طیبه، تنها عضو بینا از یک خانوادۀ شش نفره از مشکلات اقتصادی رنج می‌برد

نیلی (پژواک، ۳ سنبله ۱۴۰۱): طیبه تنها خانم بینا از یک خانوادۀ شش نفره است که دیگر اعضای فامیلش نابینا اند. شوهر و چهار فرزند این خانم از رحم مادر نابینا به دنیا آمده‌اند و حالا از مشکلات اقتصادی رنج می‎برند. این خانواده در مرکز ولایت دایکندی سکونت دارند.

طیبه که ۳۷ سال عمر دارد، باشندۀ اصلی قریۀ «سنگا» ولسوالی میرامور دایکندی می‎باشد. او می‎گوید، ۲۵ سال قبل با پسر کاکایش ازدواج کرد که نابینا بوده و از آن زمان تاکنون ۴ فرزند دارند که آن‌ها نیز نابینا به دنیا آمده‌اند.

به گفتۀ طیبه، آنان پس از اینکه تنها اراضی اندک شان را به دلیل مشکلات اقتصادی در ولسوالی میرامور به فروش رساندند، دو سال قبل به مرکز ولایت دایکندی بیجا شدند.

این خانم می‎گوید، در گذشته کمک‎های نهادهای خیریه را دریافت می‎کردند، اما اکنون این کمک‎ها تقلیل یافته و آنان از مشکلات اقتصادی رنج می‎برند.

او گفت: «پنج سرعیال نابینا در پیش من است. از حکومت و نهادهای خیریه کمک می‎خواهیم تا عیالم تلف نشود. اگر کمک پیدا شد می‎خوریم، اما اگر پیدا نشد، گرسنه هستیم.»

این خانواده اکنون در یک خانۀ کرایی در قریۀ «سرنیلی» مرکز دایکندی زنده‌گی می‎کنند. آنان می‎گویند، همسایه‌گان و دیگر مردم منطقۀ شان نیز به دلیل فقر و خشکسالی توانایی کمک به آنان را ندارند و از سوی دیگر، کمک‎های نهادهای خیریه نیز تقلیل یافته‌است.

طیبه می‎گوید: «از اینکه می‎بینم اعضای خانوادۀ من به دلیل نابینایی در عذاب اند؛ خودم نیز رنج می‎برم و نگرانی من دوبرابر می‎گردد. از طرفی هم وقتی فرزندان و شوهران دیگر خانم‎ها را می‎بینم که سالم اند، از وضعیت زنده‌گی خود متأثر می‎شوم.»

وی افزود، دو پسرش که ۱۷ و ۱۵ ساله اند و دو دخترش که ۲۰ و ۲ ساله می‎باشند، همه نابینا اند.

از سوی دیگر، ناصر شوهر طیبه که نابیناست و خود عامل اصلی نابینایی فرزندانش نیز می‎باشد می‎گوید، تنها در کودکی یک‎بار نزد داکتر برای تداوی مراجعه کرده، اما بیماری وی تداوی نشده است.

او می‎افزاید، بارها داکتران برایش توصیه کرده تا از فرزندآوری خودداری کنند، اما او به این توصیه ها عمل نکرده و این باعث وقوع فاجعۀ نابینایی در خانوادۀ وی گردیده است.

ناصر گفت: «تنها خانمم سرپرست ماست که او نیز از ناحیۀ کمر مشکل دارد و کارهای شاقه را انجام داده نمی‎تواند. خانمم مجبور است تا برای مراقبت از ما به خانه بماند که به همین دلیل هیچ‎ نان آوری نداریم.»

حالا این خانواده از ادارۀ محلی دایکندی، نهادهای خیریه و باشنده‌گان این ولایت توقع دارد تا برعلاوۀ کمک‎های غذایی، به آن‌ها سرپناه نیز فراهم کنند.

در همین حال مسئوولان محلی ولایت دایکندی از کمک‎رسانی به این خانواده خبر می‎دهند.

امین الله عبید، والی دایکندی گفت، در زمستان گذشته یک‎بار به منزل این خانواده برای دلجویی رفته و برعلاوۀ کمک‎ نقدی، برای شان یک نمره زمین در شهرک مهاجرین این ولایت وعده داده است.

به گفتۀ والی دایکندی، این خانواده در هر ماه مبلغ پول نقدی را از دفتر ولایت کمک دریافت می‎کند.

Visits: 43