تولید کننده‌گان صنایع چرمی خواستار ایجاد فابریکه‌های تولید چرم اند

کابل(پژواک، ۲۹ جدی۱۴۰۱): برخی تولید کننده‌گان صنایع چرمی از کاهش فروشات‌شان شکاشت داشته می‌گویند، دستگاه‌هایی که مواد خام (پوست حیوانات) را به پخته (چرم) تبدیل کند در سطح کشور وجود ندارد؛ آنان از حکومت و سرمایه‌گذاران می‌خواهند که در این زمینه سرمایه‌گذاری کنند.

صنایع چرم‌سازی در افغانستان دارای قدمت تاریخی است. صنایع دستی چرمی و چرم‌سازی افغانی مشخصات منحصر به فرد خود را دارند.

صنعتکاران در این بخش، از سالیان بسیار دور دستکول، بوت، چپلی، پیزار، بکسک جیبی، کمربند وغیره را با ظرافت خاص تهیه می‌کنند که حتا در خارج از کشور نیز علاقه‌مندان زیادی دارد.

اما اخیرا برخی از صنعتکاران در شهر کابل  از کاهش فروشات‌شان در این بخش شکایت دارند.

فرشته هاشمی، رئیس «شرکت صنایع دستی فرشته هاشمی» واقع قلعۀ فتح‌الله شهر کابل به آژانس خبری پژواک، از مدتی به اینسو کاروبارشان کمرنگ شده‌است.

وی این شرکت تولیدی را سه سال قبل با سرمایه یک هزار دالر امریکایی تأسیس کرده‌است، در حال حاضر در این شرکت یک استاد مرد و ۴ تن از شاگردانش که دختر اند، مصروف کار می‌باشند.

در این شرکت استاد و شاگردانش مصروف ساخت وسایلی چون دست‌کول، بوت، چپلی، بکس، کمربند وغیره می‌باشند.

اما فرشته هاشمی از کاهش فروشات، بی رونق شدن کاروبار شان سخن زده می‌گوید: «پیش از تحول سیاسی کار ما بسیار خوب بود، در یک ماه، در شرکت ما به‌شمول استاد ۱۱ تن کار می‌کردند ولی حالا به ۵ نفر رسیده، این به خاطری است که فروش نداریم.»

موصوف گفت که قبلا فروشات شان بسیار زیاد بود و به عنوان مثال گفت که قبلا در یک هفته ۵۰ دستکول فروش داشتند ولی اکنون روزی یک عدد هم فروش ندارند.

 اما وی می‌افزاید که کاهش میزان کاروبار باعث دل‌سردی او وهم‌مسلکانش نشده و به امید بهترشدن کاروبار، به کار خود ادامه می‌دهند.

درهمین حال، حاجی محمدطاهر مالک کارخانۀ «صنایع د ستی و چرمی سلطان» واقع کوچۀ انتیک‌فروشی شهر کابل می‌گوید که از۵۰ سال به اینسو در بخش تهیه و فروش صنایع چرمی کار می‌کند و انواع مختلف از کمربند‌های چرمی، بکس و بکسک جیبی، دستکول‌های مختلف را تولید می‌کند.

وی می‌گوید، بازار فروشات نسبت به قبل از سقوط نظام سیاسی در ۲۴ اسد سال ۱۴۰۰ حدود ۸۰ در صد کاهش یافته‌است.

موصوف گفت، قبلا در یک روز به ارزش یکصدهزار افغانی از محصولات شان به فروش می‌رسید، اما اکنون روزی پنج هزار افغانی فروش دارند.

به گفتۀ او، قیمت بلند اجناس تولید شده از پوست، اقتصاد ضعیف شهروندان و کاهش صادرات از عوامل کاهش فروشات این محصول تولیدی در کشور می‌باشد.

وی در مورد اینکه از گذشته‌های بسیار دور به اینسو قیمت اجناسی را که آنان تولید می‌کنند، بسیار بلند می‌باشد اما قیمت اجناس مشابه وارداتی به مراتب پایین است، گفت: «بوت و دستکول تولیدی چین نسبت به اجناس افغانی ازران می‌باشد اما کیفیت آن پایین است، قیمت یک جوره بوت و دستکول از ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ افغانی است.»

به گفتۀ منبع به دلیل اینکه در سطح کشور فابریکه و کارگاهی که پوست حیوانات را به پخته تبدیل کند، وجود ندارد و به همین دلیل پوست حیوانات جهت تهیه اجناس از پوست به خارج صادر می‌شود، در آنجا به پخته تبدیل و دوباره وارد می‌گردد.

در همین حال، احمد فردین ضیایی رئیس عمومی ریاست شرکت دولتی انکشاف صنایع دستی گفت که صنایع چرمی در افغانستان هم تولید و هم به خارج صادرمی‌گردد، اما مواد خام در کشور به اندازه‌یی که باید پروسس شود و به دسترس چرم‌دوزان قرار گیرد، نیست.

اما موصوف علاوه کرد که پوست حیوانات در برخی نقاط کشور به شکل ابتدایی به چرم تبدیل می‌گردد.

منبع تصریح کرد، بیشتر مواد خام چرم در خارج از کشور به مواد پخته تبدیل می‌شود وبه قیمت گزاف بفروش می‌رسد.

موصوف ضمن تایید کاهش میزان کاروبار چرم‌دوزان و چرم فروشان گفت، امارت اسلامی از تولیدات داخلی حمایت می‌کند و نظر به فیصلۀ کابینه امارت اسلامی، کمیسیون اقتصادی به تمام ادارات دولتی پیشنهاد کرده تا از تولیدات داخلی استفاده کنند.

رئیس عمومی ریاست شرکت دولتی انکشاف صنایع دستی از تجار ملی خواست که برای تبدیل کردن پوست از خام به پخته، فابریکه‌ها را ایجاد کنند.

شیرباز کمین‌زاد، رئیس اتاق صنایع و معادن افغانستان به پژواک گفت: «ما سکتور چرم را بسیار تشویق می‌کنیم و تا حالا همه چرم ما وارداتی است متاسفانه چرم خام" پوست" از افغانستان به دیگر کشورها صادر می‌شود. و دوباره به چرم پخته تبدیل و وارد کشور می‌شود ومعمولا از کشورهای پاکستان وهند به کشور می‌آید.»

موصوف افزود: «اگر کسی در این راستا سرمایه‌گداری کند برای کشور ما کار بزرگ وخوبی است و اتاق صنایع و معادن آماده است همرایشان صحبت کند و حکومت امارت اسلامی و ادارات ذیربط تشویق وترغیب شود تا تسهیلات در این مورد در خدمت شان قرار دهند تا سرمایه‌گذاران جلب شود.»

به باور منبع، اگر در این سکتور سرمایه‌گذاری صورت گیرد، برای یک کتلۀ عظیم زمینۀ کار مساعد خواهد شد.