برخى بيوه هاى قربانيان جنگ در فراه مجبور به گدايى شده اند

شهرفراه (پژواک،١٩ اسد ٩٥): وضعيت زنان بيوه در فراه که شوهر شان را در جنگ از دست داده اند نگران کننده است؛ زيرا شماری از آنها به دليل فقر به گدايى رو آورده اند.

شمار دقيق بيوه ها در اين ولايت مشخص نيست؛ اما برخى منابع، تعداد آنها را هزاران تن تخمين مى کنند و افزايش بيوه ها در اين ولايت را بحران اجتماعى دانسته خواهان ختم جنگ و انسان کشى مى باشند.

گداهاى زن در مناطق مختلف شهر چون جاده ها، مساجد و ديگر اماکن فراه ديده مى شوند. برخى شهريان فراه مى گويند که شمار زياد اين گداهاى زن، خانم هايى هستند که سرپرستان شان را در جنگ هاى سه دهه اخير به خصوص جنگ هاى حدود ١٤ سال گذشته، از دست داده اند.

راضیه ٢٨ ساله يک تن از اين گداها است.

 او که باشنده اصلى قريه کنسک مرکز فراه است، حين تگدى در چهارراهى شهداى شهر فراه، به آژانس خبرى پژواک گفت که شوهرش دهقان بود و سه سال قبل در جنگ ميان نيروهاى دولتى و مخالفين مسلح دولت، از اثر اصابت راکت بر منزل آنها در کنسک کشته شد. وى افزود که خسرش نيز در اين رويداد جان باخته است.

به گفته راضيه، دو برادر شوهر او تا يک سال بعد از اين رويداد، از وى و چهار کودک او سرپرستى مى کرد.

اما او افزود: «بعدش، ایور بزرگم گفت که یا باید با من ازدواج کنی و یا از خانه بیرون شوی. من هم دوست نداشتم که با او ازدواج کنم؛ بالاخره مجبور شدم که با پسر١٣ ساله ام و دو دختر کوچکترم، به باغپل شهر فراه بیایيم و در اینجا در یک خانۀ خرابه که از اقارب مان است، زندگی کنيم.»

راضيه گفت که اکنون براى پيدا کردن نفقه به اولادهاپش مجبور به گدايى شده است.

اين زن بيوه افزود که اولادهاى او نيز براى پيدا کردن لقمه نانى در ميان کثافات شهر، کارتن و پلاستيک جمع آورى مى کنند و با مشکل زندگى شان را پيش مى برند.

او گفت: «زياد دلم مى خواهد که فرزندانم به مکتب بروند؛ اما تنها به گدایی من چیزی جور نمیشه، مردم کمک نمی کنند و اگر فرزندانم کار نکنند و مکتب بخوانند، پس ما چه بخوریم.»

گل پری ٣٢ ساله باشنده اصلى قریه خشکابه ولسوالی خاکسفید فراه، خانم ديگرى است که شوهرش را در جنگ از دست داده و اکنون در شهر فراه مجبور به گدايى شده است.

اين خانم گفت که همراه با چهار دختر خردسال و یک پسر نوجوانش در مقابل عیدگاه شهر فراه، زیر یک خیمه زندگی می کند.

login or register a new account.