مالداران در فاریاب خواستار حمایت مالی اند

میمنه (پژواک، ۶ حمل ۱۴۰۱): دامداران در ولایت فاریاب می‌گویند، به دلیل کمبود علوفه و اذوقۀ حیوانی، بیش از٦٠ درصد حیوانات شان به سوءتغذیه مواجه شده و نازا باقیمانده‌اند، آنان از حکومت خواستند که برای جبران خساره برای شان، کمک‌های مالی توزیع شود.

بر اساس اظهارات دامداران، خشکسالی‌های گذشته، نبود علوفه و مواد خوراکی حیوانی سبب گردید که گوسفندان لاغر بمانند و حمل نگیرند؛ روی این ملحوظ، امسال از یکصد رأس گوسفند ۵۰ تا ۶۰ رأس آن، آبستن نشده نازا و عقیم مانده‌است.

شرف‌الدین یکی از مالداران ولسوالی المار در صحبت با آژانس خبری پژواک می‌گوید، ۵۰ رأس گوسفند نسلی دارد که به دلیل خشکسالی، قلت آب و علوفه، ضعیف و لاغر مانده و ۴۱ رأس آن چوچه به دنیا نیاورده‌اند.

وی افزود، سال گذشته با تمام مشکلات سپری شد؛ در سال جدید، میزان بارندگی و علف، خوب و قناعت‌بخش است؛ اما حکومت و موسسات باید برای حل دایمی مشکل کمبود آب در این ولایت توجه نموده در ساحات مختلف غرض ذخیرۀ آب‌های باران، استخرها بسازند که این کار چندان به پول زیاد نیاز ندارد.

صادق، از مالداران ولسوالی پشتون‌کوت ولایت فاریاب گفت، سال گذشته کشت و زراعت و علوفه نبود، ۸۰ رأس گوسفند داشت، به سبب لاغری در وقت جفت‌گیری ۵۰ رأس گوسفند بارور نشده و امسال از تولید نسل بازمانده‌است

صادق گفت، قحطی و قیمتی آذوقۀ حیوانی سبب شد که او و سایر مالداران در فاریاب، در زمستان سال گذشته، کاه را به قیمت بسیار بلند برای گوسفندانش خریداری کنند.

او، افزود، امسال میزان بارنده‌گی‌ها خوب است؛ کشت و زراعت صورت گرفته؛ علف و گیاه‌ها زیاد رویده، اما مالداران به کمک حکومت اشداً ضرورت دارند، تا گوسفندان نسلی بخرند و جبران رمه کنند.

عبدالبصیر از مالداران ولسوالی خواجه‌سبزپوش که خود نیز چوپانی می‌کند می‌گوید، حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد از گوسفندانش امسال نازا مانده‌است.

بصیر افزود، اگر سال خوب بیاید، علف و آب وجود داشته باشد، دامداری شغل خوب و پردرآمد می‌باشد.

وی در مورد درآمدهای دامداری گفت: «از شیر، ماست و روغن گوسفند استفاده می‌کنیم؛ گوشت ضرورت شود، می‌کُشیم؛ قربانی می‌کنیم؛ به پول ضرورت شود، می‌فرشیم، پشم و پشقل آن را نیز در بازار می‌فروشیم.»

معاذالله چوپانی که حدود ۷۰۰ رأس گوسفند مردم را می‌چراند، می‌گوید که ۲۰ سال می‌شود، رمه‌دار است؛ ماهانه ۱۰ هزار افغانی معاش می‌گیرد و با آن معیشت خانوادۀ ۸ نفری‌اش را تامین می‌کند.

او گفت، چوپانی شغل پرچالش؛ اما کم درآمد است؛ شب و روز را در سرما و گرما در دشت و صحراها سپری می‌کند؛ اما در خشکسالی‌ها وقتی علوفه و آب کمتر شود، تکیلف و رنج بیشتر می‌شود.

عبدالجبار رحیمی مدیر صحت حیوانی وترنری فاریاب گفته‌های دامداران را تایید نموده افزود، تغذیۀ حیوانات نقش اساسی در آبستن (باردار) شدن حیوانات دارد؛ خشکسالی، نبود مواد خوراکه و سوءتغذیه سبب گردیده که بیش از ۵۰ درصد بز و گوسفند امسال تولید نسل نداشته باشند، یا بره‌ها در جریان وضع حمل تلف شوند.

رحیمی گفت، آبستن نشدن گوسفندان ضربۀ سنگینی بر اقتصاد دامداران و جامعه وارد می‌کند و از جانب دیگر، قیمت مواشی، گوشت، لبنیات و پشم در بازار صعود خواهد کرد.

موصوف می‌گوید، آمار تخمینی که از دو سال قبل در دسترس دارند، در سطح لایت فاریاب، حدود ۸ میلیون مواشی به شمول گوسفند، بز، گاو، شتر، اسپ و مرکب وجود دارد که حداقل ۶ میلیون آن را، گوسفند و بز تشکیل می‌دهد.

وی از حکومت و نهادهای بین المللی خواست، به دامداران فاریاب کمک و همکاری نمایند، تا آنان کمبود نسل گوسفندان و رمۀ شان را جبران کنند.

داملا عزت‌الله نورانی رئیس زراعت و مالداری فاریاب با تایید گفته‌های دامداران می‌گوید، حدود ۸۵ درصد مردم این ولایت، مشغول زراعت و مالداری اند؛ اما خشکسالی سال گذشته هر دو بخش را متضرر ساخته‌است.

نورانی گفت، سال گذشته کشت و زراعت و علوفه وجود نداشت، گوسفندان لاغر بودند، بیشتر از ۵۰ درصد آبستن نشده نازا ماندند.

موصوف افزود، عقیم ماندن بیش از ۵۰ درصد از گوسفندان در آینده تاثیر مستقیمی به نرخ مواشی، گوشت و لبینات داشته و قیمت‌های این مواد، بلند خواهد رفت.

وی علاوه کرد، برخی موسسات در جریان چند روز گذشته برای مالداران علوفه و مواد خوراکه (کنجاره) توزیع کردند؛ اما مالداران گفتند که زمان قحطی علوفه و زمستان را سپری کردند، بهار فرارسیده علف و آذوقۀ حیوانی نسبت به سال قبل، بیشتر شده، موسسات به عوض کنجاره پول آن را کمک کنند که گوسفندان نسلی بخرند و ضرر امسال را جبران نمایند.

رئیس زراعت و مالداری فاریاب از رهبری وزارت زراعت و موسسات بین‌المللی که در بخش مالداری فعالیت دارند، خواست که به مشکلات دامداران فاریاب توجه جدی و کمک نمایند، تا آن‌ها دلگرم شوند و به دامپروری ادامه دهند.

اصولاً دامداری یک شغل و بخش بزرگی از اقتصاد افغانستان را تشکیل می‌دهد که حدود 80 درصد مردم این کشور، به زراعت و دامپروری اشتغال دارند که بیشتر آن در شمال کشور و به‌خصوص در ولایت فاریاب می‌باشد.

دامداری نه تنها زنده‌گی دامداران را می‌چرخاند؛ بلکه نیازمندی‌های سایر شهروندان را نیز از ناحیۀ گوشت، لبنیات و پشم که از آن تار ساخته و سپس قالین و گلیم به وجود می‌آید، مرفوع می‌‌سازد.