طی سه سال گذشته به بیش از ۶۵۰ فضیهٔ مربوط به زنان در غور رسیده‌گی شده‌است

فیروزکوه (پژواک، ۳ قوس ۱۴۰۳): مسئولان اداره امر بالمعروف و نهی‌عن‌المنکر غور می گویند که در بیش از سه سال گذشته به ۶۵۵ قضیه که شامل ازدواج‌های اجباری، حق‌ میراث، خشونت‌ علیه زنان و حقوق زنان در این ولایت می‌شود، رسیدگی کرده اند.

مولوی عبدالباسط ملازده، معاون ادارهٔ امرباالمعروف و نهی‌عن‌المنکر غور امروز (شنبه، سوم قوس) گفت: «پس از حاکمیت دوباره امارت اسلامی افغانستان در کشور، اداره امر بالمعروف و نهی‌عن‌المنکر ولایت غور توانسته‌ که به ۶۵۵ قضیه که به حقوق زنان مرتبط می‌شود، حل و فصل کند و رسیدگی نماید.»

به گفتۀ وی، از میان این قضایا ۲۶٠ مورد ازدواج‌های اجباری، ۷۵ قضیه حق‌ میراث و متباقی سایر موارد می‌باشد.

موصوف می‌گوید که ۳۲٠ قضیهٔ از طریق این اداره جهت حل و فصل به ارگان‌های عدلی و قضایی فرستاده شده و به آن رسیدگی گردیده‌است.

وی همچنان علاوه نمود که امارت اسلامی متعهد به حمایت از زنان بوده و تلاش می‌کند تا آنان از تمام حقوق شرعی خود بهره‌مند شوند.

از سوی هم، برخی از خانم‌ها در غور از تلاش‌های اداره امر بالمعروف و نهی‌ عن‌المنکر این ولایت برای رسیدگی به قضاهای خانم‌ها ابراز قدردانی می‌کنند و خواهان حمایت بیشتر از حقوق زنان هستند.

شکریه، (نام مستعار) باشندۀ شهر فیروزکوه به پژواک گفت که برادرانش او را از حق میراث محروم کرده بودند و پس از مراجعه ‌به ادارۀ امر بالمعروف و نهی عن‌المنکر به حقوق‌اش رسیده است.

موصوف افزود: «زمانی‌که پدرم فوت کرد برادرانم حق‌که از پدر برایم می‌رسید را ندادند و گفتند که تو دیگه شوهر کردی نیازی نیست، شوهر مه که چهار سال پیش فوت کرده بود، اما بردارانم هیچ به فکر من نبودند، من هم اولاد دار هستم از مه غذا می‌خواهند به برادرانم زیاد گفتم قبول نکردند و بلاخره به دولت رفتم و به حقوق‌ام رسیدم.»

همچنان گل‌چهره، (نام مستعار زن) گفت که شش ماه پیش از سوی خانواده شوهرش مورد خشونت‌ خانواده‌گی قرار گرفته بود، پس از مراجعه به مسئولان و گفت‌گو با خانواده‌ شوهرش دیگر مورد خشونت قرار نگرفته است.

موصوف افزود: «به دلایل ناحق از سوی مادر شوهر، خواهرانش و حتی ‌شوهرم مورد لت و کوب قرار می‌گرفتم اوضاع خیلی خراب داشتم و پس از اینکه با پدرم به دولت رفتم و چند روز همراه شان صحبت شد، بلاخره رفتار خانواده شوهرم با من تغییر کرده و حالا زندگی خوشی دارم.»

هر دو خانم از مسئولان اداره امر بالمعروف و نهی‌ عن‌المنکر و سایر نهادهای دولتی غور می‌خواهند تا از زنان و حقوق آنان دفاع نما‌یند و به مشکلات شان نیز توجه‌ کنند.