شهرکابل )پژواک، ٢٤جوزا ٩١) یک مادر ٦٥ ساله مى گويد: “يک بچه دارم به خون دل کلانش کدم، به اميد اينکه در پيرى عصاى دستم شوه، ولى عروسى که کد از مه جدا شد؛ از خوبى و بدى ام خبر نداره، مثل بيگانه ها همرايم رفتار مى کنه.”
اين خانم که ضیاگل نام دارد و باشنده پروژۀ جديد خيرخانۀ شهرکابل مى باشد، امروز که برابر است با روز ملى مادر، با آژانس خبرى پژواک صحبت کرد.
وى درحالى که مى گريست، افزود: “امروز روز مادر است، مثل دیگر مادرها آروز دارم که بچيم برم تحفه بته و روز مادر را برم تبريک بگويه؛ اما فکر نمى کنم به خاطرى که هرسال، بچيم فقط برم زنگ ميزنه و ميگه که کار دارم؛ آمده نتانستم.”
شوهر این خانم، حدود ١٥سال قبل فوت نموده و وى اکنون با دو دخترش، در منزل دختر عروسى شدۀ خود زندگى مى کند.
وى درحاليکه از دخترانش تاحدودى راضى به نظرمى رسيد، گفت: “دخترها هم گاهى وقت ها سرى يگان گپ هاى خُرد و ريزه، همرايم زبان بازى مى کنن؛ اما مثل بيادر خود بى احترامى نمى کنن، تمام خرچ و مصرف مره، همى دخترک ها ميتن.”
به گفتۀ وى، دختر عروسى شده اش با فاميل خود، در جرمنى زندگى مى کند و دو دختر ديگر وى، به حيث معلم در مکاتب خيرخانه، ايفاى وظيفه مى کنند.
ضياگل از زحماتى يادآورى کرد که براى اولادهاى خود متحمل شده است.
وى افزود: “پس از او که شوهرم فوت کرد، پسرم ١٢ساله و دختراايم ٩ ،٦ و٣ ساله بودند؛ معلمى مى کردم، ليف مى بافتم و مى فروختم تا لقمه نانى برى اولادهايم پيدا کنم.”
همچنان نسیمه ٣٠ ساله باشندۀ کارته سه شهر کابل که صاحب يک پسر و دو دختراست، از رويۀ نادرست پسر ١٤سالۀ خود شکایت کرد.
وى گفت: “بچه يى که مه اوره بسيار به زحمت کلان کديم و زياد هم دوستش دارم؛ اما بسيار گستاخ است، سرهرگپ سرم چيغ ميزنه، جنگ مى کنه واز خانه بيرون ميره؛ بدون اينکه بريم چيزى بگويه، ساعت ها را دربيرون تيرمى کنه.”
اين خانم، از مراسم سالروز تولد پسرش يادآورى نموده گفت:” شوهرم کيک خريد و مه خانه را تزئين کدم، وقتى بچيم آمد بدون سلام وکلام، به طرف يخچال رفت وديد که بوتل آب خالى است، يکبار به جنگ شروع کد ما چيزى نگفتيم؛ کيک را آورديم و بريش سالگرى شه مبارکى گفتيم که چيغ زدنه شروع کد کيک را به لگد زد و بيرون رفت.”
وى به دليل همچو برخورد پسرش، از آيندۀ زندگى خود و شوهرش اظهار نگرانى نموده گفت: “خدا ميدانه وقتى که ما پيرشويم،همراه ما چه خواهد کرد؟”
اما شمارى از جوانان، از والدين خود شکايت دارند.
زکريا٢٣ ساله در مورد اينکه با والدين خود چگونه برخورد دارد؟ گفت: “نه مادر خوده کار دارم و نه پدر خوده؛ همى دو نفر بودن که زندگى مره تباه کدن و به زور مره عروسى کدن.”
وى افزود که يکى از دختران همسايۀ خود را دوست داشت؛ اما مادرش از عروسى کردن آن دختر با وى، مخالفت مى نمود.
زکريا گفت: “پس از او هيچ از زندگى خوشم نميايه و حتى به خانم و دو پسرى که دارم نيز چندان علاقه ندارم.”
موصوف که از پدر و مادر خود جدا زندگى مى کند، گفت که بعضى اوقات به ديدن والدين خود مى رود؛ اما مسووليت خرچ آنان را بر عهده نگرفته است.
اين درحالى است که دين مبين اسلام، براحترام به والدين به خصوص مادر تاکيد مى نمايد و بى احترامى در مقابل آنان در دين مبين اسلام، گناه کبيره پنداشته شده است.
مولوى محمد حسن حقيار يک تن از علماى دين گفت: “خداوند (ج) در قرآن کريم مى فرمايد: (اين طور) “فيصله کرده است پروردگار تو که جز وى(خدا) کسى ديگرى را پرستش مکن و (اين طور فيصله کرده است پروردگار تو) که با مادرو پدرت احسان و نيکويى کن.”
همچنان به گفتۀ وى، پيامبر اسلام حضرت محمد (ص) به يک صحابى گفته بود که اگر درتمام عمر خدمت مادرت را کنى، حق او را ادا کرده نمى توانى.
حقيار افزود که نافرمانى مادر، از نگاه دين مبين اسلام گناه کبيره است.
وى براى آن عده جوانانى که والدين شان در قيد حيات مى باشند، توصيه کرد که قدر آنها را بدانند تا در آينده پشيمان نباشند.
Views: 15
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک