اتحادیه آهنگران: عواید تمام آهنگران تا بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته است

کابل (پژواک، ۲۲ حوت ۱۴۰۰): آهنگران در شهر کابل می‌گویند، واردات اشیای مشابه با کیفیت پایین و ارزانتر از نرخ تولیدات داخلی، کار آنان را شدیداً متضرر نموده و حتی با سقوط مواجه شده است و از حکومت خواستند تا جلو واردات اشیای مشابه را بگیرد.

در کوچۀ آهنگری که در منطقۀ قوای مرکز شهر کابل موقعیت دارد، ۱۵۰ آهنگر در ۳۰ دکان مصروف کار اند که هر کدام در بخش آهنگری، ده‌ها سال تجربه کاری دارند.

در هر دکان که حدود پنج تن مصروف ساخت وسایل آهنی از قبیل قیچی، تیشه، چاقو، مارتول‌های سنگ شکنی، انواع تبر، سامان آلات کوپی‌کشی، داس، اره، چاقو و غیره تهیه می‌گردد.

آهنگران که در دکان‌های کهنه و قدیمی مصروف بودند، اما از کاهش عاید و مشکلات اقتصادی سخن می‌زند و نگران اند که اگر وضعیت چنین ادامه داشته باشد، ممکن اکثریت به بستن دکاکین خود مجبور شوند.

گزارش ویژه فروغ ترین خبرنگار آژانس خبری پژواک از وضعیت آهنگران

در این کوچه هر آهنگر مصروف کاری است؛ صدای کار آهنگران در همه جا طنین انداخته است، صدا‌ها به حدی بلند اند که دو نفر حین صحبت کردن به مشکل سخنان یک‌دیگر شان را می‌شنوند.

عصمت الله مرد کهن سالی که بیش از دو دهه عمرش را وقف آهنگری کرده و مصروف ساختن قیچی تاک بُری برای باغداران بود، در صحبت با آژانس خبری پژواک از کاهش کار و بارش شکایت داشت.

این مرد که مدتی در کوچه آهنگری شهر کهنۀ کابل نیز دکان آهنگری داشت و از ده سال به این‌طرف در قوای مرکز کابل دکان دارد، از کاهش کار شکایت دارد.

موصوف هرچند که از کاهش کار و عواید سخن می‌زند اما امیدوار است که دوباره کارش رونق بگیرد.

عصمت الله به ریش سفیدش دست کشید و به سخنانش چنین ادامه داد: «شکر صلح و آرامش برقرار شده، با امید خداوند، هر چه بهتر می‌شود، انشاالله آهسته آهسته کارهای ما رونق می‌گیرد.»

موصوف که در مورد کاهش کار و عاید شان توضیحات بیشتر نداد، اما از حکومت چنین تقاضا می‌دارد: «از دولت می‌خواهیم تا زمینه کار را برای ما تامین کند، مواد خام مهیا بسازد.»

در همین حال محمد نواب مردی که به مدت ۱۰ سال است، در کوچه آهنگری قوای مرکز شهر کابل مصروف ساخت اشیای آهنی است، گفت: «بعد از آمدن حکومت نو، بیکار استیم، حتی نمی‌توانیم شاگرد بگیریم تا با ما کار کند، از حکومت می‌خواهیم با ما کمک کند، برای ما بازاریابی کند تا بتوانیم امرار معیشت کنیم.»

وی در ادامه اضافه کرد که کرایه شش ماهه دکانش را پرداخت نکرده؛ زیرا عایداتش بسیار کم شده است.

او افزود: «کار ما سقوط کرده، اجناس ما به قیمت اندک به فروش می‌رسد؛ اما قیمت مواد خام و ذغال بلند است، نبود برق و نبود کار نیز از جمله مشکلات بزرگ ما می‌باشد.»

حسن سروری رئیس اتحادیه آهنگران و رئیس اتاق دوکاندارهای آهنگری شهر کابل در صحبتی با پژواک گفت که صنعت آهنگری در افغانستان از پیشینه زیادی برخوردار است.

این مرد ۶۴ ساله، آهنگری را از سن هفت سالگی نزد پدرش آموخته است می‌گوید: «صنعت آهنگری در افغانستان در بیش از چهار دهه جنگ شدیداً متضرر شده است و اکنون آهنگران در وضعیت خوبی قرار ندارند.»

به گفتۀ او، واردات اشیای مشابه با کیفیت پایین و ارزانتر از نرخ تولیدات داخلی، کار آهنگران داخلی را شدیداً متضرر نموده و حتی با سقوط مواجه شده اند.

وی گفت: «تولیدات خارجی که به افغانستان وارد می‌شوند، حاصل کار ماشین است و یک‌بار مصرف می‌باشند؛ یعنی دیر دوام نمی‌کنند و کیفیت چندانی ندارند، ما در حالی‌که با دست کار می‌کنیم، به مراتب با کیفیت تر خدمات را برای مردم عرضه می‌کنیم.»

قرار معلومات موصوف، قیمت اشیای وارداتی مشابه نسبت به قیمت تولیدات داخلی بین چهل تا شصت افغانی ارزان‌تر می‌باشد که در نتیجۀ آن آهنگران داخلی شدیداً متضرر می‌شوند.

موصوف در ادامه افزود: «ما از طریق اتحادیه پیشه وران نزد حامد کرزی، محمد اشرف غنی روسای جمهور وقت و داکتر عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه ملی به خاطر رفع مشکلات دکانداران و کسبه کاران و منع واردات وسایل خارجی رفتیم؛ آن‌ها وعده دادند که ۲۵ فیصد مواد داخلی ما را قیمت‌تر از وسایل خارجی بخرند؛ اما نکردند و نتوانستند و دیدیم که همان مواد را از کشورهای خارج وارد کردند.»

سروری در باره عواید ماهانه شان گفت که عواید تمام آهنگران تا بیش از هشتاد درصد کاهش یافته است.

به گفتۀ او که کاهش عواید باعث شده که بیش از نیمی از آهنگران ترک مسلک کنند و درب دکان شان را ببندند.

موصوف اضافه کرد که قبلاً ۳۸۰ دکان آهنگری در اتحادیه موجود بود که از اثر جنگ‌ها در کشور، تمام آنان پراگنده شده اند و اکنون ۱۱۰ الی ۱۱۵ دکان آن در این اتحادیه موجود است.

رئیس اتحادیه آهنگران و رییس اتاق دکاندارهای آهنگری شهر کابل امیدوار است که در بهار سال اینده وضعیت بهتر شود تا کارهای شان رنگ و رونق پیدا کند.

موصوف اضافه کرد که حکومت فعلی برای ما وعده کرده است اما تاک نون عملی نکرده است.

خواست ما از حکومت این است که جلو واردات اسباب خارجی را بگیرد تا آهنگران کشور رشد کنند و به جای خریداری مال بی کیفیت خارجی از تولیدات داخلی استفاده کنند.

مولانا زهیر سخنگوی وزارت صنعت و تجارت به آژانس خبری پژواک گفت: «این وزارت با تفاهم اتاق دکانداران و پیشه‌وران و وزارت مالیه به آن عده صنعت کاران، مولدان و بخش‌هایی که خودکفا هستیم، تعرفه اموال وارداتی را به افغانستان افزایش بدهند تا بتوانیم تولید کشور رشد داده شود و متسهلکین بهتر، ارزان‌تر و با کیفیت بالاتر استفاده بکنند.»