اعتیاد باعث شد که سه فرزند یک خانواده مفقود گردند

کابل (پژواک، ۲ دلو۱۴۰۱): مادر با دختر سه ساله‌اش در شفاخانۀ ۱۵۰ بستر و پدر در شفاخانۀ ۱۰۰۰ بستر تداوی معتادین در کابل برای ترک اعتیاد مبارزه می‌‌کنند، این مادر دل‌شکسته می‌گوید، اعتیاد باعث شده که سه فرزندش ناپدید شوند.

رخشانۀ ۴۰ ساله، باشندۀ ولسوالی زارع ولایت بلخ، به قول خودش ۸ سال قبل به مردی به بد داده شد که معتاد به مواد مخدر نبود، اما پس از یک سال زنده‌گی مشترک شوهرش به مواد مخدر رو آورد.

وی پس از دوسال زنده‌گی مشترک با شوهر و چهار فرزندش به کابل آمدند اما روزهای سیاه و بدبختی رخشانه آغاز یافت.

او که در مورد کار شوهرش و وضعیت اقتصادی شان در زمان قبل از اعتیاد معلومات نداد، اما گفت که در کابل جایی برای زیستن نداشتند، روز تا شام در روی جاده‌ها گدایی می‌کرد.

به گفتۀ رخشانه، شوهرش همیشه او را مورد لت و کوب قرار می‌داد و مجبور می‌ساخت که پول مواد مخدر را برایش پیدا کند.

اشک‌های رخشانه پی‌هم جاری است و دردهای زنده‌گی‌اش را یکی پی دیگر حکایت می‌کند و می‌گوید که به دلیل اعتیاد شوهرش، یک دختر و دو پسرش از نزد آن‌ها مفقود شده‌اند.

رخشانه  که می‌گریست افزود: «دختر مه گپ دادن که پدرت معتاد است تو پیسه پیدا کرده میتی و دختر مه از راه کشیدن یکدفعه‌یی گم شد، یک بچۀ ۴ ساله‌ام از روی سرک گم شد، یک بچۀ ۵ ساله مه در هوتل شاگرد بود، هوتلی اولاد نداشت دزدی اش کرد.»

وی که اخیرا با دختر سه ساله‌اش به شفاخانۀ ۱۵۰ بستر تداوی معتادین واقع در خوشحال خان شهر کابل انتقال یافته و در حال حاضر بستری می‌باشد گفت، به محض مرخصی از شفاخانه تلاش خواهد کرد تا فرزندان گم شده‌اش را پیدا کند.

رخشانه که مصارف خوراک و مواد مخدر را از طریق تکدی به دست می‌آورد می‌گوید: «در سر چوک بابه مزاری می‌نشستم و از کسی طلب نمی‌کردم، هرکس هر چقدر که داده بود، گاهی روی یک هزار، گاهی روز ده هزار افغانی جمع می‌کردم و وقت‌های هم می‌بود که هیچ چیز نمی‌شد.»

او که بار بار می‌گفت وی و دخترش معتاد نیستند و به دلیل نداشتن جای بودوباش به این شفاخانه انتقال یافته‌اند اما داکتر ناجیه بخشی، یکی از روانشناسان در این مرکز می‌گوید : «گرچه که  زلیخا مستقیم استفاده کنندۀ نیست اما به شکل غیرمستقیم در ساحۀ دود که بوده اعراض و علایم اعتیاد را دارد و اگر ما تداوی نکنیم در آینده خودش مستقیم استفاده کننده می‎شود.»

موصوف گفت، به دلیل این که رخشانه مادر زلیخا خشونت‌های زیادی را متحمل شده و بیشتر مورد ظلم و ستم قرار گرفته، حالت روانی‌اش بسیار خراب می‌باشد.

منبع اضافه کرد: «مشکل این است که اعتیاد چند بُعد دارد و اگر مشکل اقتصادی و سرپناه‌اش حل نشود دوباره به آن روی می آورد مثلا رخشانه سرپناه فامیلی ندارد و بنا بر نبود امکانات ممکن دوباره برود زیر پل سوخته و پس دوباره وسوسه بگیرش و به آن روی بیاورد.»

وی می‌گوید که قبلا این زنان معتاد در بخش حرفه نیز کار می‌کردند، اما اکنون این بخش‌ها فلج می‌باشد و با مشکلات روبه‌رو هستند.

وی می‌گوید که رخشانه در اولین روزی که به این مرکز آورده شده بود، داکتران نمی‌توانستند که تشخیص دهند که آیا وی معتاد مستقیم می‌باشد و یاهم غیرمستقیم؟ حالات فزیکی‌اش خراب بود اما اکنون که زیر تدوای قرار دارد حالت‌اش بهتر شده‌است.

وی علاوه کرد: «مشکل بزرگ ما همین است اگر یک مرد معتاد باشد آنقدر ما دچار مشکل نمی‌شویم تا این که یک خانم معتاد باشد بخاطر اینکه تربیۀ اطفال بالای خانم‌ها است و اگر دچار معتاد و خشونت باشد اطفال‌شان نیز همین‌گونه می‌شوند.»

وی می‌گوید، این بسیار دردآور است که اگر جلو این زنان گرفته نشود ممکن سایر خانواده‌ها را نیز بدخت کنند و نوجوانان باید متوجه شوند، زیرا اگر خانواده‌ها متوجۀ اطفال‌شان نباشند، جلوگیری کردن برای آن‌ها سخت می‌شود و خانواده‌ها باید متوجۀ اطفال و نوجوانان شان باشند.

این تنها زلیخا و مادرش نیستند که قربانی مواد مخدر اند، بلکه در افغانستان بسیاری از زنان و کودکانی اند که به دلیل اعتیاد مردان خانواده آن‌ها نیز معتاد به مواد مخدر شده‌اند..

داکتر شایسته حکیم، ناظر مرکز ۱۵۰ بستر شفاخانۀ معتادین به پژواک گفت، بیشتر این زنان از طریق شوهران معتادشان به مصرف مواد مخدر مبتلا می‌شوند و اطفال آن‌ها نیز ناخواسته غرق این گودال می‌گردند.

موصوف افزود: «در مجموع فعلا ما ۸۵ مریض بستری داریم که شامل اطفال و بزرگ‌سالان می‌شوند.»

به گفتۀ موصوف، در حال حاضر در بخش بستر شدن بیشتر معتادین زن و کودکان مشکل ندارند و می‌توانند معتادین زیادی را بستری و تحت تداوی قرار دهند.