میمنه (پژواک، ۲۹ سنبله ۱۴۰۰): باشندگان و مسئولین ولسوالی کوهستان ولایت فاریاب می گویند که در ۵۰ سال اخیر، حکومت های گذشته هیچگونه خدماتی را به مردم این ولسوالی انجام نداده اند.
آنان می افزایند حالا که در قرن ۲۱ زندگی می کنند، سرک و راه مواصلاتی ندارند و از برق محروم اند، اکثر خانواده ها از چراغ های هریکین استفاده می کنند؛ ادارات دولتی، شفاخانه، معارف و مکاتب همه فاقد تعمیراند و گمان می کنند که در قرون اولیه زندگی می نمایند.
ولسوالی کوهستان که از مناطق سرسبز و حاصل خیز به شمار میرود، در فاصله یکصد کیلومتری جنوب شهر میمنه مرکز ولایت فاریاب موقعیت دارد که شرقاً با ولایت سرپل، جنوباً با غور و غرباً با بادغیس هم مرز می باشد. مردم این سر زمین اغلب با کشت و زراعت و مالداری مشغول اند. محصولات شان به عنوان گدام فاریاب یاد می شد؛ اما خشکسالی های اخیر دهاقین و مالداران آن را نیز متضرر و خریدخور ساخته است.
به گفته بزرگان محل، کسانی که از سایرمناطق در کوهستان سفر کرده اند؛ طبیعت زیبا، آب و هوای آن را دیده اند، این ولسوالی را جنت؛ اما راهش را جهنم نامیده اند.
خبرنگار آژانس خبری پژواک در ولایت فاریاب، پس از سقوط نظام پیشین در آن ولسوالی سفر کرده از وضعیت امنیتی، اجتماعی، اقتصادی مردم گزارش تهیه کرده است.
باشندگان: طی ۵۰ سال اخیر، اندکترین توجه به بازسازی صورت نگرفته است.
نجیب الله بیک یکی از متنفذین لولاش ضمن ابراز خرسندی از پایان جنگ و تامین امنیت در فاریاب می گوید که ولسوالی کوهستان، بیش از ۱۳۰ قریه دارد که یکی از ولسوالی های پٌر نفوس و در عین حال صعب العبور فاریاب می باشد. در طی ۵۰ سال اخیر اندکترین توجه به بازسازی صورت نگرفته و سرک، برق، شفاخانه و معارف که ضرورت مردم برای تداوم حیات و انکشافات است وجود ندارد.
وی از خبرنگار خواست تا صدای باشندگان این منطقه را به گوش مسئولین برساند.
موصوف گفت: “چند مکتبی که در زمان حکومت کرزی و اشرف غنی ساخته شده بود، اکثر آنها درجریان جنگ ها یا به دلیل بی توجهی مسئولین امور تخریب گردیده، معلمین و شاگردان خیالی اند. درس وتعلیم وجود ندارد. بیش از پنج سال است که کلینیک جامع لولاش، یک داکتر جراح و دوا ندارد. مریض ها هنگام انتقال در شهر میمنه به دلیل خرابی سرک و برفباری های زمستان، در مسیر راه جان می دهند”.
وی افزود که در زمان حکومت های کرزی و غنی راه مواصلاتی کوهستان – میمنه چندین بار سروی و وعده احداث داده شد؛ اما وعده هایی که هرگز عملی نشده است.
باشندگان کوهستان از کیفیت عرضه خدمات صحی شاکی اند.
داکتر صفی الله آمر کلینیک جامع کوهستان می گوید که تعمیر این کلینیک، در جریان جنگ ها تخریب شده و نیاز به بازسازی و تجهیز دارد. داکتر جراح، سامان آلات طبی و ادویه قطعاً وجود ندارد. آنها مریضان اپندکس و زنان زایمان را که نیاز به عملیات دارند، به شفاخانه شهر میمنه رجعت میدهند.
