کابل (پژواک، ۲۳ میزان ۱۴۰۱): آثارهنری چوبی که از قدیمی‌ترین صنایع دستی مردم افغانستان می‌باشد، قبلا توسط مردان تهیه می‌گردید؛ اما حالا برخی زنان نیز به این هنر رو آورده و با دستان ظریف شان، وسایل ظریف و زیبا را تولید می‌کنند.
این زنان از نبود مکان دایمی برای تولیدات، نمایش و فروش وسایل شان شکایت داشته از حکومت سرپرست می‌خواهند که آنان را مورد حمایت قرار داده و برای شان مکان دایمی تعیین نماید.
«شرکت حکاکی نورستانی نیل» مکانی که در آن در کنار مردان، زنان نیز مصروف تولید صنایع چوبی اند.
فروزان صدیقی بنیان گذار این شرکت به آژانس خبری پژواک گفت که در «شرکت حکاکی نورستانی نیل» که دو سال قبل تاسیس گردید، در کنار تولیدات برای دختران و زنان دروس حکاکی نیز آموزش داده می‌شود.
وی در حالی که می‌گفت، زنان و مردان در این شرکت در مکان‌های جداگانه مصروف کارا ند، اضافه کرد، در نماینده‌گی این شرکت که در منطقۀ پل سرخ شهر کابل فعالیت دارد، به تعداد هشت زن مصروف کار اند، اما در کارخانۀ نجاری آن که در منطقۀ تایمنی شهر کابل فعالیت دارد، 10 مرد مصروف تهیۀ وسایل چوبی به ویژه فرنیچرو غیره می‌باشند.
او اضافه کرد: «خانم‌ها و آقایان که با ما کار می‌کنند، هم در بخش نجاری وارد هستند و هم در بخش گل‌کندن و دیزاین، اما زیادتر مردم فکر می‌کنند که این کار را تنها آقایان کرده می‌توانند.»
وی در حالی که می‌گوید، در این شرکت از هنر حکاکی نورستانی یعنی کندن کاری روی چوب، استفاده می‌کنند، افزود: «در اینجا پتنوس، میوه‌دانی، فرنیچر، صندوقچه برای زیورات، ساعت، وسایل دیکوری، تابلوهای نقاشی، سوخته‌کاری و میناتوری ریل قرآن کریم و غیره نیز ساخته می‌شوند.»
صدیقی که خودش نیز به هنر حکاکی بلدیت دارد و در حال گل‌کندن کاری یک میناتوری بود، خاطر نشان کرد: «قبلا مه یک کار‌گاه‌نقاشی داشتم، اما بعد از چند مدت یک پروژه پیشنهاد شد از طرف کشور ناروی که در مورد حکاکی نورستانی بود، ثبت نام کردم و در همانجا این کار را یاد گرفتم.»
او در ادامه افزود: «مدت دو سال می‌شود، به کمک شوهرم و حمایت او این شرکت را ایجاد کردم، با هزینۀ بسیار کم شروع کردم؛ چون زیاد علاقه دارم همیشه به امید پیشرفتم و پیش خواهم رفت.»
در این شرکت در کنار اینکه وسایل چوبی تولید می‌گردد، برای تعداد کارآموزان این صنایع نیز آموزش داده می‌شود که برای مشمولین فیصدی معاش نیز داده می‌شود، طور مثال از ساخت یک میوه دانی، ۲۰۰ افغانی می‌دهد.
موصوف گفت، قبلا وسایل تزیینی که در این شرکت ساخته می‌شد، به خارج از کشور نیز صادر می‌گردید؛ تولیدات این شرکت به ویژه در کشورهای آسترالیا، امریکا و ترکیه فروشات خوبی داشت.
وی اضافه کرد: «ما اگر بتوانیم که تولیدات خود را جهانی بسازیم، یک دستاورد بسیار بزرگ در حصۀ فرهنگ و در اقتصاد کشور خواهیم داشت و همچنان برای خانم‌ها و آقایانی که علاقه‌مند بخش حکاکی هستند، زمینۀ کار بیشتر فراهم خواهد شد.»
او خواستار جای دایمی برای تولیدات، فروش و نمایش وسایلی تولیدی این شرکت شد؛ زیرا در حال حاضر در تعمیرهای کرایی مصروف کار اند.
وی از حکومت سرپرست خواست که در کنار تخصیص یک جای دایمی برای حکاکان به ویژه خانم‌ها، در قسمت بازاریابی برای محصولات آنان نیز همکاری کند.
در همین حال یلدا ابراهیم خیل یکی از کارآموزان در این شرکت، هنگامی که مصروف ترسیم گل‌ها روی میوه‌دانی چوبی بود گفت: «به مدت دو سال می‌شود که به رشتۀ حکاکی نورستانی روآورده کار می‌کنم، شش نفر در فامیل هستیم و فقط خودم و پدرم کار می‌کنیم.»
او که در میوه‌دانی برای میوه‌های خشک گل‌ها را ترسیم می‌نمود گفت، در زمان نظام جمهوری، کارهای آن‌ها بهتر بود و سفارشات زیاد داشتند، اما حالا سفارشات کاهش یافته است.
موصوف خواستار حمایت از این بخش شده گفت: «دولت باید در این زمینه سرمایه گذاری بیشتری کند و زمینۀ کار بیشتر را برای خانم‌ها ایجاد کند.»
همچنان خاتمه حسینی، یک تن دیگر از مشمولین این شرکت، در حال که مشغول گل‌کندن روی چوب‌ها بود، گفت: «یک سال می‌شود که در این شرکت مصروف کارهای حکاکی هستم و از کاری که می‌کنم، زیاد خوش هستم؛ چرا که پول را به دست می‌آورم، از زحمتکشی‌های خودم است.»
وی در حالی که گل‌کندن روی میوه‌دانی میوه‌های خشک را آغاز نموده بود، گفت که هشت نفر در فامیل می‌باشند و فقط برادرش کار می‌کند و یک زنده‌گی بخور نمیری دارند.
وی نیز خواستار مساعد ساختن زمینۀ کار برای خانم‌ها و یک جای دایمی برای حکاکان از حکومت سرپرست شد.
ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت سرپرست قبلا گفته بود: «ما از کارکرد زنان تجارت پیشه حمایت می‌کنیم و زمینه را مساعد می‌سازیم که در چوکات شریعت اسلامی تجارت خود را به پیش ببرند.»
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک