر شد، اما آن روزیکه از بند طالبان رها شد تمام خانواده و دوستانش خوش بودند که دوباره به خانواده خود برگشت.

او از خداوند عزوجل می خواهد که صلح در کشور تامین و تمامی زندانیان از بند رها شوند، و مثل خانواده او همه با خوشی زندگی کنند.

Views: 0