کابل (پژواک، ۱۸ دلو ۱۴۰۲): هلال احمر افغانی از کمبود بودجه برای تحت حمایت قرار دادن افراد بی‌بضاعت در مرستون‌ها سخن می‌زند، اما می‌گوید، در حال حاضر اسناد حدود ۳۰۰ فامیل نیازمند تحت بررسی قرار دارد که در بیرون از مرستون نگهداری خواهند شد.
مولوی الیاس‌خیل ناصری، رئیس عمومی مرستون‌های جمعیت هلال احمر افغانی (سره میاشت) به آژانس خبری پژواک گفت که بعد از تحول سیاسی در سال ماقبل،۵۰ فامیل بی‌بضاعت در مرستون کابل اضافه شد‌ه‌است.
به اساس معلومات منبع، در حال حاضر ۹۰ فامیل بی‌بضاعت در مرستون کابل نگهداری می‌شوند که در مجموع ۶۳۰ تن شامل زنان، مردان و کودکان را تشکیل می‌دهند.
به گفتۀ وی، کسانی که در خواست مشمولیت در این نهاد را می‌دهند، اسناد شان از لحاظ وثیقۀ شرعی، عدم مسؤوليت جرمى و امراض سارى مورد بررسی قرار می‌گیرد.
وی افزود، برای شاملین در ابتدا ۲۶ قلم جنس مورد نیاز توزیع و برای هر عضو خانواده ماهوار مبلغ ۲۷۰۰ افغانی معاش از طریق بانک تادیه می‌گردد.
موصوف گفت که برای کودکان مشمول در کنار سایر سهولت‌ها، زمینۀ تعلیم و تحصیل در مکاتب و کورس‌های آموزشی و برای مادران حرفه‌‌های درآمدزا نیز مساعد می‌شود.
وی افزود: «در حال حاضر اسناد حدود سه‌صد فامیل تحت دوران است، پس از آن‌که تکمیل شود ما آنان را در بیرون از مرستون تحت حمایت قرار می‌دهیم؛ چون در داخل مرستون بلاک رهایشی نداریم.»
او خاطرنشان کرد، در صورتی‌که کمک‌های تمویل کننده‌ها را بدست بیاورند، بلاک‌های رهایشی را اعمار و افراد بیشتر را جذب خواهند کرد.
مولوی ناصری می‌گوید، کمبود ساختمان یا بلاک رهایشی بخاطر جذب فامیل‌های بی‌سرپرست و اطفال یتیم، کمبود بودجه جهت تحت پوشش قرار دادن آنان از مشکلات عمده و اساسی مرستون‌ها می‌باشد.
مشمولین از عرضۀ خدمات مرستون رضایت دارند
پروین، باشندۀ مزار شریف و یک تن از مشمولین مرستون کابل به پژواک گفت، سه سال می‌شود که شوهرش وفات نموه‌است و اکنون با سه دختر و یک پسرش در مرستون کابل زنده‌گی می‌کند.
وی با ابراز خرسندی از عرضۀ خدمات مرستون افزود: «بسیار به مشکل روبه‌رو بودم و یک فضای خوب را خداوند در همین جا برای ما میسر کرد.»
او همچنان گفت: «از امارت می‌خواهم که توجه سر خود ما و طفل‌های ما داشته باشد که این‌ها به جایی برسند.»
همچنان، عاقله مرادی که با پنج فرزندش در مرستون کابل زنده‌گی می‌کند گفت: «فعلا خدا را هزار بار شکر می‌کشم که در مرستون آمدیم و یک زنده‌گی آبرومندانه داریم.»
وی می‌گوید که با آمدن در مرستون کابل خودش و فرزندانش در فضای آرام به سر می‌برند و برای کودکانش زمینۀ درس و تعلیم فراهم گردیده‌است.
همچنان، پروین عزیزی بیوه زنی دیگری است که از مدت دو سال و هشت ماه می‌شود در مرستون کابل زنده‌گی می‌کند می‌گوید که پس از مرگ شوهرش هیچ کسی او را حمایت ننموده‌است و با مشکلات زیادی مواجه گردید.
موصوف افزود: «شکر خدا که اینجا بسیار رویۀ خوب همرای ما کردن، آغوش باز را به روی ما باز کردن و ما را به مرستون جای دادن، زندگی بسیار خوب اینجا دارم، امید به خدا که آیندۀ ما خوب شود.»
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک