باشنده‌گان بادغیس خواستار ایجاد مراکز روان درمانی اند

قلعۀ‌نو (پژواک،۱۰ حمل ۱۴۰۲): شماری از مبتلایان به بیماری‌های روانی در ولایت باغیس از نبود مراکز روان درمانی در این ولایت شکایت دارند و خواستار حل این مشکل هستند.

در شفاخانۀ ولایتی قلعۀ‌نو ولایت بادغیس، بخش روان‌درمانی وجود ندارد و بیماران روانی به دلیل نبود داکتر متخصص و عدم موجودیت بخش مجهز، جهت تداوی مجبور هستند فاصلۀ زیادی را بپیمایند تا بیماری‌شان را علاج کنند.

اکثر این بیماران به ولایت هرات رفته و اگر صحت‌یاب نشوند به ولایات قندهار و کابل و یا حتا به خارج از کشور می‌روند.

رابعۀ ۳۵ ساله که نزدیک به هفت سال است از بیماری روانی رنج می‌برد، در صحبتی با آژانس خبری پژواک گفت که با تکلیف روانی زنده‌گی سختی را سپری می‌کند.

او که باشندۀ ولسوالی آبکمری ولایت بادغیس است افزود، به دلیل فقر و تنگ‌دستی نتوانسته جهت تداوی به ولایات همجوار سفر نماید و مجبور است این بیماری را همچنان تحمل کند.

رابعه که نسبت مشکلات خانواده‌گی و فقر اقتصادی به مشکل روانی دچار شده افزود: «اگر مرکز تداوی روانی در ولایت ما می‌بود، تداوی می‌شدم و امروز از این مشکل رنج نمی‌بردم.»

به گفتۀ خواهرش بیشتر اوقات رابعه گوشه نشین است، زمانی که از او خواسته شود که جایی بروند انکار کرده و درحدی که به گریه می‌افتد.

وی از ریاست صحت عامۀ بادغیس می‌خواهد که در قسمت ایجاد مرکز روان درمانی در این ولایت اقدام کند تا همچو مریضانی که توانایی رفتن به ولایات همجوار را ندارند، در داخل ولایت خودشان درمان شوند.

رویدا دختر خانم ۲۷ ساله دیگری است که سه سال می‌شود به بیماری روانی مبتلا است و از این ناحیه رنج می‌برد.

او‌ هرچند جهت تداوی به ولایت هرات رفته ولی تاهنوز صحت‌یاب نشده‌است. وی‌‌ می‌گوید، اگر در ولایت بادغیس چنین بخشی به صورت رایگان برای مردم وجود می‌داشت، او این‌گونه سرگردان نمی‌شد.

موصوف افزود: «بارها به ولایت هرات رفتم و هر بار بیش از ۵ هزار افغانی مصرف می‌شد. ما هم چیزی در دست نداریم و نتوانستیم به داکتر بهتری مراجعه کنیم، اگر به ولایت خود ما یک بخش روان‌ درمانی فعال شود خیلی خوب می‌شود.»

محمد ازهر، باشندۀ شهر قلعه‌نو که یکی دیگر از مبتلایان بیماری روانی است به پژواک گفت، بارها به ولایت‌های همجوار سفر کرده و حتا به کشور پاکستان نیز رفته ولی تاهنوز صحت‌یاب نگردیده‌است.

به گفتۀ او، به دلیل این‌که بیماری روانی یک پروسۀ مداوم است و باید ماهوار نزد داکتر مراجعه شود، اکثر افراد توان رفتن ماهانه به شفاخانه‌های روان‌ درمانی در مناطق دور را ندارند.

محمد ازهر افزود، فعال بودن بخش روان‌ درمانی در ولایت بادغیس می‌تواند سبب جلوگیری از این بیماری گردیده و بیماران روانی را کاهش دهد.

او نیز از ریاست صحت عامه بادغیس خواست تا بخش روان ‌درمانی را که یک بخش مهم و حیاتی است در شفاخانۀ ولایتی به صورت رایگان فعال سازد تا مردم بتوانند به راحتی مراجعه کرده و بیماری خویش را مداوا کنند.

با این حال، داکتر اسدالله رسولی متخصص روان ‌درمانی در ولایت بادغیس می‌گوید که به دلیل جنگ‌های بیش از چهار دهه در کشور، فقر و تنگدستی تعداد بیماران روانی افزایش یافته‌است.

به گفتۀ داکتر رسولی، مشکلات اقتصادی، اجتماعی، امنیتی، استفادۀ خودسرانه ادویه‌جات، حادثات ترافیکی و ناامنی‌ها سبب شده تا مردم زیادی به این بیماری مبتلا شوند.

رسولی ضمن اشاره به رقم بلند بیماران روانی در ولایت بادغیس علاوه کرد، این بیماری تمام جوانب زنده‌گی مبتلایان را تحت تأثیر قرار داده و ممکن شدت این بیماری به جدایی و فروپاشی خانواده‌ها و یا حتا جامعه بی‌انجامد.

او تاکید کرد که باید نسبت به هر بخشی دیگر به بخش روان‌ درمانی توجۀ بیشتری صورت گیرد؛ چون در کشوری همچون افغانستان این بیماری به شدت افزایش یافته‌است.

در همین حال، محمدفهیم هاشمی یک تن از فعالان مدنی در ولایت بادغیس می‌گوید، نبود بخش صحت‌ روانی در شفاخانه‌های ولایتی به شدت و گسترش این بیماری افزوده و مردم نیز توان رفتن به ولایات دیگر را ندارند.

هاشمی فعال شدن بخش صحت ‌روانی را یکی از ضروریات مهم بخش صحت در ولایت بادغیس خوانده و خواهان ایجاد بخش روان ‌درمانی در این ولایت شد.

با این ‌همه خان محمد همت، سرپرست ریاست صحت عامۀ ولایت بادغیس به پژواک گفت که  در شفاخانۀ ولایتی بادغیس نه ‌تنها بخش روانی بلکه بخش‌های گوش و گلو، امراض جلدی و بخش‌های دیگر نیز وجود ندارد.

همت اما افزود، صحت عامۀ ولایت بادغیس در تلاش است تا این شفاخانه را از صد به دوصد بستر افزایش داده شود و بخش‌های متذکره را نیز در آن فعال سازند.

موصوف افزود: «موضوع افزایش بسترهای شفاخانه در یک جلسه با والی صاحب در میان گذاشتیم؛ ولی تاهنوز با وزارت صحت عامه در مورد صحبت نکردیم.»

این درحالی است که شفاخانۀ ولایتی قلعه‌نو ظرفیت و پذیرش پایینی داشته و اکثر بیماران که به آن مراجعه می‌کنند به دلیل نبود امکانات به ولایت هرات راجع می‌گردند.

براساس معلوماتی که وزارت صحت عامه قبلاً ارایه کرده بود، ۴۶ درصد از جمعیت ۳۵ میلیونی این کشور، از سلامت روان برخوردار نیستند.