زرنج (پژواک، ۳۱ اسد ۱۴۰۲): شماری از باشنده‌گان نیمروز به‌ویژه جوانان از بیکاری شکایت دارند و خواهان ایجاد فابریکه‌های تولیدی در این ولایت اند.
این باشنده‌گان می‌گویند، به دلیل کم‌بودن فابریکه‌های تولیدی در این ولایت بیکاری افزایش یافته و روزانه ده‌ها جوان به‌طور قاچاقی به ایران و سایر کشورهای همسایه می‌روند.
احمد واسع نورزی یکی از باشنده‌گاه شهر زرنج به آژانس خبری پژواک گفت که تا حالا سه بار غرض کار به کشور ایران مهاجرت کرده، اما پس از گذشت ۶ ماه رد مرز شده‌است .
وی که مسئولیت تأمین نفقۀ خانوادۀ ۸ نفره را بر دوش دارد گفت، همه روزه غرض مزدورکاری به شهر می‌رود، اما در طول هفته فقط سه روز موفق به یافتن کار می‌شود.
او افزود: «در هرات، قندهار، بدخشان شهرک صنعتی وجود دارد، در هر فابریکه صدها جوان مصروف کار اند، اما متاسفانه تجار و سرمایه‌گذاران، مسؤولین حکومت از گذشته‌ها در راستای صنعتی شدن نیمروز تلاش نکرده‌اند .»
وی انتظار دارد تا حکومت سرپرست در قسمت ایجاد کارخانه‌های بیشتر در این ولایت توجه کند.
موصوف گفت: «ولایت ما قطب اقتصادی افغانستان است؛ زیرا با دو کشور مرز تجارتی دارد و عواید نیمروز به پیمانۀ ولایت‌های درجه یک است، باید در اینجا فابریکه‌های مختلف تاسیس شود تا جوانان از بیکاری نجات یابند.»
در همین حال، شکیب سروری یک تن از جوانان دیگر در نیمروز که از بیکاری شکایت دارد می‌گوید: «در هر ماه یک یا دو هفته کار می‌کنم بار پایین می‌کنم اما پس بیکار میشم، آرزو دارم یک روزی در یک فابریکه کار دوامدار با معاش ثابت داشته باشم که خرج و پیداوار خوده بفامم.»
موصوف از تاجران و سرمایه‌گذاران می‌خواهد که بجای سرمایه‌گذاری در خارج از کشور باید در داخل کشور سرمایه‌گذاری کنند تا از یک جهت از واردات مواد بی‌کیفیت خارجی جلوگیری شود و از جانب دیگر برای جوانان این ولایت زمینه کار مساعد گردد .
او گفت: «در نیمروز فابریکه نیست، تجارت کم‌رونق شده، مرز را سخت گرفتند، زراعت رو به نابودی است، صنعت رشد نکرده، حیران ماندیم که از بیکاری کجا بریم، اگر به ایران میریم پس رد مرز می‌شویم.»
در همین حال، سخی شهبازی کارشناس مسایل اقتصادی در نیمروز نیز بر ایجاد کارخانه‌های تولیدی جهت رفع بیکاری و مشکلات اقتصادی تاکید می‌کند.
به باور او، در نیمروز ظرفیت و فرصت‌های سرمایه‌گذاری وجود دارد؛ زیرا ولایت نیمروز موقعیت بندری دارد و نزدیک‌ترین مسیر تجاری وصل افغانستان به آب‌های آزاد است اما در این زمینه مورد توجۀ کمتر قرار گرفته‌است.
او افزود: «از طرف دولت قبلی در زمینۀ جلب سرمایه‌گذاری اقداماتی صورت گرفت که از آن جمله می‌توان به اختصاص زمین برای شهرک صنعتی، اعمار سرک زرنج دلارام، توسعۀ بندر زرنج، اعمار سرک ۶۰ متره، توسعۀ زیرساخت‌ها در گمرک نیمروز، اعمار میدان هوایی زرنج، عقد قرارداد با کشورهای ایران و هندوستان در بخش توسعۀ بندر تجاری چابهار ایران و اختصاص زمین برای تاجران و سرمایه‌گذاران افغان وغیره نام‌برد.»
وی ضمن تاکید به جذب سرمایه‌گذاری‌ها اضافه نمود که پس از تحول سیاسی در سال ۱۴۰۰ در کشور شماری تاجران و سرمایه‌گذاران کشور را ترک کردند و سرمایه‌های خود را از کشور خارج نمودند.
اما اسحاق جویا، آمر پارک‌های صنعتی و امور تجارت ریاست صنایع و تجارت نیمروز به پژواک گفت که در این ولایت ۲۷ فابریکۀ تولیدی کوچک وجود دارد که بیشتر در بخش آب معدنی، تولید وسایل برقی، تولید روغن، اکسیجن، یخ وغیره فعالیت دارند.
وی افزود که در هر کارخانه با توجه به میزان تولید آن از ۵ تا ۲۵ تن مصروف کار اند که این میزان با توجه به بیکاری جوانان خیلی اندک است .
او دلیل کمبود کارخانه‌های تولیدی را نبود پارک صنعتی و آب و هوای نامناسب نیمروز عنوان کرد.
نجیب‌الله خاشرودی، مدیر عامل اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری نیمروز می‌گوید، در این ولایت تعداد کارخانه‌ها بسیار محدود است که شامل کارخانه‌های کوچک تولید آرد، تولید مواد بهداشتی مانند شامپو، مایع ظرفشویی و اکسیجن می‌باشد.
به گفتۀ او، در کنار نبود زیربنا‌ها چون زمین، آب و برق، آب و هوای نامناسب این ولایت باعث این شده که سرمایه‌گذاران کمتر در اینجا سرمایه‌گذاری کنند.
وی افزود: «هوای نیمروز همیشه آلوده با خاک است که دستگاه را خراب می‌کند، سرمایه گذاری که سرمایه‌گذاری کرده کارش نتیجۀ خوب نداده.»
موصوف می‌گوید: «برای تجار سهولت وجود ندارد تا کارخانه ایجاد کنند مثلا در ایران برای ایجاد کارخانه ده سال برق رایگان می‌دهند تا به این نحوه تاجر را تشویق کنند، انگیزه دهند که کارخانه ایجاد کنند اما در افغانستان برق ما وارداتی است و برای سرمایه‌گذار قیمت تمام می‌شود.»
به گفتۀ منبع، در حال حاضر در ۲۷ کارخانۀ کوچک تولیدی در این ولایت ۳۰۰ تن مصروف کار اند.
بازدیدها: 223
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP