قلعه نو(پژواک، ۲ جدی ۱۴۰۰): بیجاشدگان داخلی در بادغیس که ناشی از جنگ و ناامنی از مناطق شان نقل مکان کرده اند و در این سرمای زمستان در وضعیتی بدی زندگی می‌کنند، می‌گویند که تلاش‌ها برای ماندگار شدن صلح بیشتر شود.
قابل ذکر است که در اثر جنگ و ناامنی‌ها در کشور هزاران خانواده از مناطق شان بیجا شده و در محلات امن پناه برده اند که اکثریت شان از سهولت های اولی زندگی بهره مند نیستند.
عبدالحمید ۶۵ ساله که نزدیک به یک سال پیش به دلیل جنگ و نا امنی و کشته شدن تنها پسرش که منسوب نیروهای پولیس حکومت پیشین بود، از منطقه قرچقی ولسوالی قادس به نزدیک شهر قلعه نو بیجا شده و اکنون با وضعیت بد اقتصادی در زیر خیمه ای که از هر گوشه آن باران به داخل خیمه می ریزد با شش عضو فامیلش زندگی می کند.
او به آژانس خبری پژواک گفت:« دو روز می شود که نان نخورده ایم، آب آشامیدنی صحی برای ما درست نمی‌رسد، خانواده ام در زیر خیمه ها از سردی هوا می لرزند، من هم توانایی کار کردن ندارم، دولت باید به ما رسیدگی کند در غیر آن تلف می شویم.»
عبدالحمید در حالیکه از درد و رنج از دست دادن پسرش و فقر اقتصادی گریه می کرد، افزود:« جنگ سبب شد تا تنها پسر عزیزم را از دست بدهم، پسرم تنها تکیه گاهم بود، کاش حالا که صلح آمده و سایه شوم جنگ از سر مردم ما گم شده برای همیشه گم شود و بعد از برای ابد، همه باهم در آسایش و آرامش زندگی کنیم.»
موصوف در حالیکه از صدای دردناک همسرش که در یک گوشه با صدای بلند گریه می کرد گلونش را پر از بغض کرده بود با صدای خیلی آرام و با دنیای از درد دست به دعا بلند کرد و برای دایمی شدن صلح در کشور از ته دل دعا کرد.
این پیرمرد دردیده از حکومت می‌خواهد تا برای پایدار شدن صلح در کشور تلاش کند، وبرنامه های کاریابی و فقر زدایی را در صدر برنامه‌های خود بگنجاند.
به باور عبدالحمید، زمانی مردم می توانند به آسایش و آرامش دست یابند که یک ملت واحد شده و از تبعیض و خشونت دست بردارند و راهی اسلام و قرآن را سرمشق زندگی خویش قرار دهند.
این تنها عبدالحمید نیست که از اثر جنگ ها آسیب دیده و بیجا شده بلکه هزاران فرد دیگر در گوشه و کنار بادغیس به شهر قلعه نو و حتی ولایت های همسایه آواره شده اند.
غلام علی، یکتن دیگر از بیجاشدگان در این کمپ که همراه با ده اولاد قد و نیم قد و با دو همسرش در زیر خیمه زندگی می کند، می گوید:« در اثر جنگ‌ها مجبور شدم خانه و کاشانه ام را ترک کنم و از ولسوالی قادس به اینجا بیایم، زیر خیمه زندگی بسیار دشوار است.»
وی می گوید که سردی هوا همه بیجا شده‌گان را به تکلیف کرده و اکثریت کودکان و کهن سالان به بیماری زکام و سینه وبغل مصاب اند.
این مرد ۵۶ ساله که عامل تمام بدبختی های خود و اعضای فامیلش را جنگ‌های گذشته در کشور می‌داند، افزود:« زندگی خوب و آرامی را در ولسوالی قادس داشتم، جنگ تمام چیزم را از من گرفت، مجبور شدم زمین و خانه ام ترک کنم تا کودکانم از جنگ رهایی یابند، خودم از اثر جنگ‌های اخیر مشکل قلبی پیدا کردم.»
موصوف اضافه کرد:« همیشه یگانه آرمان من صلح دایمی درکشور بوده، همیشه برایش دعا می کردم حالی که صلح برقرار شده دعا می کنیم که دایمی باشد اما از دنیا می‌خواهم که مردم افغانستان را تنها نگذاشته و به کمک های شان ادامه دهند.»
عبدالحمید، غلام علی و سایر بیجا شدگان از حکومت می خواهند که برای انتقال شان به محلات اصلی آنان کمک کند.
بازدیدها: 64
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک