یگانه سیک باقیماندۀ افغان در ننگرهار: عشق به وطن اجازه نمی‌دهد که کشور را ترک کنم

جلال آباد (پژواک، ۲۴عقرب ۱۴۰۱): از میان ده‌هزار خانوادۀ سیک‌ افغان در ننگرهار، یگانه سیک باقیمانده می‌گوید، عشق به کشور وی را مجبور ساخته که در اینجا بماند و به هموطنان خود خدمت کند.

گلچرن سنگ که شصت سال عمر دارد و باشندۀ ولسوالی شیرزاد ننگرهار است، از سال‌ها به‌اینسو در شهر جلال آباد، دکان عطاری و یونانی دارد.

او می‌گوید، کسب حکیمی برایش از خانواده‌گی باقی مانده و به بسیار افتخار از چند دهه به‌اینسو خدمت مردم را کرده است.

به اساس معلومات موصوف، پس از سقوط حکومت داکتر نجیب الله روند خارج شدن سیک‌ها از افغانستان آغاز شده بود که از 10 هزار خانواده تا چندی قبل تنها 45 خانواده در ننگرهار باقیمانده بود.

او می‌گوید، پس از تحول سیاسی در افغانستان، روند مهاجرت سیک‌ها آغاز شد، اما پس از حمله به درمسال سیک‌ها در کابل از سوی گروه داعش، خانواده‌های زیاد سیک‌ از غزنی، قندهار و ننگرهار به خارج رفتند.

او می‌گوید، از جملۀ 45 خانواده یگانه کسی است که در ننگرهار باقی مانده و دیگر تمام خانواده‌های سیک از افغانستان خارج شده و کاروبار‌های شان را در اینجا به شاگرد‌ان خود گذاشته اند.

وی افزود: «در تحول نخست افغانستان، سیک‌ها به کشور‌های خارج رفتند؛ اکنون اولاد‌های آن‌ها در آنجا تعلیم می‌کنند، زمین‌ها و جایداد‌های خود را در اینجا بفروش رساندند و یا هم مردم آن را قبضه کردند.»

او می‌گوید، حکومت کنونی هیچ مشکلی را برایش ایجاد نکرده است؛ چندین بار والی و مسؤولان دیگر امنیتی آمده و اطمینان هرگونه همکاری و امنیت را برایش داده است.

او می‌افزاید: «خود والی صاحب و رئیس استخبارات آمده بود و شماره‌های تماس خود را برایم داد و گفتند هرکسی که برایت مشکل ایجاد می‌کرد، به ما تماس بگیر.»

اولاد‌های گلچرن سنگ مثل اولاد‌های سیک‌های افغان دیگر در هند اند در آنجا آموزش دیده اند و یک پسر ش در آنجا دارای یک کلینیک کوچک است که در کنار او، چهار داکتر هم در آن وظیفه دارند.

او گفت: «اندرپال سنگ فرزند بزرگم است؛ سندیپ سنگ پسر دومی است که او یک داکتر هم است، پسر سومی ام از کمپیوترساینس فارغ گردیده و فرزند چهارم اکنون از صنف دوازده فارغ شده است.

یگانه سیک باقیماندۀ افغان در ننگرهار می‌گوید، هرچند در هند زمینۀ زنده‌گی برایش فراهم است، فرزندانش در آنجا زنده‌گی می‌کنند، اما می‌گوید به افغانستان علاقه‌مندی خاصی دارد و در اینجا زنده‌گی کردن برایش لذت بخش است.

او می‌گوید: «روز ما در هند به خوبی نمی‌گذرد، ما افغان هستیم و با خاک و آب افغانستان بلد هستیم آنجا که می‌رویم مریض می‌شویم، پس به همین خاطر در اینجا می‌مانم، در اینجا خُرسند هستم، هرچند در آنجا کاروبارم خوبتر است، اما آب و هوای آنجا برایم خوشایند نیست، پس به همین دلیل در کشورم باقی می‌مانم.»

به گفتۀ موصوف، هرچند در این اواخر ضمن کار‌های دیگر، کار‌وبار آن‌ها هم خراب شده، اما تاهنوز هم درننگرهار بعضی مردم است که تداوی خود را از طریق طبابت یونانی می‌کند و کارو بار ما نیز جریان دارد.

او ارزومند است که یک روز وضعیت کشور خوب شود و در کنار افغان‌های دیگر، مسافرین سیک‌های افغان دو باره به افغانستان بیایند.

بازدیدها: 78