به گفته او اکثرآنان در فصل زمستان، به دلیل بعد مسافه و خرابی راه و در زمستان وقتی مردم مریضان را با اسپ و مرکب میخواهند انتقال دهند، در زیر بند از اثر سردی هوا و برفباری جان می دهند.
نامبرده افزود که در کلینیک جامع، طی چند سال گذشته برق وجود نداشته، اگر کدام مریض از طرف شب مراجعه کند، از برق دستی و بطری موتر استفاده می کنند؛ اما پرسونل در یک اتاق گلی در تاریکی به سر می برند.
از سوی دیگر، یکی از متخصصین صحی در شفاخانه شهر میمنه، از عملکرد غیر مسلکی داکتران در ولسوالی کوهستان انتقاد نموده به پژواک گفت که چندی پیش یک کودک از کوهستان در شفاخانه میمنه انتقال یافت و دیده شد که او غرض گرفتن کیست تحت الجلدی آبسه، از صدر جراحی شده؛ اما در جریان عملیات کیسه آبسه را نتوانستند بگیرند، دوباره دوختند و به شفاخانه رجعت دادند.
وی افزود که کودک را دوباره عملیات کرده، کیسه آبسه را بیرون نمودند و صحتش بهبود یافت.
اما آمر کلینیک لولاش گفت که داکتر عتیق الله مسئول بخش کوید ۱۹، یک کودک مریض را که از مراجعین معاینه خانه شخصی اش بود، بدون اینکه وی را در جریان بگذارد در کلینیک آورده؛ در حالیکه هیچگونه امکانات طبی وجود نداشت، به همکاری انستیزیست عملیات نموده است.
او علاوه نمود که وقتی از این عمل داکتر اطلاع یافت، وی را سرزنش نمود که چرا بدون اجازه از کلینیک استفاده کرده است.
داکتر عتیق الله مسئول بخش کوید ۱۹ کوهستان گفت که کودک آبسه داشت، خیلی نا آرام بود، برای اینکه نفس راحت بکشد تا به شهر میمنه زنده برسد، مجبور شد تا کودک با همکاری مسئول انستیزی، جراحی کند و کیسه آبسه را تخلیه نماید؛ اما وقتی سامان آلات لازم طبی نبود، نتوانست کیسه را بیرون کند، سپس به شفاخانه ولایتی رجعت داد.
داکتر عتیق الله خطاب به متخصص جراحی شفاخانه میمنه گفت: “در حالتی که هیچ چیزی حتا یک پنس در ولسوالی وجود نداشته باشد، از جانب دیگر جان یک انسان درخطر باشد چه می کنند؟ اگر کیسه آبسه کودک تخلیه نمی شد، هنگام انتقال در شهر میمنه در مسیر راه ۸ ساعته جان می سپرد چطو میشد؟”
مولوی خان محمد همت رییس صحت عامه فاریاب، مشکلات موجود در کلینیک صحی لولاش را تائید نموده افزود که در زمان حکومت قبلی، اکثر فعالیت ها خیالی و بر اساس فساد اداری استوار بوده، در تشکیل تیم جراح وجود دارد؛ اما در ساحه فرستاده نشده، تا به مردم عرضه خدمات کند.
وی اطمینان داد که تمام کمبودی و نیازمندی های صحی ولسوالی کوهستان، به زودی رفع و تیم جراح مجهز اعزام خواهد شد؛ تا منبعد مریضان به شهر میمنه سرگردان یا در راه تلف نشوند.
در بخش معارف کمترین توجه صورت گرفته است.
مولوی عبدالقدوس مدیر معارف لولاش گفت که، در این ولسوالی ۲۳ مکتب از جمله یک لیسه، ۸ متوسطه و ۱۴ ابتدائیه وجود دارد که ۶ آن نسوان می باشد؛ اما از مجموع مکاتب، صرف شش باب تعمیر دارد. بقیه در زیر خیمه و درخانه های مردم فعالیت می کردند. میز، چوکی وکتاب لازم وجود ندارد و معلمین اکثراً خیالی بودند.
