اسعدآباد (پژواک، ۱۳ قوس ۱۴۰۱): رسول‌الدین ۷۷ ساله در درۀ کورنگل ولسوالی مانوگی کنر – که جنگ‌های گذشته از سه پسرش قربانی گرفته، اکنون سرپرستی سه بیوه و ۲۱ نواسۀ خود را برعهده دارد.
درۀ کورنگل در جنگ‌های بیست سال گذشته، مشهور به درۀ مرگ بود.
رسول‌الدین با قد خمیده که لباس کهنۀ پیوندی بر تن داشت، با صدای لرزان، داستان غم‌انگیز خود و کشته شدن پسرانش را بیان کرد؛ در حالی که آثار فقر در چهرۀاش نمایان بود.
وی گفت: «در این عمر کهنسالی و فقر، غم پسرانم یک طرف و سرپرستی بیوه‌ها و نواسه‌هایم دردهای دیگری می‌باشد.»
او می‌گوید، از درک تقسیم قومی در منطقه تنها چند درخت بلوط به سهم وی رسیده، دیگر چیزی به‌نام زمین ندارد و زنده‌گی‌اش با دشواری‌های زیادی مواجه می‌باشد.
رسول‌الدین که خودش شیخ فانی، پیرمرد و محتاج به کمک دیگران است، اما سرپرستی نواسه‌هایش را نیز برعهده دارد.
او که در مقابل خانۀ خود با نواسه‌هایش روی چپرکت کهنه نشسته بود، گفت: «یک پسرم عبدالحکیم، ۹ سال قبل در درگیری روبهرو با امریکایی‌ها به شهادت رسید؛ از وی یک بیوه و شش فرزند باقیمانده‌است؛ دو پسر دیگرم حزب‌الله و نصیراحمد را نیز در جنگ جاری از دست دادم، از آن‌ها نیز یتیمان و بیوه‌ها مانده‌اند.»
موصوف گفت، یک فرزندش زنده‌است، اما از وی جدا شده و او با ۲۱ یتیم و سه بیوۀ باقیمانده از پسرانش یکجا زنده‌گی می‌کند.
وی افزود: «خودم هم مریض هستم، مفاصل پاهایم درد می‌کند و به سختی ایستاده می‌شوم، اما باوجود این از نواسه‌هایم سرپرستی می‌کنم.»
وی می‌گوید، شماری از نواسه‌هایش در مکتب و مدرسه درس می‌خوانند و شمار دیگر آن‌ها در کارهای خانه با وی همکاری می‌نمایند.
رسول‌الدین می‌افزاید: «نهایت فقیر هستم، کار کرده نمی‌توانم و در خانه یک روپیه ندارم، همسایه‌ها را خداوند احسان کند که وقت ناوقت با من کمک می‌کنند.»
وی گفت، کورنگ حدود ۳۰ کیلومتر از مرکز فاصله دارد، درۀ پوشیده با درختان نشتر و بلوط در میان کوه‌های سربفلک کشیده می‌باشد که در دو دهۀ گذشته، شاهد حملات هوایی و درگیری‌های شدید بوده‌است.
حاجی زرورخان بزرگ قومی و باشندۀ قریۀ بیبیال کورنگ نیز داستان مظلومیت رسول‌الدین را بیان داشت.
او گفت، جنگ ویرانگر به هر خانوادۀ افغان درد داده و همه را اندوهگین ساخته‌است.
موصوف افزود، سه پسر رسول‌الدین قربانی جنگ شدند و اکنون او سرپرستی ۲۱ نواسه و سه بیوه را بر عهده دارد.
وی افزود: «امریکایی‌ها در اینجا مظالم زیادی را انجام دادند، ۲۵۰ بیوه تنها در قریۀ ما موجود اند و آنان بیوه‌های می‌باشند که شوهران شان در جنگ با امریکایی‌ها شهید شده‌اند.»
زرورخان افزود، آن‌ها با یتیمان و بیوه‌ها کمک می‌کنند، اما می‌گوید که این مسؤولیت حکومت است و باید به مشکل این مردم توجه داشته باشد.
از سوی دیگر، ریاست اطلاعات و فرهنگ کنر می‌گوید، حکومت بر اساس برنامۀ منظم، با یتیمان و بیوه‌ها کمک می‌کند.
مولوی نجیب‌الله حنیف رئیس اطلاعات و فرهنگ این ولایت می‌گوید، به دلیل جنگ‌های گذشته یتیمان و بیوه‌های زیادی در اکثر مناطق کنر باقیمانده و همۀ آن‌ها نیاز به کمک دارند.
او افزود: «حکومت بر اساس برنامه‌یی منطم تلاش را آغاز کرده تا برای بهبود زنده‌گی خانواده‌های قربانیان جنگ کار کند، از یتیمان و بیوه‌های آنان به گونۀ درست مراقبت کرده و به آن‌ها کمک نماید.»
شایان ذکر است که چهار دهه جنگ در کشور، جان میلیون‌ها تن را گرفته و بیوه‌ها و یتیمان از آن باقی مانده‌اند.
Visits: 176
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک