کابل (پژواک، ۳ جوزا ۱۴۰۲): شماری از شهروندان از حکومت سرپرست افغانستان می‌خواهند که دروازه‌های آموزش را به روی دختران باز کنند، در تعامل با جهان انعطاف را در پیش گیرد، پشتیبانی مردم را جلب کند، برای حکومتداری قوانین بسازد و کار را به اهل کار بسپارد.
همچنان آنان در کنار تاکید بر ایجاد اجماع ملی می‌خواهند که برای برطرف کردن تمام مشکلات موجود لویه جرگه برگزار نمایند و درکنار بیرق سفید بیرق سه رنگ نیز وجود داشته باشد.
سخنگوی امارت اسلامی می‌گوید، نظام به خواسته‌های مردم رسیده‌گی می‌کند، آنرا برسی کرده و هر خواستی که عملی می‌شود آنرا را عملی می‌کند.
صدای مردم
آژانس خبری پژواک به تاریخ اول جوزای سال جاری برنامۀ «صدای مردم» را آغاز نمود و از این طریق می‌خواهد مشکلات، خواسته‌ها و پیشنهادات مردم را به مقام‌ها برساند.
در نخستین قسمت این برنامه از طریق تویتر و فیسبوک از مردم پرسیدیم که مهمترین خواست شان از حکومت سرپرست افغانستان چه می‌باشد؟
تا اکنون بیش از ۱۴۰۰ تن از طریق وتس‌اپ، فیسبوک و ایمیل به صورت کتبی، صوتی و ویدیویی به این پرسش پاسخ داده‌اند. این پرسش را در صفحۀ فیسبوک نزدیک به ۵۰۰۰ تن پسدندیده‌اند و در تویتر نیز نزدیک به ۵۵۰۰ تن دنبال کرده‌است.
در این گزارش در بارۀ مسایل سیاسی و آموزش‌های دختران به پیشنهادات و خواسته‌های کتبی مردم پرداخته‌ایم.
سلگی همت از ولایت خوست نگاشته‌است: «همانطوریکه برای شما معلوم است که با آمدن طالبان مکاتب و پوهنتون‌ها به روی دختران بسته شد، من و خواهر کوچکم هر دو از تعلیم بازماندیم، خواهرم از صنف اول الی هفتم اول نمره بود و از من تنها دو امتحان برای سمستر ششم باقی‌مانده بود که درهای پوهنتون به روی ما بسته شد، پس از آن از زنده‌گی دل‌سرد شدم، از جنسیت خود پشیمان هستم که کاش دختر نمی‌بودم و اگر دختر می‌بودم کاش در افغانستان به دنیا نمی‌آمدم.»
موصوف می‌نگارد، وی و خواهرش یک ماه پس از بسته شدن دروازه‌های پوهنتون‌ها برای تکمیل تحصیلات شان با خانوادۀ خود به امارات متحدۀ عربی رفته و در آنجا تحصیل می‌کنند.
او نگاشته‌است: «من از حکومت سرپرست عذرخواهی می‌کنم، از انها می‌خواهم که دیگر دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها را به روی ما باز کنند، حکومت به شما مبارک باشد، ما هیچ اعتراضی نداریم، ما تنها خواهان بازگشایی مکاتب و پوهنتون‌ها استیم، حق تعلیم را الله (ج) برای ما اعطا کرده‌است پس شما چرا آنرا از ما سلب می‌کنید، گناه ما چه‌است؟.»
همت نگاشته‌است: «اگر مسلۀ حجاب باشد، ما هیچ مشکلی نداریم، ما قبلاٌ هم با حجاب به مکتب و پوهنتون می‌رفتیم و اکنون نیز خواهیم رفت، هر قسم حجابی که شما دوست دارید، ما عمل می‌کنیم، اما میلیون‌ها انسان را ناامید نکنید، رنج رسانیدن به قلب انسان‌ها از ویرانی کعبه زیاد گناه دارد، اما شما میلیون‌ها انسان را ناامید کردید، این ازار و اذیت سرانجام به کجا خواهد رسید؟ ما در کشور دیگر رنج می‌بریم، اما از مجبوری در اینجا به سر می‌بریم، اگر مکاتب و پوهنتون‌ها در افغانستان بازگشایی شود، دوباره به افغانستان می‌رویم و به آموزش خود ادامه می‌دهیم.»
او نگاشته‌است که می‌خواهد در آینده داکتر شود و برای هموطنان خود خدمت کند.
غلام‌محمد جلال‌زی نوشته، بزرگترین خواست‌اش از حکومت بازگشایی دروازه‌ها مکاتب و پوهنتون‌ها به روی دختران می‌باشد.
لعل مرجان ځدران گفته‌است: «یا آنان نمی‌دانند که ملت و این کشور با چه مشکلات روبه‌رو است، نزدیک به دوسال می‌شود که برای بازگشایی مکاتب و پوهنتون‌ها به روی دختران فریاد می‌زنند، در تعامل با جهان راه انعطاف را درپیش گیرد، ملت در گرسنگی به سر می‌برد، کی پذیرفت؟ یک کشور به واسطۀ تعلیم به خودکفایی می‌رسد، در این کشور نصف مردم از تعلیم محروم می‌باشند.»
فهیم پیاوری، در بارۀ آموزش دختران پرسیده است: «آیا کسی است که از چهرۀ فرهنگ افغانی گرد وخاک را دور کند و به سکوت ملت ناچار به سخن بیاورد.»
وی نگاشته‌است: «یک کشور به وسیلۀ تعلیم به خودکفایی می‌رسد و در این کشور نیم قشر از تعلیم محروم اند، روزها به هفته، هفته به ماه‌ها و ماه‌ها به سال‌ها مبدل شد، اما موضوع تعلیم خواهران افغان همان‌گونه باقی مانده است، این وضع بررسی نمی‌شود.»
موصوف به امارت اسلامی نوشته‌است: «در تعامل با جهان انعطاف پذیر باشید، مکاتب و پوهنتون‌ها را باز کنید، اینکه آب سرمایۀ ملی ماست و اساس پیشرفت زنده‌گی بشری می‌باشد، آب را مهار کنید. به اندازۀ که مادۀ حیاتی وطن ما (آب) مهار می‌شود به همان اندازه حیات ما تضمین می‌گردد.»
فرمان‌الله فردی دیگر نگاشته‌است: «نخستین و مهمترین درخواست من این است که تعلیم دختران دوباره آغاز شود، اگر طرح، پلان و هر چیز بود اکنون باید حل میبود، ما در تردد استیم که به بهانۀ امر ثانی جلو دایمی تعلیم دختران گرفته شده‌است، اگر چنین نباشد پس چرا پاسخ واضح به ملت داده نمی‌شود، برخی اوقات آن را مشکل فرهنگی و کلتوری می‌خواند و برخی اوقات از نصاب و حجاب سخن می‌زند؛ من می‌گویم که اگر مقام‌های کنونی دروغ نمی‌گویند، یکی از این مشکلات هم وجود ندارد، نه در نصاب و نه در حجاب مشکل وجود دارد، بلکه مشکل در ذهن آنان است که خودشان ملامت اند نه ملت، به تاخیر انداختن تعلیم خیانت بزرگ است.»
وی نوشته‌است، دوومین خواست‌اش این‌است که مقامات کنونی باید بیرق ملی افغانستان را بپذیرند و آن را به احتزاز درآورند؛ زیرا بیرق ملی مربوط کدام گروه، منطقه و حزب نمی‌باشد، بلکه هویت مشترک ملی همه افغان‌ها است، بیرق سفید نیز به عنوان دولت حاکم موجود باشد و بیرق ملی به جای خود باشد، زیرا بیرق ملی درخواست اساسی اکثریت مردم است.
فضل صمیم می‌نویسد، خواست‌اش از امارت اسلامی این است که پوهنتون‌ها و مکاتب دختران را باز کنند، برای حکومتداری قوانین ایجاد نمایند و کار را به اهل کار بسپارند.
قدرت‌الله مقصودی نگاشته‌است که امارت اسلامی باید سرپرستی را در حکومت از بین ببرد، لویه جرگه برگزار کند و برخی مسایل دیگر نیز وجود دارد که باید هر چه زودتر حل گردد که بدون این نتایج ناگوار را در آینده خواهد داشت.
وی نوشته‌است: «در لویه جرگه باید نخست مدت معین حکومت سرپرستی تعیین شود، دوم باید قانون اساسی دوران ظاهرشاه تطبیق گردد، سوم در چهارچوب اسلامی دروازه‌های مکاتب دختران بازشود، چهارم موضوع بیرق بسیار مهم است، باید در بارۀ آن بحث صورت گیرد، من کشورهای زیادی را دیده‌م که بیرق واحد دارند، تبدیل کردن آن اقوام و مردم یک مملکت را از هم جدا می‌کند، اگر یک بیرق و یک قانون باشد، همه تحت چتر واحد قرار خواهند داشت، بیرق سفید بیرق محمدی است، اما مملکت بیرق، فرهنگ و قانون جداگانه دارد، ما نمی‌توانیم این همه را نادیده بگیریم.»
یک تن دیگر که نامش را نگرفته، نگاشته‌است: «مهمترین خواست ما از امارت اسلامی افغانستان این است که به‌جای تعامل با جهان، باید با مردم تعامل صورت گیرد و خواسته‌های مشروع شان پذیرفته شود، برنامه‌های آینده باید با مردم شریک شود.»
به گفتۀ وی، هر نظامی که پشتیبانی مردم را با خود داشته باشد، این نظام روز به روز قوی‌تر می‌شود، کسی آنرا شکست داده نمی‌تواند و اگر نظام با مردم فاصله ایجاد کند، به سمت ضعیف شدن سوق می‌شود.
داکتر امیری گفته‌است: «در عصر کنونی تعلیم یک نیاز ضروری برای دختران است، به ویژه در عرصه‌های صحی که مثال خوب آن سه روز قبل آمدن سه قابله از ترکمنستان به افغانستان بوده‌است، پس از حکومت می‌خواهیم که به زودی برای دختران زمینۀ تعلیم را فراهم کند و دروازه‌ها مکاتب و پوهنتون‌ها را به روی آنان بازگشایی کند.»
حامدخان نگاشته‌است: «برای دختران اجازۀ تعلیم بدهید، به تعلیم عصری توجه بیشتر داشته باشید، رهبر باید اظهار شود، بیرق سه رنگ استعمال کنید.»
محب‌الله یک تن دیگر از امارت اسلامی خواسته‌است که کار را به اهل کار بسپارد، مکاتب و پوهنتون‌ها را به روی دختران باز کنند، برای زنان اجازۀ کار بدهند، از بیت‌المال استفادۀ شخصی نکنند، به سرود ملی و بیرق ملی احترام بگذارند، قانون اساسی بسازند و شریعت مزاجی نه بلکه شریعت حقیقی را تطبیق کنند.
فردی بنام انجنیر محمدحکیم نوشته‌است، خواستش این است که مکاتب به روی دختران باز شود، جلو فساد گرفته شود، برای حکومتداری کارهای اساسی انجام شود و امارت اسلامی روابط خوبی را با سایر کشورها برقرار کند.
فضلالرحمن فضلی که خود را باشندۀ بغلان مرکز معرفی کرده، نگاشته‌است: «قبل از همه تشکیل اجماع ملی در داخل کشور و از بین بردن فاصلهیی ضروری می‌باشد که اندازۀ آن صدها متر بود و اکنوان به هزاران متر می‌رسد و با گذشت هر روز این فاصله بیشتر می‌شود… و دادن حقوق مشروع، قانونی و اسلامی مردم در چارچوب اسلام خواست دیگر ماست، تا مردم خود را در این نظام ببینند، زیرا همین ملت‌ها است که حکومت‌ها را به میان می‌آورند.
وی می‌گوید که اداره‌ها باید مسلکی شود، استخدام بر بنیاد تخصص و قابلیت صورت گیرد، به آموزش توجه بیشتر شود.
موصوف نوشته‌است که برای زنان در چارچوب اسلامی زمینۀ کار، تعلیم و تحصیلات فراهم نماید.
وی می‌افزاید، از حق مسلم که خداوند (ج) و رسول (ص) به زنان داده‌است باید مورد استفادۀ اهداف سیاسی قرار نگیرد.
خالد شمس فردی دیگر می‌نویسد: «مهمترین خواست من این است که مکاتب به روی دختران باز شود، من به عنوان یک پدر از امارت اسلامی می‌خواهم که مکاتب را باز کنند، دختران دچار تکلیف روانی شدند و این حق انسانی شان است.»
فردی دیگر بنام غنی نوشته‌است که خواستش از حکومت سرپرست این است که از همه اول‌تر به کار و تعلیم دختران اجازه دهد؛ زیرا این کار با حکومت کمک خواهد کرد تا پشتیبانی داخلی بیشتر داشته باشد و هم در به رسمیت شناختن مفید واقع خواهد شد.
ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی امارت اسلامی به آژانس خبری پژواک گفت که امارت اسلامی می‌کوشد تا به خواسته‌های مردم رسیده‌گی کند.
وی در بارۀ برنامۀ «صدای مردم» آژآنس پژواک گفت: «این خواسته‌های مردم است، نظام آنرا می‌شنود، آنرا بررسی خواهد کرد، هر خواستی که عملی می‌شد آنرا عملی خواهد کرد، ما با خواست‌های مردم مشکلی نداریم، مردم تقاضاهای خواهند داشت، امارت نیز تلاش می‌کند تا به خواسته‌ها مردم رسیده‌گی کند.»
Visits: 124
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک