معتادین در کمپ ترک اعتیاد در شهر ایبک از کمبود امکانات شکایت دارند

 ایبک (پژواک، ۱۲ دلو ۱۴۰۱): تعدادی از افراد معتاد به مواد مخدر که از چند ماه به اینسو  در کمپ ترک اعتیاد در شهر ایبک ولایت سمنگان نگهداری می‌شوند، از کمبود امکانات و عدم دریافت غذای کافی در این کمپ شکایت دارند.

آنان می‌گویند، جهت تداوی در این کمپ نگهداری می‌شوند، اما هیچ گونه امکانات برای آنان در نظر گرفته نشده و در ضمن بخاطر نگهداری از آنان پول نیز مطالبه می‌شود .

هدایت الله ۳۷ ساله، باشندۀ اصلی ولسوالی شهرستان ولایت دایکندی که بیش از سه ماه در این کمپ به سر می‌برد، با وجود اینکه صحت یاب شده، ولی نسبت نبود امکانات مالی و عدم پرداخت فیس کمپ هنوز در اینجا به سر می‌برد و اجازه ندارد که کمپ را ترک کند.

به گفتۀ موصوف، شرایط زنده‌گی در این کمپ مناسب نیست، غذایی که در کمپ برای معتادین توزیع می‌شود، کافی نیست و بیشتر معتادین گرسنه می‌مانند.

او که ۱۳ سال قبل در ایران به مواد مخدر معتاد شد، در این اواخر در معادن زغال سنگ ولسوالی درۀ صوف سمنگان کار می‌کرد، اکنون مدت سه ماه می‌شود که در کمپ تحت تداوی قرار دارد .

وی ازمسؤولین می‌خواهد تا در زمینۀ فراهم‌سازی سهولت‌ها و امکانات بیشتر برای معتادین توجه نماید .

سید حبیب‌الله ۴۲ ساله، باشندۀ ولایت دایکندی که از چند سال به اینسو معتاد به مواد مخدر است می‌گوید: «در وضعیت ‌بار بسر می‌بردم و نزدیک بود جانم را ازدست بدهم، به این کمپ انتقال شدم و اکنون وضعیت صحی‌ام خوب است.»

او که از ۵۰ روز به اینسو در این کمپ به سر می‌برد، از اینکه توان پرداخت فیس کمپ را ندارد، متاثر است و می‌گوید، نمی‌تواند به خانواده‌اش برگردد، پدرش پیر است و توانایی کار کردن را ندارد و برادر د یگر او نیز معتاد به مواد مخدر می‌باشد.

موصوف افزود، در این مدت هیچ داکتری غرض تداوی آنان مراجعه نکرده و تنها توسط مسؤولین کمپ با ریختن آب سرد  تحت تداوی قرار می‌گیرند .

فضل‌الرحمن رحیمی یکی از معتادین دیگر و باشندۀ شهر ایبک می‌باشد که در این کمپ تحت تداوی قرار گرفته و اکنون صحت‌یاب شده‌است.

وی به پژواک گفت: «بعد از صحت‌یاب شدنم تصمیم گرفتم که در این کمپ کار کنم و به معتادینی که تحت تداوی قرارمی‌گیرند، تدریس نمایم.»

او که قبلا به عنوان معلم در یکی از مکاتب شهر ایبک ایفای وظیفه می‌کرد می‌گوید، در این کمپ معتادین را در سه مکان نگهداری می‌کنند که این مکان‌ها به نام‌های اتاق فزیک، اتاق سبز و اتاق پرواز مسما می‌باشد.

به گفتۀ وی، معتادین از روز اول الی ۱۵ روز در اتاق فزیک نگهداری می‌شوند، سپس در اتاق سبز و در صورت بهبود به اتاق پرواز انتقال می‌گردند تا آمادۀ رفتن به خانه شوند .

اما وی می‌گوید، مینوی غذای آن‌ها نسبت به سایر ولایات شمال کشور سی فیصد برتری دارد و از اینکه معتادین بعد از تداوی اشتهای بیشتر پیدا می‌کنند، به همین دلیل شکایت دارند که غذای آن‌ها کافی نیست .

مولوی احسان‌الله مزمل، مدیر مبارزه با مواد مخدر قوماندانی امنیه که مسؤولیت مدیریت این کمپ را بر عهده دارد میگوید، در این کمپ در حدود ۶۰ الی ۷۰ معتاد نگهداری میشود و در یک وقت ظرفیت گنجایش صد معتاد را دارد.

به گفتۀ موصوف، این کمپ از چهار ماه به اینسو به فعالیت آغاز کرده و قبلا معتادین غرض تداوی به شهر مزار شریف فرستاده  می‌شدند و از یک و نیم سال به اینسو بیش از ۳۵۰ معتاد تداوی گردیده‌اند .

وی افزود، تداوی در این کمپ با معیارهای کمپ‌های ترک اعتیاد کشورهای همسایه صورت می‌گیرد  و در تداوی معتادین از هیچ گونه ادویه مسکن استفاده نمی‌شود .

به گفتۀ موصوف، معتاد تازه وارد در چند روز اول با آب سرد حمام می‌کند و در ضمن از طرف صبح و عصر به ورزش می‌پردازد و میدان‌های والیبال و فوتبال نیز برای آنان فراهم شده‌است.

به گفتۀ موصوف، در این کمپ زمینۀ درس خواندن نیز فراهم شده و برای آنان مسایل دینی نیز آموزش داده می‌شود .

وی گفت، در کمپ داکتر نداریم و تداوی معتادین با حمام کردن با آب سرد صورت می‌گیرد و معیاد نگهداری معتاد از ۴۵ الی ۶۰ روز می‌باشد .

به گفتۀ موصوف، بر اساس هدایت وزارت داخله از هر معتاد در یک دورۀ تداوی از ۵ الی ۸ هزار افغانی پول نقد اخذ می‌گردد و وزارت داخله برای نگهداری معتادین تا هنوز کدام بودجۀ مشخص را در نظر نگرفته‌است.

او افزود، در صورتیکه معتاد توانایی پرداخت فیس را نداشته باشد، بدون اخذ فیس با تکمیل میعاد تداوی مرخص می‌گردد و بیشترین مصارف کمپ توسط والی ولایت و قوماندان امنیه پرداخت می‌شود .

به گفتۀ معتادین، نبود امکانات، کمبود مواد غذایی و عدم تداوی طبی معتادین در این کمپ باعث شده تا معتادین در زمان معین آن صحت‌یاب نشوند و استفاده از شیوۀ سنتی، حمام کردن با آب سرد باعث بروز مشکلات تنفسی در بین معتادین شده‌است .