کابل (پژواک، ۴ ثور ۱۴۰۱): رئیس اجرائیوی اتحادیه فابریکات ذوب آهن افغانستان می‌گوید، افغانستان در سکتور فولاد به خودکفایی رسیده و بیش از پنجصد میلیون دالر روی این سکتور سرمایه‌گذاری شده‌است.
بر اساس گفته‌های او، سکتور آهن در کشور اکنون بر علاوۀ مرفوع کردن نیازمندی‌های بازار افغانستان از بابت فلزات، توانسته است، صادرات را نیز آغاز کند و در دو ماه گذشته، بیشتر از ۱۰ هزار تُن آهن به پاکستان صادر شده‌است.
بر اساس برآوردها، معادن آهن افغانستان در ولایت‌های بامیان، بدخشان، پنجشیر، پروان، غور، قندهار، هرات، ارزگان و پکتیا از اهمیت زیادی برخور دار می‌باشند.
در این میان، معدن «حاجی‌گک» در افغانستان که بزرگترین معدن آهن در سطح منطقه به حساب می‌آید، در ارتفاعات کوه‌های بابا در مجاورت کوتل حاجی‌گک و در ۱۰۰ کیلومتری شمال غربی کابل در شرق ولایت بامیان، واقع شده‌است.
عبدالنصیر رښتیا، رئیس جرائیوی اتحادیه فابریکات ذوب آهن در گفتگوی اختصاصی با آژانس خبری پژواک گفت، در حدود ۴۲ فابریکه بزرگ متوسط و کوچک اکنون در سکتور فولاد افغانستان فعالیت دارند و در این فابریکه‌ها در حدود ۱۰ هزار تن به شکل مستقیم و ۲۰ هزار تن دیگر به شکل غیرمستقیم، کار می‌کنند.
نا‌مبرده می‌گوید، سکتور آهن در کشور اکنون برعلاوۀ مرفوع کردن نیازمندی‌های بازار افغانستان از بابت فلزات، توانسته است، صادرات را نیز آغاز کند و در دو ماه گذشته، بیشتر از ۱۰ هزار تُن آهن به پاکستان صادر شده‌است.
موصوف علاوه کرد، سکتور فولاد در جهان به نام «مادر صنایع» یاد می‌شود که در زیر مجموعۀ آن، ۲۸۰ صنعت دیگر فعالیت دارد و افغانستان در این سکتور، به خودکفایی رسیده‌است.
وی خاطر نشان کرد، بیشتر از ۵۰۰ میلیون دالر در سکتور فولاد کشور سرمایه‌گذاری شده‌است.
او همچنان افزود، امروز تنها دو فابریکه می‌تواند، نیازمندی‌های افغانستان را در عرصۀ گادر مرفوع سازد و افغانستان در بخش‌های تولید گادر، انگلارن و سیخ‌گول نیز به خودکفایی رسیده و صادرات دارد.
وی در مورد کیفیت تولیدات آهن در افغانستان گفت: «ما به سوی معیاری شدن حرکت کردیم؛ اکنون اکثریت فابریکه‌های افغانستان با معیارهای جهانی تولید می‌کنند و تعدادی از فابریکه‌های ابتدایی ما نیز به سوی معیاری شدن، روان هستند.»
رښتیا در پاسخ به این پرسش که آیا به جز پاکستان تصمیم صادرات به دیگر کشورهای همسایه را نیز دارند، گفت: «ایران و کشورهای آسیای مرکزی خود شان تولید انبوه آهن آلات را دارند و به صادرات آهن از افغانستان نیاز ندارند؛ اما پاکستان به دلیل نداشتن معادن آهن و تقاضای بیشتر به فلزات به صادرات ما نیاز دارد و در آیندۀ نزدیک در پی یافتن بازارهای جدید نیز هستیم.»
رئیس فابریکات ذوب آهن اضافه کرد، در حکومت گذشته بنا بر مشکلاتی مانند قاچاق آهن آلات، برق و مشکلات دیگر، آمار دقیقی از میزان تولیدات سالانۀ آهن موجود نیست.
موصوف گفت: «بخش آهن آلات دولتی در گذشته برای حمایت از صنایع نوپای فولاد در افغانستان به دستور اشرف غنی، رئیس‌جمهور وقت به سرمایه‌گذاران به فروش می‌رسید؛ اما بنا بر مشکلات تخنیکی این پروسه متوقف شد و قرار است، این پروسه به‌زودی دوباره آغاز شود.»
او تصریح کرد، در زمان حکومت پیشین مشکلاتی مانند نبود محصول بلند بالای اموال خارجی، قاچاق آهن آلات به بیرون از کشور و سیاست‌های خصمانۀ شماری از کشورهای همسایه موجود بود و این مشکلات سبب می‌شد، تا در بازار رقابت کرده نشود.
وی علاوه کرد: «با تحول سیاسی و روی‌کار آمدن حکومت تازه در کشور، میزان فساد در گمرکات کاهش یافته است، از قاچاق جلوگیری شده و برای فابریکه‌ها انرژی کافی تامین می‌شود و به همین دلیل است که اکنون سطح تولیدت بالا برود.»
رښتیا تصریح کرد، سکتور خصوصی، یکی از شریکان استراتیژیک حکومت افغانستان است؛ به گفتۀ او، این شکتور توانسته است، تا مانع پرداخت هزینه‌های هنگفت برای وارد شدن آهن آلات از خارج از کشور شود؛ برای شهروندان کشور زمینۀ شغل را مساعد کند و همچنان از این سکتور مبلغ هنگفتی به عواید حکومت واریز می‌شود.
رئیس اجرائیوی اتحادیه فابریکات ذوب آهن در اخیر خواهان حمایت حکومت کنونی شده افزود، حکومت باید معادن را نیز در اختیار سکتور خصوصی قرار دهد؛ چون شرکت‌های افغانستان ظرفیت، سرمایه و تجربۀ کافی در راستای استخراج معادن دارند.
عزیزاحمد مومند مسؤول عملیاتی یکی از فابریکه‌های ذوب آهن به آژانس خبری پژواک گفت: «در شرکت ما حدود ۱۵۰۰ تن به شکل مستقیم و غیرمستقیم در بخش‌های مختلف مشغول کار اند.»
وی افزود، معیار تولیدات در افغانستان بالاست و از این لحاظ در سطح دنیا، رقابت کرده می‌تواند و پس از تحول در کشور، میزان فروشات کاهش یافته‌است؛ چون تمام پروژه‌های دولتی متوقف شده و قیمت مواد خام نیز افزایش یافته‌است.
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک