شبرغان (پژواک، ۲۲ حمل ۱۴۰۱): شماری از خانواده‌های بیجاشده و متضرر از جنگ سال‌های پیشین مستقر در شهر شبرغان، از عدم دسترسی به سرپناه و خدمات معیشتی شکایت دارند.
برخی از این خانواده‌ها که در روستاهای اطراف شهر شبرغان به سرمی‌برند، مدعی اند که به آب آشامیدنی صحی، انرژی برق، خدمات صحی و مکتب دسترسی ندارند؛ اما مسؤولان حکومت می‌گویند، تلاش‌ها جریان دارد، تا برای رفع مشکلات موجود آن‌ها، اقداماتی عملی صورت گیرد.
ملا شیرمحمد مرد شصت ساله‌یی که نسبت مصایب جنگ از ولسوالی کوهستانات ولایت سرپل به شبرغان آمده می‌گوید: «چهار سال پیش زمانی به شهر شبرغان پناه آوردم که یگانه پسرم در جنگ کشته شد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «در شهر شبرغان با وضعیت رقت‌باری زنده‌گی را به سر می‌بریم و از همه نعمات زنده‌گی محرومیم و کوچکترین امکانات برای پیشبرد زنده‌گی و معیشت نداریم.»
او که در قریۀ رحمت‌آباد ولسوالی خواجه دوکوه در زیر خیمه زنده‌گی می‌کند، گفت: «نه خانه داریم، نه مکتب داریم، نه کلینیک و نه هم برق؛ مردم این محله همه‌گی بیجا شده‌گان جنگ اند که یک تعدا شان مثل مه در زیرخیمه زنده‌گی می‌کنند.»
وی افزود: «از مسؤولین امور می‌خواهیم تا به حال ما توجه نموده؛ در قسمت رفع مشکلات محیطی ما چاره بجویند و یا امکانات بازگشت به خانه‌های ما را مهیا سازند؛ چون همه دار و ندار خود را در جنگ‌های سال گذشته و پیشتر از آن از دست داده‌ایم.»
صبغت‌الله مرد دیگری که از ولایت فاریاب به شهر شبرغان پناه آورده می‌گوید: «باشندۀ ولسوالی دولت‌آباد ولایت فاریاب استم؛ دوسال پیش وقتی که بین دولت وقت و مخالفینش جنگ شدت گرفت، در خانۀ ما راکت اصابت نمود و ما ناگزیر شدیم که خانۀ خود را ترک بگوییم، مه یک پسر و چهار دختر دارم که به‌خاطر آنکه زنده بمانیم، به شهر شبرغان آمدیم.»
موصوف می‌گوید، در حال حاضر، تنها پسرش کار می‌کند و گاه کار گیرش می‌آید و گاهی هم با دست خالی به خانه برمی‌گردد.
او علاوه کرد: «بعضی اوقات خودم نیز کار می‌کنم، تا بتوانم در قسمت اقتصاد خانه به پسرم کمک شود.»
موصوف در ادامه اضافه کرد: «در قریۀ چهل‌مرد زنده‌گی می‌کنیم؛ دخترانم نیز خیاطی می‌کنند، زنده‌گی بخور و نمیری داریم، ولی از خدمات معیشتی در محلۀ ما خبر نیست.»
او که خواستار برگشت به ولایت خود است، می‌گوید: «از بالای سرما لین برق تیر شده، ولی ما برق نداریم؛ اولادهای ما نسبت نبود مکتب بیسواد میمانه و کلینیک از ما بسیار دور است.»
این مرد در اخیر صحبت‌هایش گفت: «دوبار در سال گذشته از طرف ریاست عودت مهاجرین برای ما مواد خوراکه و پول نقد کمک شد، ولی بر رفع مشکلات محیطی ما کسی توجه نمی‌کند.»
اما داکتر هلال بلخی رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت جوزجان می‌گوید، به خانواده‌های بیجاشده و متضرر از جنگ ولایت سرپل و فاریاب، کمک‌های غذایی و غیرغذایی صورت گرفته‌است.
موصوف خاطر نشان ساخت که برای حل سایر مشکلات این بیجا شده‌گان اقداماتی روی دست گرفته خواهد شد.
وی افزود: «ما درقدم نخست توانستیم، برای آن‌ها از طرف شماری از موسسات غیردولتی پول و موادغذایی توزیع نماییم و اکنون نیز تلاش‌ها جریان دارد، تا به سایر مشکلات آن‌ها نیز رسیده‌گی صورت گیرد.»
به قول نامبرده، خدمات برق رسانی، ایجاد کلینیک‌های خدمات صحی، احداث سرک، پروژه‌های آبرسانی و اعمار مکاتب به زودی در مناطق محل زیست بیجا شده‌گان عملی خواهد شد.
هلال گفت: «یکی از برنامه‌هایی که روی‌دست داریم، فراهم کردن زمینه‌های اشتغال‌زایی برای این خانواده‌هاست، تا در قسمت خودکفایی اقتصادی آن‌ها نقش داشته باشیم.»
او خاطر نشان ساخت، فراهم نمودن زمینه‌های برگشت این خانواده‌ها به محلات مسکونی شان نیز از مسایلی است که کار روی آن جریان دارد.
موصوف افزود: «تلاش ما بر آن است تا از طریق جذب منابع مالی برای خانواده‌های متضرر از جنگ در محلات مسکونی شان حداقل دو اتاق، یک دهلیز، آشپزخانه و یک تشناب بسازیم و آن‌ها را به مناطق شان برگردانیم.»
رئیس اطلاعات و فرهنگ می‌افزاید: «جذب افرادی از این خانواده‌ها در ترکیب کار پروژه‌های برق‌رسانی، استحصال و پروسس گاز از برنامه‌های دیگر کاری ماست که پیرامون آن کار می‌کنیم که با تطبیق آن، مشکلات اعظم این خانواده‌ها مرفوع می‌شود.»
طی سه سال گذشته، حداقل 12 هزار خانواده از ولایت فاریاب، سرپل و ولسوالی‌های ولایت جوزجان به شهر شبرغان پناه آورده بودند که حداقل سه هزار این خانواده‌ها نسبت از دست دادن خانه‌های شان، اکنون نیز در این شهر به‌سرمی‌برند.
Views: 33
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک