شاهدالله: به پا نه ایستادن سرکنسول افغانستان به سرود ملی پاکستان، به قصد بی‌احترامی نبود

ابل (پژواک، ۲۸ سنبله ۱۴۰۳): وزارت امور خارجۀ پاکستان در نشستی در پیشاور بخاطر به پا نه ایستادن  سرکنسول افغانستان هنگام پخش سرود ملی پاکستان اعتراض کرده، اما سخنگوی کنسولگری افغانستان می‌گوید که این اقدام به قصد بی‌احترامی انجام نشده‌است.

روز گذشته نشستی تحت عنوان «رحمت العالمین»  به‌مناسبت زادروز حضرت محمد (ص) (دوازده‌هم ربیع‌الاول) از سوی حکومت پاکستان در پیشاور برگزار شد.

در این نشست علاوه بر مقام‌های پاکستانی، حافظ محب‌الله شاکر، سرکنسول افغانستان، و یک مقام دیگر امارت اسلامی نیز شرکت کرده بودند.

 تصاویر منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که هنگام پخش سرود ملی پاکستان، افراد موجود در تالار برای احترام به سرود ملی به پا ایستاده اند، اما این دو مقام افغان در چوکی‌های خود نشسته‌اند.

براساس گزارش صدای امریکا، ممتاز زهرا بلوچ، سخنگوی وزارت امور خارجۀ پاکستان، «بی‌احترامی به سرود ملی کشور میزبان را عمل خلاف اصول دیپلماتیک» خوانده گفته که احتجاج خود را در این مورد به مقام‌های افغان در اسلام‌آباد و کابل ابلاغ می‌کنند.

براساس گزارش‌ها، پس از اظهارات بلوچ، شاهدالله سخنگوی کنسولگری افغانستان در پیشاور گفته که آن‌ها «قصد بی‌احترامی و توهین» به سرود ملی پاکستان را نداشته‌اند.

به گفتۀ وی، در این سرود موسیقی بود؛ زیرا سرکنسول برای آن به پا نه ایستاد و حکومت افغانستان نیز سرود ملی افغانستان را به دلیل وجود موسیقی در آن، «ممنوع» کرده‌است.

وزارت امور خارجۀ پاکستان نسبت به این موضوع احتجاج کرده‌است.

سرداراحمد شکیب، سفیر افغانستان در اسلام‌آباد به آژانس خبری پژواک گفت: «بلی، وزارت خارجۀ پاکستان در این باره برای ما اعتراض‌نامۀ رسمی فرستاده، ما آن را با کابل در میان گذاشته‌ایم. می‌بینیم، منتظر هستیم.»

 برخی افغان‌ها نیز در این مورد واکنش نشان داده‌اند.

مفتي محمداجمل سالار، تحلیل‌گر امور سیاسی نوشته: «در اسلام همه احترام و تعظیم تنها برای خداوند (ج) است. ایستادن به سرود ملی از نظر شریعت ناروا خوانده می‌شود، زیرا این نشان‌دهندۀ احترام به غیر از الله (ج) است. به پا نه ایستادن دیپلماتان ا.ا یک عمل شرعی است. ما باید تنها چیزی را تعظیم کنیم که خداوند به ما سفارش احترام به آن را کرده‌است.

جنرال مبین در صفحه ایکس خود نگاشته، رسانه‌های پاکستانی از به پا نه ایستادن دیپلماتان افغان به سرود ملی در پیشاور انتقاد شدید کرده‌اند.

وی نوشته‌است: «این چنین نیست که ما از دیپلماسی نمی‌دانیم، همین ایستاده نشدن چند پیام‌ مهمی با خود دارد. یکی از آن‌ جنبۀ دینی است که براساس آن به پا نه ایستادن به سرود کدام گناهی محسوب نمی‌شود، دیگری جنبۀ ملی است که اعتراض خاموش برای اذیت کردن مردم افغان از سوی ریاست پنجابی است، اگر به تاریح گذشته نگاه کنیم، داستان کوه نور الماس از پیشاور و رنجیت سنگ آغاز می‌شود، اگر به تاریخ امیر آهنی برگردیم، چهره یک همسایه را به ما معرفی می‌کند که یک اصل همسایه‌گی را هم در بدن خود نه پذیرفته‌است، اگر به طرف اقتصاد نظر کنیم، پالیسی آن بر منافع متقابل ایستاده نیست.»

وی افزوده که با توجه به این همه، چرا دیپلماتان افغان به سرود ملی بایستند؟

یک تن به‌نام شهاب لیوال نگاشته: «نماینده‌گان حکومت آزاد و مستقل اسلامی باید همین‌گونه غرور داشته باشند! مغروری در برابر نظام‌های تحمیلی استکباری بین‌المللی! در مقابل قوانین و رسوم غیراسلامی کفری. حافظ محب‌الله به دنگادونگ یا به اصطلاح (سرود ملی) پاکستان توهین نکرده، بلکه وظیفۀ شرعی و مسؤولیت خود را ادا کرده‌است.»