فیروزکوه (پژواک، ۲۰ قوس ۱۴۰۱): محمدعثمان ملکزاده، یک تن از بزرگ قوم در غور می‌گوید، طی ۴۰ سال گذشته عضویت دو قوم بزرگ در دو تنظیم جهادی در این ولایت، باعث اختلافات شدید بین آنان گردیده بود و به جز بدبختی، پیامدی دیگری نداشت؛ اکنون به آن خاتمه داده و در فضای صلح و برادری زنده‌گی را آغاز کردند.
برخی اعضای اقوام «پهلوان و باین» دو قوم بزرگی که در ولسوالی تیورۀ غور زنده‌گی می‌کنند و از سالیان متمادی با هم دشمنی داشته که حتی این دشمنی باعث کشتار و خون‌ریزی نیز میان آنان گردیده بود؛ آنان اخیرا به دشمنی شان خاتمه داده می‌گویند، اکنون در فضای بدون ترس و وحشت زنده‌گی را آغاز کرده‌اند.
دشمنی چندسالۀ دو قوم بزرگ ناشی از دلایل سیاسی در غور به صلح و آشتی مبدل شده‌است
قابل تذکر است که قوم پهلوان عضویت حزب جمعیت اسلامی به رهبری استاد برهان‌الدین ربانی و قوم باین عضویت حزب اسلامی به رهبری انجنیر گلبدین حکمتیار را داشتند.
محمدعثمان ملکزاده، بزرگ قوم پهلوان می‌گوید که ریشۀ اصلی سال‌ها اختلافات بین قوم پهلوان و باین شکل گرفتن حزب و جریان‌های سیاسی بوده که در دو دهۀ گذشته از آنان در کنار قربانی‌های زیاد، همچنان آسیب‌های جدی بر این دو قوم وارد کرده‌است.
وی افزود که آنان در گذشته بارها تصمیم به صلح و پایان خشونت‌ها گرفته بودند، اما هیچ نتیجۀ نداد و در عوض، آتش جنگ و نفاق بیشتر بین این دو قوم شعله‌ور شد.
موصوف اضافه کرد: «اختلافات در مرتبۀ اول روی حزب و تنظیم‌ها به نام حزب جمعیت و حزب اسلامی بود که در طی چند دهه حکومت‌های که رفت و آمد، هیچ نتیجۀ نداد، ما یک روزگار بسیار تلخی را گذراندیم.»
او درحالی که می‌گفت، اختلافات بین شان در کنار خسارات هنگفت مالی، همچنان قربانی‌های زیادی از آنان گرفته علاوه کرد: «از تلفات و خسارات دقیق معلومات نداریم، اما از دو طرف ما بالای صدها نفر کشته و زخمی و معلول شده‌است.»
خلیل‌احمد حکیمی، بزرگ قوم باین که روزگار مشابه را با ملکزاده سپری کرده، نیز می‌گوید که اختلافات سیاسی بین آنان سبب شده تا مناطق اصلی شان را ترک و در ولایات دیگر در شرایط بدی زنده‌گی کنند.
وی گفت: «ما در طی چندین سال اختلافات شرایط عجیب و غریب را متحمل شدیم؛ شهید دادیم و ما ۲۰ سال است که در ولایت هلمند مهاجر شدیم و روزگار سخت را سپری کردیم.»
همچنان تاجمحمد مسؤول، مردی ۷۸ ساله، باشندۀ ولسوالی تیوره و یکی از بزرگان قوم پهلوان است، کسی که از این دشمنی میان شان به تنگ آمده بود و شاهد بدبختی‌ها میان این دو قوم بوده‌است.
وی در صحبت به خبرنگار آژانس خبری پژواک گفت که وی در گذشته به دلیل دشمنی بین قوم پهلوان و بایند، زنده‌گی آرامی نداشته و همواره نگران آیندۀ خود و فرزندانش بوده‌است.
