میزان صادرات شیرین‌بویه از بلخ به کشورهای خارجی افزایش یافته‌است

مزارشریف (پژواک، ۲ دلو ۱۴۰۳) مسؤولین اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری بلخ می‌گویند، امسال بیش از ۶۰۰ هزار تُن گیاه شیرین‌بویه از این ولایت به کشورهای خارجی صادر شده که نسبت به سال گذشته ۵۰ درصد افزایش را نشان می‌دهد.

اسدالله اسدی، رئیس اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری بلخ به آژانس خبری پژواک گفت که طی هشت ماه نخست سال جاری خورشیدی ۶۲۶ هزار تُن گیاه شیرین‌بویه از این ولایت به چین، امریکا، آسیای مرکزی و شماری از کشورهای اروپایی  صادر شده‌است.

وی افزوده که میزان صادرات این بوته در هشت ماه نخست سال گذشتۀ سال ۱۴۰۲ به ۴۰۰ و ۲۷ هزار تُن می‌رسید که امسال صادرات این گیاه حدود ۵۰ درصد افزایش یافته‌است.

 شیرین‌بویه یک گیاه کوهی است که از آن در تولید دواها، غذاها و مشروبات انرژی‌زا استفاده می‌شود و در کنار ولایت‌های شمالی در شماری از ولایات‌ جنوبی کشور نیز پیدا می‌شود.

در هیمن حال، شماری از تاجران شیرین‌بویه در مزارشریف با آنکه از کاروبار شان راضی هستند، اما بر حمایت بیشتر حکومت تأکید می‌کنند.

فدامحمد، یکی از پروسس‌کننده‌گاه شیرین‌بویه در مزارشریف می‌گوید که اگر حکومت از آن‌ها حمایت کند، در کنار افزایش میزان صادرات، برای افراد زیادی زمینه کار فراهم خواهد شد.

او می‌گوید: «نسبت به گذشته اکنون حاصلات ما خوب است و مردم به آن توجه می‌کنند، به خارج صادر می‌شود. خواست ما از دولت این است که صادرات شیرین‌بویه را بیشتر کند؛ زیرا که برای مردم زمینۀ کار فراهم خواهد شد.»

عبدالرازق، یکی از تاجران این گیاه به پژواک می‌گوید که حکومت باید علاوه بر صادرات، زمینۀ استفاده از این گیاه در داخل کشور را نیز فراهم کند.

وی افزود: «اگر تقاضای کشورهای خارجی نباشد، مردم آن را در اینجا مانند چوب می‌سوزانند؛ زیرا در داخل کشور کدام فابریکۀ معیاری ساخت دوا موجود نیست تا این گیاه را پروسس کند و از آن دوا بسازد.»

شیرین‌بویه نه تنها اینکه به کشورهای خارجی صادر می‌شود، بلکه داکتران آن را برای تداوی برخی بیماری‌ها نیز مفید می‌دانند.

دکتر شبیراحمد، متخصص امراض داخله در بلخ می‌گوید که از شیرین‌بویه در طب سنتی برای تقویت سیستم هضمی، رفع قبضیت و اختلالات مثانه، تداوی مشکلات جلدی، امراض قلبی و سایر بیماری‌ها استفاده می‌شود.

بربنیاد آمار وزارت زراعت، آبیاری و مالداری افغانستان، شیرین‌بویه به‌گونۀ طبیعی در ولایات‌ بدخشان، تخار، کندز، بلخ، جوزجان، فاریاب، سرپل، هرات، بامیان، کندهار، هلمند، اروزگان و بادغیس می‌روید و در زمین‌های للمی رشد می‌کند.