برخی زنان معتاد به مواد مخدر در غور از برخورد نادرست مردم و روند درمان شکایت دارند

 فیروزکوه (پژواک، ۲۴ جدی ۱۴۰۲): شماری از زنان معتاد به مواد مخدر در غور می‌گویند که رفتار بسیاری مردم با آنان خوب نبوده، توهین و تحقیر می‌شوند و در برخی موارد حتا مورد خشونت‌های فزیکی نیز قرار می‌گیرند.

لطیفۀ ۳۸ ساله که در یک خانۀ نیمه‌کاره با شوهر و دو فرزندش در گوشه‌یی از شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور زنده‌گی می‌کند می‌گوید که افزون بر وضعیت بد اقتصادی با مشکلات اجتماعی زیادی روبه‌رو است.

او که بیش از پنج سال می‌شود به مواد مخدر معتاد شده در صحبت با آژانس خبری پژواک گفت که شوهرش معتاد به مواد مخدر بود، او و دو طفل خوردسالش نیز به این عمل گرفتار شده‌اند.

لطیفه علاوه کرد:«شوهرم ده سال پیش به ایران رفت و زمانی که برگشت معتاد بود، رفیق‌های معتاد را پیدا کرد و باالاخره مه و دو دختر خورد مره هم به این عمل گرفتار کرد، شوهرم با دیگر دوستانش در خانه دود می‌کردند ما هم بودیم و به این مریضی گرفتار شدیم.»

او می‌افزاید، از زمانی‌که به این عمل آغوشته شده، با مشکلات زیادی روبه‌رو گردیده و در کنار فقر و ناداری با خشونت‌های فزیکی و همچنان توهین و تحقیر مردم روبه‌رو است.

او گفت:«بسیاری از مردم خصوصاً اطفال من و اطفالم را با سنگ می‌زنند با چوب می‌زنند، به دمی خانه‌های مردم می‌رویم، به ما نان نمی‌دهند می‌گویند که به شما معتادان نان دادن خوب نیست. به ما دشنام می‌دهند، خیلی رنج می‌بریم، احساس می‌کنیم که دیگر جامعه از ما بد می‌برد، اما چاره نداریم.»

این زن معتاد علاوه می‌کند، بارها سعی کرده این عمل را ترک کند، اما موجودیت مواد مخدر و دسترسی او به این مواد سبب شده که نتواند آن را ترک کند.

 او می‌افزاید که مواد مخدر را شوهر و دوستان شوهرش در اختیار وی و اطفالش قرار می‌دهند.

او همچنان می‌گوید که به دلیل نبود شفاخانۀ مشخص برای زنان معتاد نمی‌تواند از این مریضی رهایی یابد و تاهنوز هیچ توجه‌یی به وضعیت زنده‌گی آنان و اینکه این عمل را ترک کند از سوی هیچ نهاد صورت نگرفته‌است.

این زن حالا نمی‌داند که سرنوشت خود و فرزندانش چه خواهد شد، تنها آرزویش صحت یاب شدن فرزندانش است.

تنها لطیفه و فرزندانش نیست که با این مریضی دست و پنجه نرم می‌کنند و زنده‌گی دشواری را می‌گذرانند، بلکه ده‌ها زن دیگر نیز وجود دارد که با چنین سرنوشت غم انگیز روبه‌رو هستند.

راضیه ۲۹ ساله، از دیگر زنانی است که به دلیل معتاد بودن شوهرش از شش سال به این‌سو به دام اعتیاد افتاده‌است.

راضیه حکایت خود را این‌گونه به خبرنگار آژانس خبری پژواک بیان می‌کند: «شوهرم هشت سال پیش به مواد مخدر نوع شیشه مبتلا شد، در اوایل من نمی‌دانستم، بسیاری شب‌ها به خانه نمی‌آمد، شش سال پیش که شب زمستان بود، با دو نفر مرد دیگر به خانه آمد، ما یک خانه و یک دهلیز داشتیم و آن‌ها در خانه به استفادۀ شیشه شروع کردند که دود تمام خانه را گرفت، خواستم از خانه بیرون شان کنم، شوهرم بالایم قهر شد و مرا زد و من هم نتوانستم که بیرون بروم، هوا سرد بود و این کار چندین شب دیگر هم تکرار شد که بلاخره من هم به این مریضی گرفتار شدم و با آن‌ها یکجا استفاده می‌کردم.»

او همچنان می‌گوید که پس از معتاد شدنش به مواد مخدر مورد توهین و تحقیر همسایه‌گان و سایر مردم قرار گرفته‌است.

راضیه و شوهرش در حالی به دام اعتیاد به مواد مخدر گرفتار هستند که تنها پسرشان به دلیل فقر و بیچارگی به ایران رفته‌است.

راضیه می‌افزاید: «پسرم ۱۴ سال سن دارد به دلیل فقر و ناداری به کشور ایران رفته‌است، پسرم از معتادن بودن پدرش خبر بود و ما در وضعیت بدی اقتصادی قرار داشتیم، پسرم به ایران رفت و چهار سال شده که هیچ خبری از او نداریم و او از ما خبری ندارد.»

راضیه ابراز امیدواری می‌کند که پسرش به این مریضی دچار نشده باشد و نمی‌خواهد که پسرش آنان را در این وضعیت ببیند.

 او که آرزو دارد این عمل را ترک کند اما به دلیل دسترسی آسان به مواد مخدر و نبود مکان مشخص ترک اعتیاد نمی‌تواند از این درد رهایی یابد.

هرچند راضیه می‌گوید که بارها داکتران بخش تداوی معتادین شفاخانه آنان را در خانه تحت تداوی قرار داده‌اند، اما هیچ نتیجه نداده است.

 او حالا خواهان این است که باید یک مرکز مشخص ترک اعتیاد برای زنان و اطفال ساخته شود تا به وضعیت آنان به درستی رسیده‌گی صورت گیرد.

فقر، بیکاری و عدم آگاهی خانواده‌ها از اضرار مواد مخدر سبب شده تا تعداد زیادی از مردان، زنان و اطفال به این مواد آغوشته شوند.

براساس معلومات منابع، در ولایت غور بیش از ۳۰۰ زن معتاد وجود دارند که تیم شفاخانۀ ۲۰ بستر تداوی معتادین این ولایت برای زنان معتاد دوای سرا پا می‌دهد.

از سویی‌هم، عبدالستار موفق، رئیس صحت عامۀ غور می‌گوید که پیشنهادهایی را برای ارتقای شفاخانۀ ۲۰ بستر ترک اعتیاد این ولایت به مقامات مرکزی کشور شده‌است و تلاش می‌شود تا با افزایش تعداد بستر‌ها برای زنان معتاد نیز زمینۀ تداوی در این شفاخانه فراهم شود.

موصوف گفت: «ما پیشنهاد کردیم و سعی می‌کنیم تا در آیندۀ نزدیک تعداد بسترهای شفاخانۀ ۲۰ بستر ترک اعتیاد این ولایت را حداقل به ۵۰ بستر برسانیم تا بتوانیم زنانی که معتاد هستند را تحت تداوی قرار بدهیم.»

رئیس صحت عامۀ غور علاوه می‌کند که در حال حاضر زنان معتاد از سوی تیم شفاخانۀ ۲۰ بستر تداوی معتادین این ولایت در منازل شان تداوی می‌شوند که قناعت بخش نمی‌باشد.