او دلیل اصلی اختلافات میان این دو قوم را شکل‌گیری تنظیم‌های جهادی با آغاز اشغال کشور از سوی نیروهای اتحاد جماهیر شوروی خوانده افزود: «متاسفانه از اثر همی دشمنی ما جوانان زیادی را از دست دادیم؛ حتی کسانی هم از دو طرف ما کشته شدند که پشت کشت و زراعت خود بودند و هیچ سهم به اختلافات نداشتند و فقط به نام قوم پهلوان و یا باین کشته شدند که زنان زیادی بیوه و کودکان زیادی یتیم شدند.»
این بزرگ قوم علاوه می‌کند که در نتیجۀ ۴۰ سال دشمنی در کنار این‌که قربانی‌های زیادی را متحمل شدند، همچنان خسارات جبران‌ناپذیری را به بار آورده‌است.
این مرد کهن‌سال که از ختم دشمنی و آغاز آشتی میان اقوام پهلوان و باین احساس خرسندی می‌کند می‌گوید که انگار زنده‌گی دوباره به او داده شده و بار سنگینی از شانه‌های‌اش دور شده‌است.
او به این امید است که دیگر گواهی هیچ اختلاف بین این دو قوم نباشد و آنان در یک فضای اخوت و برادری به زنده‌گی‌شان ادامه داده و آیندۀ بهتری را برای خود و فرزندان شان رقم بزنند.
وی می‌گوید: «خوش هستیم که همدیگر را به آغوش گرفتیم و صلح که امری خداوندی است به او اطاعت کردیم، حالا هم نصیحت و توصیۀ ما به جوانان ما این است که اختلاف را کنار گذاشته، دنبال درس و تعلیم بروند و همه دست به دست هم بدهند و در پیشرفت منطقه و کشور خود گام‌های مثبت را بردارند.»
حاجی‌محمد، یکی از بزرگان قوم باین در این ولسوالی نیز می‌گوید که دشمنی میان این دو قوم بنام حزب زنده‌گی را برای آنان به جهنم مبدل کرده بود.
موصوف می‌گوید: «به دلیل اختلافات که یکی پشت دیگه افتاده بودیم و انتقام‌گیری داشتیم، نه خود ما و نه اعضای خانوادۀ ما آزادانه گشت و گزار کرده می‌توانستیم.»
او علاوه کرد: «ما در گذشته متاسفانه نمی‌توانستیم به دلیل همی اختلافات به کشت و زراعت خود برسیم، یا از یک محل به محل دیگری بروم، در هر جای که از هر دو طرف دیده می‌شد او به قتل می‌رسید. حالا با صلح و آشتی این دو قوم می‌توانیم به کار و زنده‌گی خود بدون کدام ترس و هراسی رسیده‌گی کنیم.»
حاجی‌محمد در ادامه می‌افزاید: «خاتمۀ دشمنی‌ها و زنده‌گی کردن در فضای صلح به این معنی است که زنده‌گی دوباره برای ما داده شد.»
وی طی پیامی به دیگر اقوام می‌خواهد که اختلافات خود را کنار بگذارند و از آنان به‌خاطر ختم خشونت، نفاق‌افگنی و برادرکشی الگو گرفته و یک‌دیگر را در آغوش بگیرند.
ملا احمدشاه دین‌دوست، والی غور ضمن قدردانی از ایجاد فضای صلح میان این دو قوم گفت: «باید صلح امروزه در بین اقوام ولسوالی تیوره یک صلح باشد که به مطابق فرموده الله متعال و پیامبر بزرگ اسلام باشد و این صلح به محبت و پیوندهای قومی بی‌انجامد تا سایر اقوام این ولایت از آن الگوی بگیرند.»
موصوف از تمام مردم خواست تا وحدت، اتحاد و یکپارچگی شان را حفظ کنند و همه با هم برادروار زنده‌گی نمایند.
این اقوام درحالی به اختلافات شان پایان داده اند که شش ماه پیش اقوام تایمنی و مهری نیز در این ولایت با میانجی‌گری ادارۀ محلی این ولایت به اختلافات چندین ساله شان پایان دادند و هم اکنون زنده‌گی با همی و آرام را سپری می‌کنند.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP