برخی از باشنده‌گان سرپل هنوز هم از آرد اسیاب‌های آبی استفاده می‌کنند  

سرپل (پژواک، ۲۸ جدی ۱۴۰۱): آسیاب‌های آبی یکی از سیستم‌های قدیمی برای آرد کردن غله‌جات در کشور به حساب می‌رود که با پیشرفت روزافزون تکنالوژی این سیستم ابتدایی رو به از بین رفتن است، اما برخی از باشنده‌گان ولایت سرپل هنوز هم غله‌جات را برای آرد کردن به این آسیاب‌ها می‌برند.

شماری از باشنده‌گان ولایت سرپل به این باور هستند که کیفیت آرد آسیاب‌های آبی نسبت به آسیاب‏های پیشرفتۀ کنونی بهتر می‌باشد.

عبیدالله یک تن از باشنده‌گان شهر سرپل به آژانس خبری پژواک گفت: «اسیاب‌های آبی قدامت طولانی در کشور دارد، اما با پیشرفت تکنالوژی این سیستم رو به از بین رفتن است و اکنون تعداد آن نسبت به گذشته کم‌تر شده‌است.»

وی می‌گوید که کفیت آرد آسیاب‌های آبی نسبت به آسیاب‌های پیشرفتۀ کنونی بهتر می‌باشد.

موصوف اسیاب‌های آبی را یکی از آثار تاریخی در کشور دانسته و از حکومت می‌خواهد تا از بین رفتن آن جلوگیری کند.

وی افزود: «ساختار آسیاب آبی متشکل از یک دهُل که در میانش غله‌جات انداخته می‌شود، دو سنگ باهم چسپیده دایروی که وسطش سوراخ و با چرخ وصل می‌باشد، به وسیلۀ آب می‌چرخد و در نتیجه غله‌جات آرد می‌شود.»

احمد ۶۵ ساله یکتن از باشنده‌گان این ولایت گفت که تفاوت بین آرد آسیاب‌های آبی با آسیاب‌های امروزی زیاد می‌باشد.

وی گفت: «اسیاب‌های آبی غله‌جات را به شکل طبیعی آرد می‌کند، اما ماشين‎های برقی با سرعت زیاد سنگ را گردش می‌دهد و آرد را می‌سوزاند و از کیفیت طبیعی آرد می‌کاهد.»

غلام‌‌علی باشندۀ سیدآباد سرپل نیز به این باور است که آسیاب‌های آبی بخش از فرهنگ قدیم کشور می‌باشد که هزاران سال قدامت دارد و بخش تاریخ کشور محسوب می‌شود.

او از حکومت خواست که باید این فرهنگ قدیمی را از نابودی نجات دهد.

وی نیز به این باور می‌باشد که کیفیت آرد آسیاب‌های آبی نسبت به آسیاب‌های ماشینی خوبتر می‌باشد.

نامبرده گفت: «مردم باور دارند، غله‌جاتی که به وسیلۀ آسیاب‌های آبی آرد شود، خوشمزه‌تر بوده، چون آسیاب‌های ماشینی آرد را می‌سوزاند.»

از سوی دیگر، مسؤولین حکومت نیز از مالکان آسیاب‌های آبی می‌خواهند که این اسیاب‌ها را فعال نگه دارند.

عبدالمالیک بلوچ آمر فرهنگ رياست اطلاعات و فرهنگ سرپل گفت، قدامت این آسياب‌ها در کشور به پنج هزار سال قبل بر می‌گردد و از اهمیت تاریخی برخوردار است.

وی افزود: «از اینکه آسیاب‌های آبی مربوط افراد و اشخاص است، ما مالکیت آن‌ را نداریم، به شکل رسمی از آن حفاظت و مراقبت نمی‌توانیم و اما از مالکان آسیاب‌های آبی می‌خواهیم که در قسمت حفاظت این آسياب‌ها کوشا باشند.»