کابل (پژواک،۲۹ سرطان ۹۹): گل آغا احمدی وردک شاعر و نویسنده ی که سالها برای صلح مبارزه قلمی کرده است، می گوید که افغانها از الله مهربان صلح میخواهند و او امیدوار است که دعاهای این خسته دلان مستجاب شوند.
گل آغا احمدی وردک در سال ۱۳۴۵ هجری شمسی در قریه ای به نام «گلدره لیگی باباخیل» واقع در دامنه کوه تاریخی گربت در ولسوالی جغتوی ولایت میدان وردک چشم به جهان گشوده و اکنون با فامیل خود در کابل زندگی می کند.
این شاعر و نویسنده عاشق صلح، تا سطح ماستری به تحصیلات اش ادامه داده و در اداره های مختلف دولتی ایفای وظیفه کرده است.
احمدی، بیشترین وقت زندگی اش را به مبارزه قلمی برای تامین صلح در کشور جنگ زده اش اختصاص دا ده و تا حال ده اثر او به زبان پشتو در مورد صلح چاپ شده و آثار ناچاپ شده در این بخش نیز دارد.
صلح در آیات ها، صلح در احادیث، صلح در احکام، صلح در سیرتها، صلح در نظریات، صلح در نهادها، صلح در شخصیتها، صلح در مکاتیب، صلح در نثرها و صلح در اشعار، از آثار چاپ شده او در بخش صلح می باشند.
او می گوید که بیش از ۱۵۰۰ پارچه شعر و بیشتر او دو هزار مقاله دارد و در کُل ۷۷ کتاب را نوشته است که از این میان ۲۵ اثر او چاپ شده است.
او در مصاحبه اختصاصی با آژانس خبری پژواک گفت: «کودتای هفتم ثور سال ۱۳۵۷ مرا در دوران کودکی متاثر کرده بود، اما پس از تصرف کابل از سوی مجاهدین و آغاز جنگهای داخلی میان گروه های مختلف تا به دندان مسلح مجاهدین در هشتم ثور سال ۱۳۷۱، به نویسنده گی آغاز کردم، زیرا آن وضعیت سخت و ناگوار هر افغان صلح دوست به شمول من را سخت متاثر و غمگین کرده بود.»
او می افزاید:«ضمن تلاش های دیگری که برای صلح داشتم، ذهن من به حرکت آمد و آرمانهای صلح را که بر دل داشتم، از طریق شعر و نثر به وسیله قلم ترسیم میکردم و از چشم و قلمم اشک می ریخت.»
احمدی می گوید، به دلیلی در مورد صلح زیاد نوشته است که «صلح مطالبه الهی است و خداوند (ج) در قرآن کریم صلح را خیر گفته است. صلح رسالت پیامبران است، خدای متعال زمانی پیامبران را برای هدایت بشر فرستاده است که در روی زمین میان انسانها وضعت به جنگ، کشتار و بدبختیها رسیده است. الله (ج) در همین اثنا بالای انسانها رحم کرده و با فرستان پیامبران، میان انسانها در روی زمین زندگی صلح آمیز را تامین کرده است. صلح خواست اساسی بشر است و پیشرفت زندگی انسانها با صلح گره خورده است و انسانها تنها در صلح میتوانند زندگی خوب داشته باشند. صلح عامل اطمنان زندگی میان انسانها، خوبیهای همه جانبه، روابط مثبت، پیشرفت علمی، تامین عدالت و خوشبختیها میشود و حقوق انسانها تنها در حالت صلح قابل تامین است، تنها در حالت صلح ضمانت زندگی کردن ممکن است. صلح هیچگاه به ضرر انسان نبوده و جنگ هیچ وقت به نفع انسانها نمیباشد. جنگ زیر هر نامی مقدسی که باشد اساس تباهی بشر محسوب می شود.»
او می افزاید:«شهادت، کشته شدن و زخمی شدن هر افغان مرا سخت درد داده است، با ویران شدن خانه هر افغان قلبم تکان خورده است و ویرانی هر قسمت کشورم مرا اندوهگین کرده است. این و صدها عامل دیگر مرا وادار ساخته است که در نوشته هایم روی تامین صلح، محبت، فکر مثبت، تعلیم، اقتصاد، صنعت و غیره در جوامع بشری به ویژه میان افغانها تمرکز داشته باشم و هر نوع جنگ و خشونت را توسط نوشته هایم محکوم کنم.»
این فعال صلح، لحظاتی در دنیای خیالات غرق شد و سپس سخنانش را با شعری که خود نوشته است آغاز کرد که چند بیت آن در این جا ذکر می کنیم.
او این شعر را که دردهای کشورش را در آن ترسیم کرده، به زبان پشتو سروده است:
د تورتم په ژور تل کې د یو څرک په تمه، تمه
د ناخوالو په ژوندون کې انساني تصویر ته ګورم
د لېمو په ډنډ کې غونډې دي د سترګو مرغلرې
زه د اوښکو په پاڅون کې ننني تصویر ته ګورم
د ویرونو په تابوت کې جنازې د وړانګو بار دي
د ژړاوو په صالون کې افغاني تصویر ته ګورم
احمدی امیدوار به صلح است و می گوید: «من هر تلاش صلح را ستایش می کنم و به تلاشهای جاری صلح صد در صد امیدوار هستم، امید دارم که تلاشهای من و میلیونها افغان دیگر برای صلح سرانجام نتیجه مثبت در پی داشته باشد و در افغانستان عزیز صلح سرتاسر تامین شود. پایان جنگ و از بین رفتن جنگ و گروه های جنگی را چنان می بینم مثلی که همه روزه بعد از پایان شب، روشنی صبح را نظاره می کنم، یقین دارم که جنگ ناروا در کشور، ظلم های کلان و حالت تاریک کنونی به پایان می رسد و افغانها از نعمت صلح برخوردار میشوند.»
او همچنان با به خوانش گرفتن شعری به زبان پشتو، گفت که صلح خواست و آرمان همه ی افغانها است.
په ولاړه، هم په ناسته، هم مزل کې سوله غواړو
د زاریو په منګولو، د زړه تل کې سوله غواړو
موږ د سولې خدای ته لېږو ستړې ستړې دعاګانې
موږ په فکر، په نظر او په عمل کې سوله غواړو
ترحم راته پېرزو کړه خدایه زموږ واړه، زاړه ته
چې د مینې قدم واخلو، په هر پَل کې سوله غواړو
د وبا په رنځ اخته کړه خونړي لاسونه خدایه
موږ د دې خاورې د وینو په مورچل کې سوله غواړو
پردیپاله غلامي په خپل حکمت رسوا، رسوا کړه
غلامان چې په کې نه وي په کابل کې سوله غواړو
موږه داسې یاري غواړو چې په مینه وي سمباله
موږ د خپل جانان په څڼو او وربل کې سوله غواړو
ترانې مو کړه رنګینې بیا د سولې په نغمو کې
احمدي د قلم څوکه او غزل کې سوله غواړو
صلح زندگی است
احمدی در مورد اهمیت صلح برای افغانها میافزاید:«صلح به دلیلی برای افغانستان و افغانها خیلی مهم است که زندگی افغانها با آن ربط دارد، از اثر جنگ میلیونها افغان یا کشته شده و زخمی شده اند و یا هم سهولتهای زندگی چون خانه ها و زیربناها را از دست دا ده، مهاجر شده و از زندگی متمدن به صدها سال عقب مانده اند. صلح برای فرد، فرد افغانها حایز اهمیت است، زیرا جنگ سرنوشت آنها را به دست بیگانه گان داده است… صلح به دلیلی برای هر افغان اهمیت دارد که امر الهی است و در صلح خیر نهفته است.
زندگی صلح آمیز میتواند در بخشهای مختلف زندگی، افغانها را کمک کند تا ملت سربلند ما با کاروان پیشرفت جهانی یک جا شود، در منطقه و جهان در بخشهای مختلف با دیگران رقابت مثبت داشته باشند… اگر به گونه خلاصه بگویم، صلح زندگی است، زندگی نعمت الهی است و افغانها نیاز به زندگی دارند.»
احمدی در همین اثنا، در قالب شعری تحت عنوان «د مینی سکنات» دعاهای استوار بر محبت با خلق و خالق را چنین به تصویر کشید.
موانع در راه تامین صلح
«جهالت، تفسیر دین از شکم خود و به اساس فتواهای بیگانه گان، عشق با پول، سلاح و جنگ، بی خبری از اهداف استخباراتی بیگانه ها، جواب مثبت دادن به تحریک اجنبیها، بی خبری از زیان های جنگ و فواید صلح، بی تفاوتی در برابر کشور، مردم و جامعه، قسی القلب بودن، باور داشتن به ظلم، ایستادگی سخت بر اهداف جنگی و سیاسی خود، ضد بیجا و بی مورد و همچنان طوری فکر کردن جنگ طلبان که گویا آنها برحق هستند و از طریق جنگ به قدرت رسیده میتوانند»، مواردی است که به گفته احمدی مانعی برای صلح در کشور شده است.
این شاعری که آرمان تامین صلح در کشورش را بر دل دارد، از هموطنان خود میخواهد که برای ایجاد محبت میان خود کار کنند تا جنگ جایش را به صلح واگذار کند.
پیام برای طرفهای درگیر جنگ
گل آغا احمدی وردک می گوید:«پیامم به طرفهای جنگ این است که جنگ را متوقف و صلح کنند؛ زیرا این جنگ برنده و بازنده ندارد و ثابت شده است که این جنگ به زیان ارزشها، منافع ملی، اقتصاد، نظام، تعلیم و همه منافع مردم افغانستان است. طرفهای درگیر باید بر مردم زجرکشیده این خاک ترحم کنند و در عوض جنگ برای آبادی کشور شان توجه نمایند. جنگ افغانستان برای منابع دیگران است که توسط افغانها ادامه دارد و بیشترین زیان آن را نیز به افغانها می رسد.»
او می افزاید:« در جنگهای طولانی افغانستان انگشت انتقاد به سوی خارجی ها گرفته میشود، که گویا آنها ملامت بوده و عامل جنگ در افغانستان میباشند، اما من میگویم که هیچ جنگی در افغانستان از سوی خارجیها آغاز نشده، هر خارجی که چه در لباس نظامی و چه هم در لباس سیاسی به افغانستان آمده، در حقیقت برخی افغانها آنها را به کشور دعوت نموده و زمینه مداخله در کشور مان را برای آنان مساعد کرده اند… بنا براین، نیاز است که خود افغانها خود شان را از جال شبکه های بیگانه گان بیرون کنند، منافع ملی کشور شان را ترجیح دهند و صلح کنند.»
Visits: 29
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک