امان هاشمی: از هیچ تلاشی برای خدمت به فرزندان جامعه دریغ نمی‌کنم

نیلی (پژواک، ۲۹ قوس ۱۴۰۱): در یکی از روزهای سرد خزانی نیلی که تندبادهای سوزناکش شهره است؛ جوانی را در پیش تعمیر ریاست معارف دایکندی ملاقات کردم که یک دهه عمرش را برای آموزش و پرورش گذارنده است.

او در این روزهای سرد و مسیر طولانی تا معارف، تمام وقتش را صرف ترتیب نتایج حدود بیش از ۴۵۰ دانش آموزی می‌کند که طی یک سال گذشته آنان را آموزش داده‌است.

امان هاشمی که به گفتۀ خودش، حدود بیش از ۱۰ سال در بخش معارف کار کرده، زمانی که در زادگاهش در «گیروی» ولسوالی شهرستان هنوز دانش آموز مکتب بود، همزمان تدریس را نیز آغاز کرد.

او به پژواک گفت، در اوایل، یکی از رویاهایش شغل معلمی و خدمت به معارف بود که حالا بر همین اساس، یک دهه از عمرش را صرف آموزش و پرورش کرده‌است.

موصوف گفت: «در جریانی که متعلم بودم، خیلی ذوق و علاقه به تعلیم و تربیه داشتم؛ به خصوص در بخش معلمی وقتی درسا تمام شد، امی ذوق و علاقه بود که مرا وادار کرد، باید خود را کاندید آمریت کنم.»

به گفتۀ خودش، وی پس از پنج سال تدریس در زادگاهش، از طریق رقابت آزاد به عنوان آمر مکتب در ولسوالی خدیر گماشته شد، پس از چهار سال کار، وی از ۲ سال به این طرف آمر لیسۀ کتیجیک نیلی مرکز دایکندی می‌باشد.

به گفتۀ او، در این سال‌ها بی وقفه مصروف تعلیم شاگردانش بوده و از هیچ نوع تلاشی جهت رشد شاگردان و معلمانش دریغ نکرده‌است.

مذکور تاکید می کند که تنها هدفش خدمت صادقانه به دختران و پسران بوده؛ زیرا به گفتۀ وی، امکانات و تسهیلات لازم در دایکندی برای دانش آموزان فراهم نبود و باید آنان از امکانات کم، بیشترین استفاده را می‌کرد.

لابلای سخنان هاشمی تطبیق پلان و برنامه‌هایی بود که به باورش کیفیت درسی را چند برابر بیشتر بهبود می‌بخشد. حالا او خرسند است که توانسته پلان‌هایش را در قسمت ارتقای ذهنی و روحیۀ شاگردان تطبیق نماید.

وی کمبود تشکیل معلم در مکتب تحت مدیریتش را یکی از چالش‌ها می‌داند؛ اما می‌گوید، با تلاش‌های فراوان با هماهنگی معلمانش به صورت رضاکارانه این مشکل را حل کرده است.

نامبرده می افزاید، مسیر پر خم و پیچ یک دهه فعالیتش، او را آموزگار و مدیر حرفه‌یی ساخته است که با تعهد و صداقت توانسته رضایت شاگردان، والدین شاگردان و مسؤولین را به دست آورد.

نامبرده افزود: «ما در قبال شاگردان پاسخگویی داریم در قبال والدین شان، جامعه و مسؤولین ذیصلاح باید جوابگویی همۀ اینها باشیم کوشش می‌کنیم که با والدین شاگردان ارتباط داشته باشیم که خوشبختانه که خیلی موفق بودیم.»

او باور دارد که همۀ مشکلات از عدم آگاهی، پایین بودن سطح فرهنگی و ناآگاهی از مفیدیت و مزیت علم و دانش است. وی از همه می‌خواهد که در راستای آموزش فرزندان شان تلاش نمایند.

این آموزگار کهنه کار تاکید کرد که برای خدمت به اطفال جامعه در ابتدا کمر همت بسته بود و حالا هم تعهد می کند که از هیچ تلاشی دریغ نمی کند.