راه‌اندازی کورس‌های سوادآموزی در دایکندی؛ دری تازه از امید برای صدها فرد بی‌سواد

دایکندی (پژواک،۲۰ میزان ۱۴۰۴): در سال جاری بیش از ۱۶۰۰ نفر، که ۴۰ درصد آن‌ها را زنان تشکیل می‌دهند، در دوره‌های سوادآموزی در دایکندی شرکت کرده‌اند. برخی از آنان می‌گویند که یادگیری خواندن و نوشتن دری تازه از امید و آگاهی را به روی‌شان گشوده است.

رضا ربانی، عضو مسلکی مدیریت سوادآموزی ریاست معارف دایکندی، در گفت‌وگو با خبرنگار آژانس خبری پژواک گفت که به‌منظور آموزش افراد محروم از سواد، امسال حدود ۸۰ کورس سوادآموزی در ولسوالی‌ها و مناطق مختلف این ولایت راه‌اندازی شده‌است.

او افزود:«از مجموع ۸۰ کورس، ۱۳ کورس به‌گونه رضاکارانه است و در مجموع یک‌هزار و ۶۱۳ تن در این برنامه‌ها جذب گردیده‌اند.»

به‌گفتۀ ربانی، به‌جز ولسوالی پاتو، در تمام ولسوالی‌های دایکندی به‌شمول مرکز نیلی، کورس‌های سوادآموزی فعال است و از میان اشتراک‌کنندگان این برنامه‌ها، حدود ۶۰ درصد مردان و ۴۰ درصد زنان هستند که تا صنف سوم آموزش دیده‌اند.

ربانی تصریح کرد که حدود ۵۲ تن از معلمان رسمی معارف و معلمان رضاکار، این شمار افراد را آموزش داده‌اند.

از سوی دیگر، شماری از اشتراک‌‌کننده‌گان این کورس‌ها، برگزاری برنامه‌های سوادآموزی را در بهبود زندگی‌شان مؤثر دانسته و از نهادهای مسؤول خواسته‌اند تا این روند ادامه یافته و آن‌ها در سطوح متوسطه و لیسه آموزش داده شود.

نازنین ۲۱ ساله، باشندۀ قریۀ رباط دشت نیلی، مرکز ولایت دایکندی که از نعمت سواد محروم مانده بود، اکنون از اینکه این برنامۀ آموزشی را فرا گرفته، خوشحال است و خواستار ادامۀ این‌چنبن برنامه‌ها می‌باشد.
او می‌گوید: «در این کورس‌ها خواندن و نوشتن را یاد گرفتم، حالا می‌توانم نام خود، خانوادۀ‌ خود را نوشته کنم، نوشته‌ها را آسان‌تر بخوانم، جمع‌‌ و منفی را هم کم و بیش یاد گرفتم.» ‏
‏وی علاوه می‌کند، سوادآموزی برای همه به‌خصوص دختران خیلی مهم است؛ می‌توانند خود را بشناسند، از حق خود دفاع کنند و برای آیندۀ خود تصمیم بگیرند.
‏نازنین همچنان گفت: «آرزو دارم تا صنف دوازده بخوانم و در آینده معلم شوم< دوست دارم که همه دختران در قریه و ولایت ما خوانده بتوانند.»

نجیب‌الله یکی از اشتراک‌کننده‌گان این برنامه گفت، خوشحال است که برای اولین بار زمینۀ آموزش برایش فراهم شده و توانسته در حد خواندن و نوشتن یاد بگیرد.

او افزود: «از راه‌اندازی این کورس‌ها بسیار خرسند هستیم و روی زنده‌گی ما بسیار تاثیر دارد.»

وی علاوه کرد، امیدوار است که در آینده نیز چنین برنامه‌ها راه‌اندازی شود تا آنان بتوانند، بیشتر بیاموزند.

محمد، یکی دیگر از اشتراک‌کننده‌گان گفت که یکی از آرزوهایش این بود که بتواند روزی در صنف درسی بنشیند و مانند دیگران علم بیاموزد.

او افزود: «بسیار خوش هستم چندین ماه درس داده خوب چیزا یاد گرفتیم، حالا نوشته می توانم کتاب ها را هم کم کم می خوانم.»

نامبرده از حکومت می‌خواهد که برای ارتقای ظرفیت آنان، برنامه‌های بیشتری را راه‌اندازی نماید.

در همین حال، رضا ادا، یکی از فعالان عرصۀ تعلیم و تربیه در دایکندی می‌گوید که سوادآموزی یکی از اساسی‌ترین نیازهای هر انسان است و سواد تنها توانایی خواندن و نوشتن نیست، بل توانایی درک، تحلیل و مشارکت مؤثر در اجتماع است.

او افزود، انسانی که باسواد باشد، نه تنها زنده‌گی فردی‌اش بهبود می‌یابد، بلکه می‌تواند در رشد و توسعه خانواده، جامعه و کشور نیز سهم فعال بگیرد.

وی این برنامه سوادآموزی را گام بزرگ در راستای مبارزه با بی‌سوادی می‌داند.

نامبرده تصریح می‌کند: «وقتی این شمار افراد که سال‌ها از آموزش محروم مانده بودند و اکنون خواندن و نوشتن را یاد گرفته، در حقیقت ذهن همین تعداد افراد روشن شده، همین تعداد خانواده آگاه تر شده و می‌توانند در زندگی روزمرۀ خود تصمیم‌های بهتری بگیرند و حتی در تعلیم فرزندان‌ شان موثر واقع شوند.»

این فعال همچنان گفت که در ولایت دایکندی به دلیل فقر و سایر مشکلات متاسفانه شمار زیادی از مردم از نعمت سواد محروم مانده‌اند و نیاز است که به این مشکل رسیده‌گی شود.

او تاکید کرد که سواد حق اساسی هر فرد است و این امر باعث افزایش اعتمادبه‌نفس، توانمندی در تصمیم‌گیری و مشارکت فعال در جامعه می‌شود.

وی گفت، انسانی که سواد دارد، کمتر فریب می‌خورد، آگاهانه‌‌تر زنده‌گی می‌کند و در تربیت نسل آینده نقش موثرتری ایفا می‌کند.

او از حکومت می‌خواهد که برای مبارزه با بی‌سوادی، کورس‌های بیشتری سوادآموزی را در قریه‌جات دوردست راه اندازی نمایند.

مناطق صعب‌العبور و پراکنده‌گی جغرافیایی دایکندی، نه تنها دسترسی به خدمات اساسی زنده‌گی در این ولایت را دشوار ساخته، بلکه در برخی مناطق موانع جدی بر سر راه آموزش و پرورش نیز ایجاد کرده‌است.

با توجه به این شرایط دایکندی، برخی نهادهای ملی و بین‌المللی با همکاری ریاست معارف این ولایت، اقدام به ایجاد صنف‌های محلی آموزشی در مناطق دورافتاده و محروم دایکندی نیز کرده‌اند تا زمینۀ‌ آموزش را برای کودکان بازمانده از مکتب فراهم سازند.

ریاست معارف ولایت دایکندی پیش از این به پژواک گفته بود که در شماری از مناطق این ولایت، به‌دلیل شرایط دشوار جغرافیایی و کمبود شاگردان، امکان ایجاد مکاتب رسمی وجود نداشت، اما دفتر یونیسف با ایجاد صدها صنف‌ محلی، هزاران کودک بازمانده از آموزش را تحت پوشش قرار داده‌است.

این در حالی‌است که براساس معلومات مسؤولین ریاست معارف ولایت دایکندی، در سطح این ولایت حدود ۱۰۶ هزار و ۲۸ شاگرد در ۴۳۵ باب مکتب دولتی سرگرم آموزش‌اند.