والدین و اعضای شورای مکاتب نقش مهمی در بهبود مهارت های بنیادی کودکان دارند. به گزارش یونیسف: «سال‌های اولیه کودک یکی از حساس ترین دوره‌های رشد انسانی است. در این دوره، مغز کودک تا سن 3 سالگی به اندازه 80% از مغز یک بزرگ سال فعال می باشد و تا سن 5 سالگی به 90% معیار فعالیت نسبت مغز یک بزرگسال می‌رسد. در این دوره، کودکان توانایی تفکر، ارتباط، بیان احساسات و برقراری ارتباط با دیگران را کسب می‌کنند.” (1) بنابراین، حائز اهمیت است که کودکان در رده‌سنی 0-5 سال از والدین و اعضای شورای مشورتی مکاتب حمایت کافی دریافت کنند تا مهارت‌های اساسی آموزش و پرورش را تقویت ببخشند، از جمله مهارت‌های شناختی، کنترل حرکتی، زبان و مهارت‌های خواندن و نوشتن، توانایی‌های اجتماعی و عاطفی و موارد دیگر. در اینجا، پس از ارائه معلومات فشرده در مورد هدف استفاده از کلمه “شورا” در این مبحث، مایلیم به برخی از نکات کلیدی اشاره کنیم که والدین و اعضای شورای مکاتب می توانند برای ارتقا و بهبود مهارت های بنیادی دانش آموزان در جوامع خود از آنها پیروی کنند.
منظور از شورا چیست؟
شورا کلمه ای عربی است که به معنای رایزنی، مشوره و همفکری استفاده می شود. استفاده از کلمه «اعضای شورا» در اینجا به معنای اعضای شوراهای مکاتب میباشد است. لایحه شوراهای مکاتب در افغانستان بر اساس ماده چهل و هشتم «قانون معارف افغانستان» تنظیم و لازم الاجرا شد. بند 3 لایحه فوق هدف های 12 گانه شوراهای مکاتب را ترسیم می کند (2) که اهمیت شوراها را در ارتقای مهارت های بنیادی برجسته می نماید.
نقش والدین در بهبود مهارت های بنیادی:
تحقیقات نشان میدهد که مشارکت والدین در آموزش تأثیر مثبتی بر پیشرفت دانش‌آموزان و رشد اجتماعی دارد. مشارکت و حمایت آنها در خانه تا حد زیادی به یادگیری و رشد کلی کودک کمک می کند. در اینجا چند راه کلیدی وجود دارد که والدین می توانند مهارت های بنیادی اطفال خود را تقویت کنند:
- ایجاد محیط و فضای مساعد یادگیری:
ایجاد یک محیط مساعد برای یادگیری در خانه ضروری است. این می تواند شامل داشتن یک منطقه مطالعه آرام، تهیه منابع لازم مانند کتاب و مواد آموزشی، و اختصاص زمان اختصاصی برای یادگیری باشد.
یک متاآنالیز انجام شده توسط «پروژه تحقیقاتی خانواده» دانشگاه هاروارد نشان میدهد که وقتی والدین در آموزش فرزندشان مشارکت کنند، احتمال بیشتر می رود که فرزندان شان فعالیت صنفی برتر، کسب نمرات بهتر در امتحانات و میزان حاضری بالاتری در صنف داشته باشند.(4).
- عادت خواندن را تشویق کنید:
خواندن یک مهارت اساسی است که پایه و اساس موفقیت دانش آموز را در عرصه آموزش و پرورش شکل میدهد. والدین می توانند با خواندن با صدای بلند برای فرزندان خود، دسترسی به انواع کتاب های مناسب سن کودک و شرکت در بحث در مورد داستان ها، علاقه فرزندان شان به مطالعه را تقویت کنند. مطالعات نشان می دهد که کودکانی که به طور مرتب توسط والدینشان برایشان مطالعه می شود، رشد زبانی و مهارت های سوادآموزی بالاتری میداشته باشند.(5)
- ارتقای مهارت های زبانی و ارتباطی:
گفتگوها و بحث ها نقش مهمی در توسعه مهارت های زبانی و ارتباطی دارند. والدین می توانند در گفتگوهای معنادار با فرزندان خود شرکت کنند، آنها را تشویق کنند تا افکار و ایده های خود را بیان کنند و واژگان را از طریق تعاملات روزمره معرفی کنند.
- از حل مسئله و تفکر انتقادی حمایت کنید:
والدین می توانند با فراهم کردن فرصت هایی برای مقابله با چالش ها، به کودکان کمک کنند تا مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی را توسعه دهند. تشویق آنها به تفکر مستقل، پرسیدن سؤال و یافتن راه حل، توانایی آنها را برای تفکر تحلیلی و خلاق تقویت می کند.
- همکاری با معلمان:
برقراری ارتباط منظم با معلمان به والدین این امکان را می دهد که از پیشرفت فرزند خود و از زمینه هایی که نیاز به بهبود دارند آگاه باشند. با گفتگوی منظم در مورد نیازها و اهداف آموزشی فرزندشان، والدین می توانند با معلمان برای رفع هر گونه چالش و حمایت بیشتر فرزندان جهت آموزش همکاری کنند.
- انتظارات واقع بینانه تعیین کنید:
تعیین انتظارات واقع بینانه، بر اساس توانایی های فردی هر کودک، بسیار مهم است. والدین باید از پیشرفت کودک خود قدردانی کنند و در طول مسیر یادگیری آنها مشوق و حامی باشند. این به ایجاد اعتماد به نفس و انگیزه کودک دانش آموز کمک می کند.
- درگیر شدن در فعالیت های آموزشی:
شرکت در فعالیت های آموزشی، چه در داخل و چه در خارج از خانه، می تواند مهارت های بنیادی را بیشتر افزایش دهد. این می تواند شامل بازی های آموزشی، پازل ها، آزمایش های عملی و بازدید از موزه ها یا کتابخانه ها باشد. والدین با مشارکت فعال در آموزش فرزندشان و ایجاد یک محیط یادگیری حمایتی، کمک قابل توجهی به بهبود مهارت های بنیادی می کنند. مشارکت آنها پایه ی آموزشی قوی را ایجاد می کند که برای فرزندانشان در طول سفر تحصیلی و فراتر از آن مفید خواهد بود
نقش اعضای شورای مکاتب در بهبود مهارت های بنیادی:
اعضای شورا یا اعضای شوراهای مکتب نقش بسزایی در ارتقای مهارت های بنیادی دانش آموزان دارند. طبق مطالعه انجمن ملی شوراهای مکاتب آمریکا، مکاتبی که مشارکت فعال والدین و فعالیت‌های شورا را دارند، سطح پیشرفت دانش‌آموزان را بالاتر و بهبود مکتب بیشتر را نشان می‌دهند.(6).
در اینجا نقش شوراهای مکاتب در بهبود مهارت های بنیادی را ذیلا می آوریم:
- تصمیم گیری مشارکتی:
شوراهای مکتب متشکل از والدین، معلمان و اعضای جامعه هستند که برای تصمیم گیری در مورد سیاست ها، برنامه ها و منابع آموزشی با یکدیگر همکاری می کنند. با مشارکت فعال سهامداران در این تصمیمات، شوراهای مکاتب اطمینان حاصل می کنند که توسعه مهارت های بنیادی در اولویت باقی می ماند.
- حمایت از آموزش با کیفیت:
شوراهای مکاتب از آموزش با کیفیت با ترویج اجرای راهبردها و برنامه های درسی موثر تدریس حمایت می کنند. آنها با مدیران مکتب و معلمان همکاری می کنند تا اطمینان حاصل کنند که مهارت های بنیادی در برنامه درسی و آموزش ادغام می شوند.
- تأمین منابع:
شوراهای مکاتب نقش مهمی در تأمین منابع لازم برای بهبود مهارت های بنیادی دارند. آنها ممکن است برای افزایش فرصت‌های یادگیری، کمک مالی جمع‌آوری کنند، برای کمک‌های مالی درخواست دهند، یا با سازمان‌های اجتماعی برای به دست آوردن منابع اضافی مانند کتاب، مواد آموزشی، و فناوری تعامل کنند.
- مشارکت و مشارکت والدین:
شوراهای مکتب مشارکت والدین را در فعالیت های مختلف مکتب تسهیل می کنند. آنها کارگاه های آموزشی والدین، جلسات اطلاعاتی و رویدادهایی را سازماندهی می کنند که مشارکت والدین را در آموزش فرزندشان ترویج می کند. این نوع مشارکت، مشارکت خانه و مکتب را تقویت می کند و از بهبود مهارت های بنیادی حمایت می کند.
- همکاری جامعه:
شوراهای مکتب اغلب با جامعه در ارتباط هستند تا نیازهای خاص مربوط به توسعه مهارت های بنیادی را برطرف کنند. با همکاری سازمان‌های اجتماعی، کسب‌وکارها و رهبران محلی، شوراهای مکاتب می‌توانند منابع اضافی، فرصت‌های مربیگری و برنامه‌های فوق‌درسی را فراهم کنند که مهارت‌های بنیادی را تقویت می‌کند. مجله تحقیقات و تمرین آموزش و پرورش بیان می‌کند که “همکاری با سازمان‌های اجتماعی می‌تواند نتایج یادگیری دانش‌آموزان را به‌ویژه در زمینه‌های مهارت‌های بنیادی افزایش دهد.” (7)
- نظارت و ارزشیابی:
شوراهای مکتب بر اثربخشی برنامه ها و ارتباطات با هدف بهبود مهارت های بنیادی، نظارت و ارزیابی می کنند. آنها داده ها را جمع آوری می کنند، نتایج دانش آموزان را ارزیابی می کنند و به مدیران مکتب و معلمان بازخورد ارائه می کنند. این اطلاعات به اصلاح استراتژی ها برای برآوردن نیازهای دانش آموزان به شکل بهتر کمک می کند.
- همکاری با معلمان:
شوراهای مکتب از نزدیک با معلمان همکاری می کنند تا از پیشرفت حرفوی آنها حمایت کنند و منابع لازم را برای بهبود شیوه های آموزشی مرتبط با مهارت های بنیادی در اختیار آنها قرار دهند. این همکاری هماهنگی بین تلاش‌های شوراهای مکتب و شیوه‌های تدریس کلاس را تضمین می‌کند.
در خاتمه، اعضای شوراهای مکتب یا اعضای شورا نقش تعیین کننده ای در ارتقای مهارت های بنیادی دارند. شوراهای مکتب از طریق تصمیم گیری مشترک، حمایت، تأمین منابع، مشارکت والدین، همکاری جامعه، نظارت و همکاری با معلمان، به ایجاد یک محیط حمایتی و مؤثر برای افزایش مهارت های بنیادی دانش آموزان کمک می کنند.
نتیجه گیری:
با توجه به نکات فوق، به نظر می‌رسد که والدین و اعضای شوراهای مکاتب در ارتقای مهارت‌های بنیادین در جوامع نقش اساسی دارند. آنها توانایی شکل دادن و تأثیرگذاری بر محیط یادگیری برای کودکان را دارند و اطمینان حاصل می کنند که حمایت و راهنمایی لازم را برای توسعه مهارت های بنیادی آنها فراهم کنند که برای آنها در طول زندگی مفید خواهد بود.
در اینجا اهمیت نقش تلفیقی هردو را به صورت زیر نتیجه گیری می کنیم:
- افزایش آگاهی: والدین و اعضای شورا باید دانش آموزان را در مورد اهمیت مهارت های بنیادی مانند سواد، حساب، تفکر انتقادی، حل مسئله و ارتباط آموزش دهند. با درک اهمیت این مهارت ها، آنها می توانند نقشی در سطح جامعه بر توسعه ظرفیت دانش آموزان خود ایجاد کنند.
- توقعات بالا را تعیین کنید: والدین و اعضای شورا باید انتظارات بالایی از دستاوردهای دانش آموزان در مهارت های بنیادی داشته باشند. این شامل ایجاد فرهنگی است که آموزش و طرز فکر رشد را در اولویت قرار می دهد و کودکان را تشویق می کند تا برای بهبود مستمر تلاش کنند.
- تسهیل دسترسی به منابع آموزشی: والدین و اعضای شورا می توانند با هم کار کنند تا اطمینان حاصل شود که کودکان به منابع آموزشی با کیفیت در جامعه خود دسترسی دارند. این شامل حمایت از کتابخانه‌های مجهز، دسترسی به اینترنت و برنامه‌های فوق برنامه‌ای است که توسعه مهارت‌های اساسی را تقویت می‌کنند.
- همکاری با مکاتب: والدین و اعضای شورا باید فعالانه با مکاتب برای حمایت از یادگیری دانش آموزان تعامل داشته باشند. این می تواند شامل شرکت در کنفرانس های والدین و معلمان، شرکت در برنامه های مکتب، و برقراری ارتباط منظم با معلمان برای نظارت بر پیشرفت کودکان و رسیدگی به هر گونه چالش در رشد مهارت های بنیادی آنها باشد.
- ترویج یادگیری مادام العمر: والدین و اعضای شورا باید عشق به یادگیری را با مشارکت در آموزش مستمر و توسعه حرفوی خود الگوبرداری کنند. این امر اهمیت بهبود مستمر مهارت های بنیادی را به کودکان نشان می دهد و آنها را تشویق می کند که همین نگرش را اتخاذ کنند.
- ارائه راهنمایی و راهنمایی: والدین و اعضای شورا می توانند نقش های مربیگری را ایفا کنند و کودکان را در سفرهای آموزشی خود راهنمایی کنند. این می تواند شامل کمک به انجام تکالیف، ارائه راهنمایی در مورد تکنیک های مطالعه، و قرار دادن کودکان در معرض تجربیات آموزشی متنوع مانند کارگاه ها، سفرهای میدانی، و پروژه های مبتنی بر جامعه باشد.
- 7. تشویق یک رویکرد متعادل: والدین و اعضای شورا باید ضمن تأکید بر اهمیت مهارت‌های اساسی، تعادل بین زندگی آموزشی و سایر جنبه‌های رشد کودک را مد نظر داشته باشند. این شامل حمایت از مشارکت در ورزش، هنر و سایر فعالیت های فوق برنامه است که به مجموعه مهارت های کامل کمک می کند.
- ایجاد یک جامعه حمایتی: والدین و اعضای شورا باید با یکدیگر همکاری کنند تا جامعه ای را ایجاد کنند که حامی آموزش و پرورش باشد. این می تواند شامل سازماندهی گروه های حمایت از والدین، برنامه های اجتماعی با محوریت یادگیری، و همکاری با سازمان های محلی متمرکز بر آموزش باشد.
- 9. موفقیت ها را جشن بگیرید: شناخت و تجلیل از دستاوردهای کودکان در رشد مهارت های بنیادی به تقویت انگیزه و عزت نفس آنها کمک می کند. والدین و اعضای شورا می توانند مراسم اهدای جوایز، ارائه ها یا اشکال دیگر تقدیر را برای قدردانی از پیشرفت و تلاش کودکان ترتیب دهند.
با پذیرش این قوانین، والدین و اعضای شورا می توانند به طور قابل توجهی به بهبود مهارت های بنیادی در جوامع خود کمک کنند. مشارکت فعال و فداکاری آنها می تواند محیطی پرورشی ایجاد کند که در آن کودکان بتوانند از نظر آموزشی پیشرفت کنند و آینده ای روشن داشته باشند.
منابع:
- “سرمایه گذاری در سال های اولیه”
https://www.unicef.org/montenegro/en/reports/investing-early-years
- لایحه شوراهای مکاتب.
https://moe.gov.af/dr/node/2445
- تأثیر مشارکت والدین بر آموزش کودکان
- https://www.nea.org/advocating-for-change/new-from-nea/impact-parental-involvement-childrens-education
- خواندن با صدای بلند برای کودکان: یک مزیت طولانی مدت.
https://nces.ed.gov/pubs98/98292.pdf
- https://www.nsba.org/why-school-boards-matter-partnerships-rule
- https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/21683603.2017.1287552
آگاهی:
این مقاله دومین مقاله ی از مجموعه مقالاتی است که توسط دفتر “KHANA” به عنوان بخشی از فعالیت های علمی و عامه سازمان “Street-Child” تحت پوشش “اتحاد آسیای جنوبی برای ارزیابی” نگارش یافته است. هدف از این نوع فعالیت مشارکتی سهم گیری فعال جهت افزایش سطح آگاهی و دانش در باره مهارت های بنیادی و ارزیابی پاسخگویی آگاهانه در مورد آموزش و پرورش در افغانستان می باشد.
این مقاله بيانگر نظر نویسنده است، پژواک در قبال آن مسؤوليتى ندارد.
Views: 177
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک