هرات(پژواک، ۲ جدی ۱۴۰۰): خانم هراتی که دریک کارگاه خیاطی برای ۱۲ زن دیگر زمینه کار را فراهم کرده میگوید، اکنون که صلح برقرارشده است باور دارد که کارش رونق بیشتر خواهد یافت.
طیبه عبداللهی، ۴۴ ساله، فعال اجتماعی و مالک کارگاه تولیدی لباس در هرات است در صحبتی به آژانس خبری پژواک گفت، خوشحال است که در کشور صلح و امنیت برقرار شده است و مردم می توانند در فضای امن زندگی کنند.
موصوف میگوید که در ۲۰ سال اخیرزنان درعرصههای مختلف کار میکردند و در اقتصاد کشور نقش چشمگیری داشتند، اما جنگ بیشترین خانمها را نیز متضرر ساخته بود.
به گفته او، اکنون که در کشور صلح و ثبات تامین شده، زنان خواهند توانست که در فضای امن وعاری از خشونت کارهای شان را رشد دهند.
طیبه درحالی که میگفت با تغییر نظام سیاسی هیچ کسی مانع کار او نشده و او توانسته همچنان گذشته به کار و فعالیت خود ادامه دهد از حکومت جدید میخواهد که برای تمام زنان در عرصه های مختلف زمینه کار فراهم شود.
او علاوه کرد: « درحال حاضر بسیار زنانی که در ادارات مختلف دولتی به شمول وزارت امور زنان کار می کردند در حال حاضر خانه نشین اند که کمی تشویش ها را برای خواهران ما ایجاد کرده است، خواست ما زنان از امارت اسلامی افغانستان همی است که به زودترین فرصت این خانم ها به کار شان خواسته شوند.»
موصوف صلح و تامین امنیت را آرزوی دیرینه اش عنوان کرد و گفت:« وقتی که نظام قبلی سقوط کرد همه به فکر خارج شدند اما مه با خود فکر کردم که درکشورم می مانم و برای آبادانی آن کار میکنم.»
او حدود سه سال قبل با سرمایهگذاری شخصی، این کارگاه تولیدی را راه انداخت و توانست در مجموع برای ۱۲ زن دیگر نیز زمینه شغل را فراهم کند، میگوید:« اکنون که صلح برقرارشده است باور دارم که کارم رونق بیشتر خواهد یافت و موفق خواهم شد که زنان زیاد تری به کار جذب می کنم.»
چند ماه گذشته فعالیت تولیدی لباس به علت فروپاشی نظام و کاهش بهای ارز کشور متوقف شد؛ به گفتهی او روزهای سخت و سیاهی بود، همه ناامید بودند اما با یافتن اولین فرصت کوچک برای آغاز دوباره فعالیت در بخش تولیدی لباس، تیم کاری را گرد هم جمع و با نفس تازه شروع کرد.
طیبه عبداللهی به این باور است که تغییرات نظام در همهی جوامع بشری بوده و امیدوار است که با حمایت جامعهی جهانی شرایط زندگی برای همه در افغانستان بهتر شود؛ او میگوید که برای برقراری صلح در کشور هر تن باید ابتدا با خود صلح کند، از ترسهایش بگذرد و در کنار خود برای زندگی سایر انسانها کمک کند.
او میگوید:« برای من هنوز هم افتخار است که در وطنم هستم و خدمت میکنم، مانند همه من هم مایوس شدم، اما گوشهنشینی چارهساز نیست؛ باید به تلاش خود ادامه دهیم.»
این خانم گفت، هر روز آرزو میکند که کشور آرام و باثبات تر شود.
حالا او از حاکمان فعلی افغانستان میخواهد تا برای برقراری صلح در کشور تلاش کنند، فرصتهای کاری و تحصیلی را از زنان دریغ نکنند زیرا زن و مرد در این کشور دارای حقوق مساوی هستند.
او میگوید: میخواهم هر روز با امیدواری بیشتر بیدار شوم و انرژی مثبت را به همکاران خود انتقال دهم، شاید این بهترین کاری باشد که در این لحظه از من بر میآید.
با این دیدگاه، افرادی که در این کارگاه فعالیت میکنند، از شرایط کاریشان راضی هستند و میخواهند در این محیط زنانه، همه با هم تلاش کنند که شرایط بهتر را برای هم بسازند.
شیرین یکی از خیاطانی است که در کنار بقیه در کارگاه تولیدی لباس کار میکند.
او میگوید، بعد از سقوط نظام پیشین، نگران بود و تحت فشار روحی قرار داشت، بیکاری آزارش میداد و ناامید شده بود، اما حالا میخواهد هر روز بیشتر تلاش کند تا بتواند به خانوادهی خود در بخش اقتصادی کمک کند.
شیرین به این باور است کارگاه تولیدی لباس که یک محیط کاملن زنانه است، برای او و همکارانش فرصت خوبیست تا بتوانند درآمد اقتصادی داشته باشند، به مهارت خیاطی خود بیافزایند و در عین حال با همصحبتی با سایر زنان در کارگاه، از درد دلهایشان بکاهند.
بازدیدها: 128
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP