زارعین فراه خرسند اند که سختی‌های کار و زندگی زیر سایۀ جنگ پایان یافته است

فراه (پژواک، ۲ جدی ۱۴۰۰): دهاقین برخی مناطق فراه چون سایر مردم افغانستان از جنگ‌ها متضرر می‌شدند و جنگ مانع کار آنها در مزرعه‌ها می‌شد، اما با ختم جنگ زمینۀ برای کار آنها مساعد شده، خواستار صلح و ثبات دایمی در کشور می‌باشند.

فراه ولایتی است که اکثریت باشنده‌های آن نفقۀ خانواده‌های شان را از کار کردن در زراعت به دست می‌آورند. اما جنگ‌های گذشته در برخی مناطق این ولایت مانع کشت و زراعت می‌شد و باشنده‌های این ولایت را دچار مشکلات سخت نموده بود.

عبدالکریم باشندۀ قریۀ گینهکان مربوط مرکز فراه یک تن از زارعینی است که از جنگ‌ها متضرر شده است.

کریم که از کارکردن در گلخانه‌اش – که بادرنگ و رومی در آن کشت می‌کند – سخت خسته شده بود، اما شادابی چهره‌اش بیانگر رضایت او از زنده‌گی‌اش بود، به آژانس خبری پژواک گفت، به دلیلی که جنگ در منطقۀ او پایان یافته است، خرسند می‌باشد.

او خاطرات تلخ زمان جنگ‌ها را یادآور شده گفت که در حدود پنج سال اخیر، تا زمانی که در ماه اسد با سقوط حکومت پیشین جنگ‌ها پایان یافت، قریۀ آنها خط مقدم جنگ میان طرف‎های درگیر بود.

وی افزود که در این مدت چندین بار سولرها و سالون‌های گلخانه اش شکست و حریق شده و از این بابت حدود دوصد هزار افغانی متضرر شد.

همچنان او می‌گوید زمانی که درگیری میان طرفین جنگ در این منطقه شروع می‌شد، مجبور می‌شد که گلخانه و کشت‌اش را رها کند؛ زیرا خطر مرگ و کشته شدن او موجود بود و در زمان درگیری اگر تمام کشت و کارش را «باد هم می‌برد»  کاری کرده نمی‌توانست.

عبدالکریم می‌گوید که در زمان جنگ مجبور بود که در هر دو سال یک بار پلاستیک‌های گلخانه‌اش را عوض کند؛ زیرا با اصابت مرمی سوراخ و کنده میشد. او کفت که در شرایط غیرجنگی پلاستیک‌های گلخانه‌ها تا ده سال هم دوام می‌آورد.

او با ابراز خرسندی گفت که با ختم جنگ دیگر مشکلی در رسیدگی به کشت و کارش را ندارد.

وی افزود:« برقراری صلح؛ یعنی زندگی و آرامش.»

او می‌افزاید که از برکت تامین صلح در این منطقه، امسال سالی است که از کشت و زراعت خود فایدۀ زیاد به دست آورده است.

قریۀ رج که در همسایگی با قریۀ گینهکان موقعیت دارد، نیز قریه‌ای است که سالیان زیاد شاهد درگیری‌های شدید بین طرف‌های جنگ بوده است.

نزدیک غروب بود که نوراحمد در زمینی که تازه آماده کشت کرده بود نشسته بود و می‌گفت که در دو سال گذشته نه تنها که این زمین‌اش را کشت کرده نمی‌توانست، بل به دلیل جنگ و بودن یک پوسته امنیتی بیشتر اوقات حتی به این زمین‌ها آمده هم نمی‌توانست.

وی گفت که چندین بار که در زمان جنگ‌ها به این محل آمده است در بین درگیری گیرمانده و شب های زیاد به دلیل جنگ و صدای شلیک کلوله‌ها در منزل خود خوابیده نتوانسته است.

نوراحمد افزود:«صبح‌ها پیش از ساعت هشت به کار رفته نمی‌توانستیم و قبل از نماز شام باید به خانه بر می‌گشتیم.»

اما او خاطر نشان کرد که اکنون چون جنگ پایان یافته است خرسند است، آرامش روحی دارد و دوباره کار را در مزرعه آغاز کرده است.

او در حالی که خوشی در چهره‌اش نمایان بود، گفت: «حالا همین زمین می‌تواند مخارج تمام خانواده‌ام را پیدا کند.»

نور احمد جنگ را عامل بدبختی‌ها می‌داند و می‌افزاید که صلح به مردم رفاه و آرامش می‌آورد.

نوراحمد می‌گوید که علی‌احمد برادرش، که رانندۀ تراکتور است، مجبور شده بود که در مناطق دور از نقاط جنگی به کار بپردازد و حین عبور از نزدیکی پوسته‌های امنیتی همواره با مشکل رو به رو می‌شد

وی گفت که با ختم جنگ در این مناطق، امید مردم به زنده‌گی آرام پیدا شده است.

نوراحمد و عبدالکریم، هر دو آرزو دارد که دیگر هیچ وقت هموطنان شان شاهد جنگ و خشونت نباشند.

بازدیدها: 27