زرنج (پژواک، ۶ دلو ۱۴۰۱): دو قبیله در ولسوالی دلارام ولایت نیمروز پس از ۸ سال دشمنی با میانجیگری ادارۀ محلی، بزرگان و محاسن سفیدان محل، خصومت‌شان را پایان دادند و یکدیگر را در آغوش کشیدند.
این دو قبیله طی روزهای اخیر در نتیجۀ تلاش‌های بزرگان، برخی مسؤولین حکومتی به این منازعه خاتمه داده و باهم آشتی کردند.
ملا گل‌نبی نافذ، ولسوال دلارام که در این جرگۀ قومی حضور داشته به آژانس خبری پژواک گفت: «دو قبیله باهم خویشاوند هستند و جنگ‌شان از مشاجره لفظی بر سر زمین آغاز و بالاخره منجر به عمیق شدن اختلافات‌شان گردیده و ۸ سال دوام کرد.»
وی افزود، هر دو قبیله از قریۀ «کج ستار» ولسوالی دلارام اند که در نتیجۀ درگیری با همدیگر یک تن از قبیلۀ نورزی توسط قبیلۀ ولارزی کشته شده‌است و پس از مدتی از قوم ولارزی یک تن مفقود شده بود و آنان فکر کردند که قوم مقابل انتقام‌شان را گرفته که این موضوع ۸ سال عقده را میان آنان به وجود آورده و ادامه داشت.
به گفتۀ نافذ: «این قبیله‌ها که با هم وصلت فامیلی و خویشاوندی نیز دارند سال‌هاست در غم و شادی یکدیگر شرکت نمی‌کردند و روابط شان را قطع کرده بودند که امروز بر اثر تلاش ادارۀ محلی دلارام آشتی کردند.»
ملا حفیظ‌الله، بزرگ قبیلۀ نورزی در مورد جنگ و اختلافات‌شان گفت که جنگ آن‌ها بر سر مشاجرۀ لفظی میان دو جوان آغاز شد و آنان نخست باهم درگیری فزیکی نمودند و پس از مدتی یک جوان‌شان توسط آن قبیلۀ ولارزی کشته شد و این امر سبب ایجاد خصومت میان‌شان گردید.
او افزود، جنگ‌های طولانی در کشور بالای روحیۀ جوانان و مردم تاثیرات منفی گذاشته‌است و جوانان به محض اختلاف نظر عصبی می‌شوند و در حالت احساساتی شدن دست به اقدامات نادرست می‌زنند که منجر به خونریزی و بر هم زدن نظم اجتماعات کوچک خصوصا اقوام می‌گردد.
حفیظ‌الله علاوه کرد: «آنان با وجودیکه یک جوان را در این خصومت قربانی داده‌اند، تصمیم گرفتند تا آشتی نمایند، اما برخی از بزرگان قوم مخالفت می‌‌کردند و جرگه‌های قومی نتیجه نمی‌داد تا بالاخره امروز با تلاش مردم قریه، حکومت محلی و ریش‌سفیدان این جرگه نتیجۀ خیر به دنبال داشت.»
به گفتۀ او، جنگ و جدال و خونریزی در افغانستان هیچ نتیجه‌یی جز ویرانی نداشته و اگر جنگ نتیجه می‌داد در طول ۴۰ سال مردم افغانستان این همه آسیب نمی‌دیدند.
او گفت: «اکنون بسیار خوش هستیم که پس از سال‌ها یکدیگر را در آغوش گرفتیم و با احساس آرامش و امنیت می‌توانیم آیندۀ بهتری برای فرزندان‌مان رقم بزنیم.»
عبدالستار، بزرگ قبیلۀ ولارزی که از این خصومت آسیب مشابهی دیده‌است و یک جوان خود را از دست داده می‌گوید: «خصومت میان ما سال‌ها ما را از هم دور ساخته و بر علاوۀ قربانی نیز دادیم اما اخر راه مجبور شدیم صلح کنیم.»
او افزود، در صلح همیشه خیر و فلاح جامعه است؛ زیرا خداوند فرموده‌است «والصلح خیرا» در عوض در جنگ جز تباهی و ویرانی چیزی نیست، «خوشحالیم که امروز می‌توانیم پس از سال‌ها با لبخند و خوشحالی به چهره یکدیگر ببینیم و احساس آرامش داشته باشیم.»
او گفت، هر چند آن‌ها با هم وصلت فامیلی دارند، ولی همیشه از جانب یکدیگر احساس خوف و خطر داشتند.
وی اضافه کرد: «در اوایل که یک جوان کشته شد، شب‌ها تا صبح بیدار بودیم و خانواده‌های خود را به قریۀ دیگری انتقال می‌دادیم. از تعرض طرف مقابل می‌ترسیدیم و تدابیر امنیتی داشتیم.»
عبدالستار علاه کرد که صلح باعث آرامش، امنیت و خوشی می‌گردد و او خوشحال است که پس از ۸ سال جنگ و خونریزی، آشتی کرده‌اند و اکنون می‌توانند زنده‌گی آرام داشته باشند.
این دو قبیله پس از چند جرگه و گفتگو با پا درمیانی ادارۀ محلی و بزرگان محلی به اختلافات‌شان پایان دادند و به این نتیجه رسیدند که تداوم خشونت، جنگ، کشتار و داشتن اختلاف راه حل نیست و باید به صلح و آشتی تن دهند و یکدیگر را به آغوش بگیرند.
طرفین در حضور مردم و مجلس تعهد سپردند که با صداقت کامل و خلوص نیت به منازعات نقطۀ پایان گذاشته و برادروار در کنارهم زنده‌گی می‌کنند.
مولوی محمدعیسی، عالم دین که نقش اساسی و کلیدی در حل منازعه میان این دو قبیله داشت، آشتی میان این دو قبیله را باعث آرامش جامعه دانست.
صدیق‌الله یکی از بزرگان قریۀ کج‌ستار، خاتمه یافتن این خصومت را به فال نیک گرفته و شان را پایان انسان کشتن و خشونت دانسته گفت، در گذشته خصومت این دو قبیله بالای زنده‌گی سایر مردم قریه تاثیرات منفی داشت و هیچ کس احساس امنیت و آرامش نداشت.
به گفتۀ او، پس از آشتی این دو قبیله، یکدیگر خود را به خانه‌های‌شان مهمان کردند و به رسم آشتی خوشحالی کرده‌اند.
بزرگان این دو قبیله همچنان در پیامی به دیگر اقوام می‌گویند که اختلافات خود را کنار بگذارند و از آن‌ها بخاطر ختم خشونت، نفاق افگنی و برادرکشی الگو گرفته و یکدیگر را در آغوش بگیرند.
GET IN TOUCH
NEWSLETTER
SUGGEST A STORY
PAJHWOK MOBILE APP