شیوع بیماری لمپی‌ا‌سکین در دایکندی مالداران را نگران ساخته‌است

نیلی (پژواک، ۱۴ حمل ۱۴۰۲): شماری از مالداران دایکندی از شیوع بیماری جلدی حیوانی که باعث از بین رفتن گاوهای شان شده‌است، ابراز نگرانی می‌کنند و خواستار توجه جدی مسؤولان در این زمینه هستند.

آنان می‌گویند، بیماری لمپی‌ا‌سکین در مناطق شان شیوع پیدا کرده که تاکنون باعث تلف شدن چندین رأس گاو شده‎است.

جان‎محمد یکی از گاوداران در دایکندی به پژواک گفت: «در ابتدا بر پوست گاو دانه‌های نسبتاً کلان می‌روید، بعد گاو از خوراک و حرکت می‌ماند.»

وی همچنان افزود که تاکنون در حدود ۱۰ رأس گاو در منطقۀ شان از اثر این بیماری از بین رفته‌است.

عارف یکی دیگر از باشنده‌گان دایکندی می‌گوید که زنده‌گی اکثریت باشنده‌گان این ولایت وابسته به مالداری بوده و سرایت این بیماری آنان را به شدت متضرر خواهند کرد.

وی از مسؤولان حکومتی می‌خواهد که برای پیشگیری این بیماری اقدامات جدی را روی دست گیرند.

با این حال، اکبر احمدی مسؤول یکی از کلینیک‌های حیوانی در دایکندی می‌گوید که بیماری لمپی‌اسکین ساری بوده و اگر برای جلوگیر از آن اقدامی صورت نگیرد، گاوهای زیادی تلف خواهد شد.

وی افزود، این بیماری چند ماه قبل شیوع پیدا کرد اما در فصل زمستان فروکش شده بود؛ اکنون دوباره چندین واقعه از آن به ثبت رسیده که مردم را نگران ساخته‌است.

وی همچنان علاوه کرد که از آغاز شیوع این بیماری در دایکندی تاکنون بیش از ۱۰۰ رأس گاو تلف شده‌است.

احمدی تنها راه مقابله با این بیماری را واکسین می‌داند و از تمام مالداران می‎خواهد که به گاوهای شان واکسین تطبیق کنند.

از سوی دیگر، مسؤولان ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت دایکندی می‌گوید که بیماری جلدی حیوانی در چندین ولسوالی این ولایت شیوع پیدا کرده و مردم را نگران ساخته‎است.

عزیز شریفی، مدیر صحت حیوانی ریاست زراعت دایکندی به پژواک گفت که سال گذشته کاوهای زیادی از اثر این بیماری تلف گردید.

شریفی اما می‎گوید که این بیماری جلدی در میان گاوها دوباره در ولسوالی‌های میرامور، نیلی، شهرستان و اشترلی شیوع پیدا کرده‎است.

وی افزود، قرار است ریاست زراعت با همکاری یک موسسه روند تطبیق واکسین لمپی‎اسکین را پس از ماه رمضان در دایکندی آغاز نماید.

موصوف علاوه کرد که با کلینیک‌های حیوانی نیز در ارتباط بوده و جهت مبارزه با این بیماری همکاری دارد.

دایکندی یکی از ولایت‌های زراعتی به شمار می‎رود و بشترین مردم آن مصروف زراعت و مالداری می‌باشند.