مولوی حفیظ الله معتصم رئیس معارف فاریاب تائید کرد که اکثر مکاتب کوهستان، فاقد تعمیر و لوازم است، معارف حکومت پییشین یک بخش از معلمین مکاتب محل را توظیف کردند که خود آنها حاضر نشده، در جای خود افراد دیگر را اجیر گرفتند و بخش دیگر از قشر اناث استخدام شدند، قطعا در نقشه ولسوالی بلدیت ندارند، در شهر میمنه نشسته معاش گرفتند.
وی در پرسش خبرنگار پژواک که اکثریت مکاتب در تسلط طالبان بود، چرا نظارت نموده در قسمت مکاتب ومعلمین خیالی اجراآت نکردید؟ گفت که تلاش زیاد صورت گرفت، آنچه که تا امروز وجود دارد اثر فعالیت های آنان بوده؛ اما اجراآت، استخدام و معاش از جانب حکومت قبلی صورت می گرفت و در مواردی ناگزیر بودند.
رییس معارف، در قسمت تشکیل قبلی و ادامه کار معلیمن خیالی گفت که منتظر هدایت و تصمیم رهبری وزارت معارف هستند، طبق آن اجراآت خواهند کرد.
مولوی عبدالواحد هارون ولسوال بخش ملکی لولاش گفت که در جریان ۲۰ سال جنگ، همه داشته ها به شمول یگانه تعمیر قوماندانی امنیه تخریب و به ویرانه مبدل شده، در حال حاضر هیچ نهاد دولتی در کوهستان تعمیر ندارد، بازار و دکان های مردم در نتیجه دست به دست شدن مرکز ولسوالی بین نیروهای مسلح حکومت قبلی و طالبان، به خاک یکسان گردیده است.
هارون افزود که در زمان حکومت های قبلی، جهان میلیارد ها دالر را برای اعمار مجدد افغانستان کمک کرد؛ اما کوچکترین کار در ولسوالی کوهستان صورت نگرفته، راه مواصلاتی که شش ماه سال به دلیل برفباری ها مسدود می گردد، یک موتر جغل نریختند. سالانه شمار زیادی از مریضان، زنان حامله و افراد دیگر، هنگام رفت و آمد به مرکز با اسب و مرکب در راه جان میدهند.
موصوف در مورد فعالیت معارف و مکاتب اظهار کرد: “از روزی که امارت اسلامی بر اوضاع مسلط گردیده، او به حیث ولسوال کسی را به نام معلم و شاگرد در مکاتب مشاهده نکرده، چه رسد که درس و تعلیم وجود داشته باشد. بنیاد معارف، اصلاً در دوره حکومت قبلی بر پایۀ فریب و نیرنگ استوار بوده شاگرد وجود و حضور نداشته که در مکتب درس بخواند. عده ای به نام معلم شاگردان خیالی را نام نویسی نموده به ولایت گزارش میدادند و معاش دولت را می گرفتند، به حق فرزندان ملت جفا مینمودند. ”
وی افزود که خدمات صحی نیز مانند سکتور معارف ضعیف است. در کلینیک ها داکتر، دوا و امکانات طبی وجود ندارد. مریضان عاجل یا زنان باردار را به شهر میمنه رجعت میدهند. اکثر آنها در تابستان از گرمی و خرابی راه و در زمستان به دلیل ریزش برف فوت می کنند.
ولسوال کوهستان، از رهبری ولایت و مرکزی خواست که به نیازمندی های مبرم مردم محروم این ولسوالی توجه جدی مبذول داشته مشکلات سرک، شفاخانه و مکتب را رفع و کار احداث و انکشاف بازار را در اولویت کار عمرانی قرار دهند.
Visits: 677
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک