Language

Don't you have an account with Pajhwok Afghan News?

Click here to subscribe.

باشنده‌گان صیاد و الجهاد سرپل: برای یافتن یک جرعه‌ آب آشامیدنی صحی فاصلۀ‌ زیادی را طی می‌کنیم

سرپل (پژواک،۷جوزا۱۴۰۴): در قریه‌های دورافتادۀ ولسوالی‌های صیاد و الجهاد ولایت سرپل، صدای پای مرکب‌هایی که بشکه‌های خالی را به سوی چشمه‌ها انتقال می‌دهد، صبح زود از کوه‌پایه‌ها شنیده می‌شود؛ مردم این مناطق نه برای تجارت یا کار دیگری، بلکه برای یافتن یک جرعه‌‌ آب آشامیدنی فاصله‌های زیادی را طی می‌نمایند.

باشنده‌گان این ولسوالی‌ها از نبود آب آشامیدنی صحی در مناطق‌شان شکایت دارند و می‌گویند که آب مورد نیاز خود را از مناطق دوردست و با طی نمودن مسافت‌های طولانی تأمین می‌کنند. آنان از حکومت می‌خواهند تا برای حل مشکل شان در زمینۀ دسترسی به آب آشامیدنی صحی در این مناطق اقدامات جدی نماید.

براساس معلومات مسؤولین، در ولسوالی الجهاد ۴۳ هزار و در صیاد بیش از ۶۵ هزار تن زنده‌گی می‌کنند.

محمدعلی بهرامی، باشندۀ قریۀ دره‌بند ولسوالی صیاد روایتش را با آهی عمیق آغاز می‌کند:«در مناطقی که ما زنده‌گی می‌کنیم، آب آشامیدنی وجود ندارد و ما بخاطر تأمین آب آشامیدنی ذریعۀ مرکب‌ها سه الی چهار ساعت تا چشمه می‌رویم و بالای چشمه هم ساعت‌ها منتظر می‌مانیم که نوبت برسد؛ چون آب چشمه هم کم است و زود بشکه‌ها پُر نمی‌شود، هرکسی که دنبال آب برود، همان روز به کارهای دیگر خود رسیده نمی‌تواند.»

او با اشاره به دشواری‌های زنده‌گی در نبود آب صحی می‌گوید که در قریه‌های‌شان تنها آب شور در دسترس است، آن‌هم نه در همه‌جا.

این باشندۀ ولسوالی صیاد سرپل با نگاهی پر از امید، اما صدای بغض‌آلود می‌افزاید: «اگر حکومت بتواند در این مناطق چاه حفر کند و ماشین‌های تصفیه نصب نماید، شاید باالاخره ما هم به آب صحی دست پیدا کنیم.»

در قریۀ سرچغد ولسوالی الجهاد سرپل، جایی ‌که آب آشامیدنی نه یک نیاز، بلکه یک آرزوی نایاب است، فضل‌احمد به دشواری‌های زنده‌گی در این منطقه اشاره می‌کند. او با لحن آمیخته از خسته‌گی و نگرانی می‌گوید که باشنده‌گان این قریه سال‌هاست که آب مصرفی‌شان را از کنده‌ها (حوض‌ها) گردآوری می‌کنند و این حوض‌ها تنها در زمستان و بهار با برف و باران پُر می‌شود.

اما فضل‌احمد می‌گوید: «آبِ کنده‌ها یا خشکیده و یا هم آن‌قدر غیرصحی و بدبو شده که دیگر قابل نوشیدن نیست.»

او افزود: «باشنده‌گان قریۀ ما پس از خشک‌شدن منابع آب آشامیدنی، یا مجبور به ترک منطقه و کوچ‌کردن به جاهای دیگر می‌شوند و یا هم برای تأمین آب مورد نیازشان از فاصله‌های تا ۴۰ کیلومتر دورتر آب می‌آورند و در برخی موارد نیز ناچاریم یک بشکه ۲۰ لیتری آب را به قیمت ۲۰ افغانی خریداری کنیم.»

فضل‌احمد تاکید دارد که در این ولسوالی آب زیرزمینی وجود ندارد که بتوان چاه حفر کرد و اگر حکومت هرچه زودتر برای تأمین آب آشامیدنی صحی اقدام نکند، همه مردم مجبور خواهند شد محل زنده‌گی‌شان را ترک کنند.

محمدیعقوب رشیدی، باشندۀ قریه پسته‌لی ولسوالی الجهاد است. او می‌گوید باشنده‌گان این منطقه در سال‌های گذشته بیشتر آب آشامیدنی‌شان را از آب‌گیرهایی که با آب باران و برف پر می‌شود، تأمین می‌کردند.

 به گفته او، در سال‌های خشک، برخی مؤسسات خیریه با استفاده از تانکر برای مردم آب می‌رساندند، اما امسال با وجود خشکسالی، هنوز کمکی صورت نگرفته‌است.

او می‌گوید، مردم برای خرید یک بشکۀ ۲۰ لیتری آب باید ۲۰ افغانی بپردازند؛ هزینه‌ای که برای بسیاری از خانواده‌ها سنگین است.

او می‌گوید که فاصلۀ زیاد میان قریه آن‌ها با مرکز ولایت، رفت‌وآمد برای تهیۀ آب را دشوار کرده‌است.

 موصوف باور دارد، اگر حکومت در این منطقه که در عمق بیست متری آن آب شور وجود دارد، چاه‌های عمیق‌تر حفر کرده و دستگاه‌های تصفیۀ آب نصب کند، مشکل دسترسی به آب آشامیدنی به‌گونۀ دایمی در قریه حل خواهد شد.

غلام‌حضرت، باشندۀ قریۀ شیرم در ولسوالی الجهاد نیز از وضعیت نگران‌کنندۀ آب آشامیدنی در محل زندگی‌اش سخن می‌گوید.

 او گفت که امسال بارنده‌گی به‌مراتب کمتر از سال‌های گذشته بوده و حوض‌هایی که معمولاً با آب باران پر می‌شد، این‌بار سرریز نشده‌ و به همین دلیل، آبی که اکنون در اختیار دارند، نه‌تنها کم، بلکه ناسالم و غیرقابل آشامیدن است.

به گفتل او، در برخی نقاط منطقه در عمق ۱۰ تا ۱۵ متری زمین آب شور پیدا می‌شود، اما حتی همین مقدار هم در همه‌جا وجود ندارد. غلام حضرت می‌گوید، بسیاری از باشنده‌گان، برای تأمین آب مورد نیاز، ناچارند با مرکب‌ها مسیرهای طولانی را تا سوزمه‌قلعه یا درۀ شیرآبه در مرکز ولایت سرپل طی کنند.

او تأکید می‌کند که مردم در این منطقه روزانه با چالش‌های جدی در زمینۀ دسترسی به آب سالم روبه‌رو هستند و از حکومت می‌خواهد که به این مشکل حیاتی توجه کند و برای تأمین آب آشامیدنی صحی راه‌حلی پایدار ارایه دهد.

زین‌الله، باشندۀ قریۀ علتو ولسوالی صیاد می‌گوید: «اطفال ما به جای مکتب، هر روز با مرکب‌ها دنبال آب‌اند. دو ساعت رفت، دو ساعت برگشت. نه درسی، نه تفریحی… فقط تلاش برای زنده ماندن.»

این باشندۀ ولسوالی صیاد می‌گوید که اکثر مناطق این ولسوالی با مشکل نبود آب مواجه هستند و از حکومت می‌خواهد که روی طرحی کار کند که مردم به‌گونۀ دایمی به آب صحی و آشامیدنی دسترسی پیدا کنند.

داملا جمعه حقیار، رئیس احیا و انکشاف دهات سرپل نیز کمبود آب در ولسوالی‌های صیاد و الجهاد این ولایت را«هشتاد و صد درصد» می‌داند.

 به گفتۀ او، در گذشته با همکاری یونیسف از طریق تانکرها برای مردم آب فراهم می‌شد، اما امسال این کمک نیز قطع شده‌است.

وی می‌افزاید:«ولسوالی صیاد هشتاد درصد و ولسوالی الجهاد با مشکل صد فیصدی آب آشیامیدنی صحی مواجه هستند و مشکل اصلی در این دو ولسوالی این‌است که آب زیرزمینی ندارد، تنها در ولسوالی صیاد در بعضی مناطق، آب زیرزمینی شور وجود دارد و مردم ولسوالی الجهاد از طریق کنده (حوض) که از آب باران و برف پُر می‌شود، استفاده می‌کنند، اما امسال به دلیل کم باریدن باران در کنده‌ها نیز آب کافی ذخیره نشده‌است.»

موصوف تصریح کرد که سال‌های گذشته از طریق تانکرها با حمایت دفتر یونیسف برای مردم آب آشامیدنی رسانده می‌شد، اما امسال این برنامه از سوی یونیسف حمایت نمی‌شود، مردم یک بشکه آب ۲۰ لیتره را ۲۰ افغانی می‌خرند.

ریاست احیا و انکشاف دهات سرپل گفت که طرحی را با یونیسف شریک ساخته که بر مبنای آن، در مناطقی که آب شور زیرزمینی وجود دارد، چاه‌های عمیق حفر و دستگاه‌های تصفیه نصب خواهد شد، اما درمورد تاکنون هیچ اقدام عملی صورت نگرفته‌است.

بر بنیاد معلومات ریاست ولایت سرپل در ولسوالی الجهاد، ۴۳۰۸۱ تن و در ولسوالی صیاد ۶۵۷۹۷ تن زنده گی میکنند.

GET IN TOUCH

SUGGEST A STORY

آژانس خبری پژواک علاقمند است تا گزارش های شما را نشر کند. در صورت تمایل با کلیک کردن بر روی این لینک با ما تماس بگیرید.

PAJHWOK MOBILE APP

اپلیکیشن پژواک را بر روی تلفن هوشمند خود نصب کنید تا آخرین خبرهای ما را دریافت کنید. بیشتر