کمین­زاده: ممکن پس از صلح صدها میلیارد دالر در افغانستان سرمایه گذاری شود

کابل (پژواک، ۱۵ سرطان ۱۴۰۰): رئیس اتاق صنعت­کاران و معادن افغانستان از امکان صدها میلیارد دالر سرمایه گذاری در صورت تامین صلح در کشور سخن می زند، می گوید که با این سرمایه گذاری­ها به تدریج معضل بیکاری نیز پایان خواهد یافت.

شیرباز کمین زاده رئیس این اتاق همچنان گفته است که با توجه به امکانات موجود در کشور، بودجۀ دولت پسا صلح از طریق فعالیت های صنعتی و استخراجی سرمایه گذاران تامین شده می تواند.

جنگ ویرانگر منجر به فقر گسترده و بیکاری شده است:

در افغانستان از حدود چهار دهه به این سو جنگ جریان دارد. این جنگ ها، برعلاوۀ این که جان میلیون ها انسان را گرفته است، اقتصاد کشور را نیز ضربه زده و بنابر معلومات ادارۀ احصایه و معلومات، در حال حاضر بیش از ۴۷ درصد مردم این کشور جنگ زده زیر خط فقر زندگی می کنند و ۱۸ عشاریه پنج درصد کشور از بیکاری رنج می برند.

این در حالی است که محمد اشرف غنی رییس جمهور کشور در ۲۹ سرطان سال گذشته گفته بود که ۹۰ درصد مردم افغانستان با درآمد روزانه دو دالر زیر خط فقر قرار دارند. همچنان به اساس یک گزارش نشر شده در سرطان سال گذشته، به اساس معلومات نهادهای حامی کارگران، ۱۸ میلیون نفر در کشور بیکار اند.

امیدواری­ها به صلح و ترقی:

گفتگوهای بین الافغانی صلح پس از امضای موافقت نامه صلح میان طالبان و ایالات متحده امریکا، در ماه سنبلۀ سال گذشته در دوحه آغاز شده، اما با گذشت حدود هشت ماه تنها روی کارشیوۀ گفتگوها توافق شده و پس از آن تقریباً در حالت بن بست قرار دارد.

اما تلاش ها برای صلح و ادامه این گفتگوها در سطح ملی و بین المللی ادامه دارد و سبب امیدواری­هایی شده است که با پایان جنگ، افغانستان در سایه صلح و امنیت به سوی خودکفایی حرکت کند و زمانی مردمان این سرزمین نیز به زندگی مرفه دسترسی پیدا کنند.

شیرباز کمین زاده، صنعت­کار و رییس اتاق صنایع و معادن افغانستان، یک تن از کسانی است که این چنین امیدواری دارد.

او در گفتگوی ویژه با آژانس خبری پژواک گفت که با تامین صلح در کشور برعلاوه از سرمایه گذاران افغان، ده ها سرمایه گذار خارجی چون چینایی، عرب و غیره نیز آماده سرمایه گذاری در بخش ها مختلف به خصوص صنعت و استخراج معادن در افغانستان می باشند.

کمین زاده که باشنده اصلی ولسوالی چک ولایت میدان وردک است و نخستین بار در سال۱۳۷۲در بخش طباعتی کار را در کشور آغاز کرده است، در مورد وضعیت کشور می گوید :”ما صرف صلح نداریم در غیر آن فرصت های زیاد در افغانستان وجود دارد.”

او افزود: “بیشتر زمینه سرمایه گذاری در جاهای مساعد می باشد که در آن جا چلینج ها باشد، خوبی افغانستان این است که یک سرمایه گذار با سرمایه کم هم می تواند در یک بخش سرمایه گذاری کند؛ چون در افغانستان مواد خام به شکل وافر وجود دارد و از نگاه سرمایه گذاری افغانستان واقعاً جای بسیار خوب است.”

وی افزود که در نتیجه استخراج معادن، میکانیزه کردن زراعت، مهار و مدیریت آب، افغانستان به خود کفایی اقتصادی خواهد رسید و این کارها زمانی به درستی انجام شده می تواند که جنگ جایش را به صلح واگذار کند.

کمین زاده گفت: “انکشاف کشورهای همسایه و منطقه با رشد اقتصادی افغانستان گره خورده است؛ چون افغانستان سرشار از منابع انرژی و معادن مختلف می باشد که با تامین صلح در کشور و موقعیت جغرافیایی کشور، افغانستان سبب تحرک منطقوی و وصل آسیای جنوبی با آسیای مرکزی خواهد شد و هر کشور منطقه از این فرصت مستفید خواهد شد.”

رییس اتاق صنایع و معادن افغانستان در مورد این که برخی سرمایه داران به دلیل ناامنی ها سرمایه های شان را از افغانستان بیرون می کنند، گفت:”سرمایه صنعتی قابل انتقال نیست، ما صنعت کار هستیم، فابریکه را پشت کرده نمی توانیم که ببریم، فابریکات جای رزق حلال است، فابریکه سرمایه ملی است، در انکشاف و رفاه یک کشور نقش دارد و در همه کشورها به خاطر صنعت کاران تشویق می شوند که در روز بد و خوب در کنار مردم قرار دارند.”

کمین زاده مدعی است که درحال حاضر درسکتور طباعتی، بسته بندی، ساخت ترانسفارمر و تولید کاغذ اِ فور (A4) افغانستان با سرمایه گذاری او به خودکفایی رسیده است.

وی گفت که سرمایه نقد ممکن است به دلیل مشکلات امنیتی به کشورهای دیگر منتقل شده باشد، اما امکان دارد که با تامین صلح در کشور، نه تنها این که جلو بیرون کردن سرمایه های نقد به خارج ازکشور گرفته خواهد، بل سرمایه هایی که به بیرون انتقال شده نیز وارد کشور شود.

به باور او به دلایلی چون نبود فکرصنعتی نزد برخی سرمایه داران و چالش های امنیتی، بیشتر سرمایه داران در افغانستان در فکر تجارت بودند، “اما حالا آهسته آهسته طلسمی که افغانستان یک کشور صنعتی شده نمی تواند شکسته شده است.”

به گفته ای موصوف، در حال حاضر بیش از پنج هزار فابریکه در سطح کشور فعالیت دارد که بیش از ۳۰۰ هزار تن در این فابریکه ها کار می کنند.

او گفت:”با تامین صلح دایمی در کشور و جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی در بخش معادن و بخش های دیگر هیچ افغان بی کار نخواهند ماند و در سکتورهای مختلف با فراهم شدن سهولت ها خود کفا خواهیم شد.”

کمین زاده گفت:”یک عالم سرمایه گذاران داخلی و خارجی منتظر تامین صلح هستند تا در افغانستان به خصوص در بخش صنعت و استخراج معادن سرمایه گذاری نمایند، من هم تصمیم دارم که در بخش استخراج معادن سرمایه گذاری بکنم، همین حالا چینایی ها  وعرب ها آماده سرمایه گذاری هستند و همواره تماس می گیرند که چی کنند، …اگر صلح بیاید و کمبود انرژی رفع و قوانین سهل شود، به مردم افغانستان اطمینان می دهم که هیچ افغان بیکار نخواهند ماند.”

اما او خاطر نشان کرد که به مجرد پایان جنگ همه مشکلات حل نمی شود و دست کم به پنج سال نیاز است تا استخراج معادن در کشور آغاز شود.

بنا بر معلومات موصوف، در حال حاضر حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیارد دالر در بخش صنعت در کشور سرمایه گذاری شده است و در صورتی تامین صلح تصور می رود که دراین بخش صدها میلیارد دالر دیگر سرمایه گذاری شود، چون زمینه برای سرمایه گذاری در بخش های مختلف وجود دارد.»

کمین زاده از حکومت افغانستان و طالبان خواست که برای تامین صلح در کشور تلاش کنند. به گفته او با توجه به امکانات موجود در کشور، می تواند بودجه دولت پسا صلح از طریق فعالیت های صنعتی و استخراجی سرمایه گذاران تامین شود.

این درحالی است که در حال حاضر بیش از نیمی بودجه دولت افغانستان از کمک های بیرونی تمویل می شود.

کمین زاده در خطاب به طالبان و حکومت گفت:”نیت کشورهای بیرون هم برای ما معلوم شد، به لحاظ خدا، به لحاظ وطن و به لحاظ اطفال این کشور، به هوش بیایید و برای رشد این کشور کار کنید تا دیگر هیچ افغان مجبور به ترک وطن نشود.”

وی می گوید: “ما صلحی را می خواهیم که در این کشور هر کس از هر تبار، قوم و مذهب مصئون باشد، هر فرد آزادانه به هر نقطه ای از افغانستان رفته بتواند، صلحی را می خواهیم که کسی به مال، اولاد و ناموس ما فکر بد نداشته باشد.”