شهرکندز (پژواک، ١۶ جدی ٩٩): همسران سربازان کشته شده در کندز، گرچه از مشکلات زندگی و بی توجهی ارگان های خیریه شکایت دارند؛ اما می گویند که با آمدن صلح، چالش های زیاد زندگی آنها حل خواهد شد.
عزیزه مادر پنج فرزند و باشندۀ اصلی ولسوالی امام صاحب ولایت کندز است که شوهرش در یک حملۀ انتحاری در این ولسوالی کشته شده است و در حال حاضر 
همراه با پنج فرزندش در خانه ای کهنه نزدیک به شهر کندز، زندگی می کند.
وی افزود: “شوهرم پولیس بود، طاهر نام داشت، و برای امنیت و صلح در کشور می جنگید؛ اما هرگز این آرمانش برآورده نشد، در یک حملۀ انتحاری کشته شد و ما را با یک دنیا غمها تنها گذاشت.”
عزیره که در یک خانۀ گلين زندگی می کند، به پژواک گفت: “زمستان است، هوا بسیار سرد است، چیزی برای گرم کردن اتاق نداریم، بچه هایم بسیار خنک می خورند، خدا رحم کند.”
موصوف در جواب یک سوال گفت: “من در خانه های مردم کالا می شویم، دیگر کارهای شان را هم می کنم، تنها همان اندازه می شود که برای خوراک به کودکان چیزی آماده کنم، دیگر هیچ چیزی کرده نمی توانم.”
وی افزود كه فرزندانش همیشه پدرشان را یاد می کنند؛ اما در سه سال گذشته به آنها فقط دروغ گفته اند، كه پدرشان در فلان جای است و یکى دو ماه بعد به خانه خواهد آمد.
وی از حکومت خواست که در هوای سرد زمستانی، حداقل مواد اولیه گرم کردن اتاق را با وی کمک کند.
عزیزه گفت: “ممکن در اوایل کمی کمک کرده باشد، دیگر هیچ هم نکرده است، شوهر من برای همین کشور و همین دولت کشته شده است، پس اکنون باید به ما کمک کند.”
اما با وجود همۀ این مشکلات، عزیزه امیدوار است که یک روز صلح به کشور خواهد آمد و همه مشکلات آنها حل خواهد شد.
همچنین شفیقه نیز همسر یک سرباز دیگر است که همراه با شش فرزندش در یک خانه در مربوطات ناحیۀ پنجم شهر کندز، زندگی پر از مشکلات را سپری می 
کند.
وی افزود که شوهرش در پولیس سرحدی ایفای وظیفه می نمود، که یک سال پیش در حمله ای در ولسوالی خان آباد کشته شد.
شفیقه گفت: “از وقتى که شوهرم جان باخته است، روز خوبی ندیده ایم، فرزند بزرگم تاهنوز هشت ساله هم نشده، در خانه های مردم کار می کنم، مردم با من کمک می کنند، با همان کمک ها شب و روز را می گذرانیم.”
وی از حکومت و طالبان خواست که دیگر جنگ را متوقف نموده و صلح کنند؛ تا زنان دیگر مثل وی بیوه نشوند.
وی افزود: “از روزی که ما پیدا شده ایم، این جنگ روان است، دیگر جنگ را بس کنند، صلح کنند، مشکلات ما و هزاران خانوادۀ دیگر حل خواهد شد.”
شفیقه آیندۀ فرزندان خود را وابسته به صلح خواند و گفت: “اگر صلح برقرار شد و وضعیت خوب شد، فرزندانم خواهند توانست درس بخواننند و بدون آن، فکر ديگر نمی کنم.”
در کندز فقط این دو خانواده نیستند که با این مشکلات رو به رو هستند، صدها خانوادۀ دیگر نیز موجود اند که با مشکلات مشابهی دست و پنجه نرم می کنند و حل آن را در تامین صلح می بینند.
یوسف ایوبی رئیس شورای ولایتی کندز، به پژواک گفت که خانواده های سربازان کشته شده در این ولایت، با وضعیت بد اقتصادی مواجه اند.
وی از حکومت و نهادهای خیریه خواست تا با خانواده های یادشده کمک کنند و تاکید کرد که حکومت و طالبان، باید این قتل های افغانان را پایان دهند و در اسرع وقت، آتش بس و صلح را برقرار سازند.
انعام الدين رحمانی سخنگوی قوماندانی امنیۀ کندز، در رابطه به خانواده های یادشده به پژواک گفت که با بیشتر خانواده های سربازان کشته شده، کمک صورت گرفته و با باقیماندۀ آنها نیز کمک صورت خواهد گرفت.
به اساس معلومات آمریت شهدا و معلولین ولایت کندز، در این ولایت بطور عموم؛ حدود ده هزار خانوادۀ شهدا نزد آنها ثبت اند.
گفتنی است که خانواده های سربازان کشته شده، به غیر از کندز در سایر ولایات افغانستان نیز با مشکلات زیادی رو به رو هستند و از حکومت حل آن را می خواهند.
Views: 9
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک