صدای پژواک یاور مردم شد؛ یک نیکوکار برای باشنده‌گان یک قریه در نیمروز آب آشامیدنی را فراهم کرد

زرنج (پژواک، ۳۰ حمل ۱۴۰۴): پس از نشر گزارش پژواک دربارۀ خشکسالی در نیمروز که منجر به کوچ اجباری برخی خانواده‌ها شده بود، یک نیکوکار برای حل مشکلات باشنده‌گان یکی از قریه‌های این ولایت از ناحیۀ آب آشامیدنی صحی وارد عمل شد و مردم را از دو ساعت پیاده‌روی برای آوردن آب نجات داد.

پژواک در یازدهم حمل سال روان، گزارشی را تحت عنوان «خشکسالی‌های اخیر در نیمروز باعث کوچ اجباری برخی مردم شده‌است» منتشر کرد. در این گزارش، باشنده‌گان مرکز و برخی ولسوالی‌های نیمروز از خشکسالی و کمبود آب آشامیدنی صحی شکایت کرده بودند.

بربنیاد این گزارش، باشنده‌گان قریهٔ مولانا در شهر زرنج، مرکز ولایت نیمروز - که هشتاد خانواده در آن زنده‌گی می‌کنند- از فاصلۀ زیاد تا منابع آب شکایت داشتند و می‌گفتند که خشکسالی زندگی‌شان را دشوار ساخته‌است.

اکنون، یک فرد نیکوکار به‌نام میراحمد بلوچ برای کمک به مردم این قریه بار دیگر دست به کار شده و با لایروبی و حفر هفت متر چاهی که قبلا حفر کرده بود، مشکل باشنده‌گان این قریه را حل کرده‌است.

بلوچ که سه سال پیش برای رفع مشکل کم‌آبی در همین منطقه چاه حفر کرده بود گفت: «پژواک رسانه‌یی است که صدای مردم را بازتاب می‌دهد. همیشه آن را دنبال می‌کنم و از شما سپاسگزارم، فکر می‌کردم چاهی که سه سال پیش حفر کرده‌ام، هنوز قابل استفاده است، اما پس از نشر گزارش پژواک، متوجه شدم که خشک شده‌است و مردم برای آوردن آب، دو ساعت پیاده‌روی می‌کنند. به همین دلیل تصمیم گرفتم چاه را دوباره لایروبی کنم.»

وی افزود: «خیلی خوشحال هستم که توانستم با کاری کوچک، اما مؤثر، دردی از مردم دوا کنم. پژواک، من و صدها تن دیگر را از وضعیت مردم آگاه می‌سازد. امیدوارم مسؤولان دولتی نیز برای رسیده‌گی به وضعیت مردم اقدام کنند.»

بلوچ از دیگر تاجران و افراد خییر نیز خواست تا با در نظرگرفتن فرارسیدن فصل گرما و تهدید ادامۀ خشک‌سالی، برای حفر چاه و رساندن آب به مناطق دورافتادۀ نیمروز اقدام نمایند.

برخی باشنده‌گان از این اقدام بلوچ استقبال می‌کنند.

محمدصدیق، یکی از باشنده‌گان این قریه به آژآنس خبری پژواک گفت: «از آقای بلوچ صاحب تشکری می‌کنم که دوباره چاه را لای‌روبی کرد و در قریهٔ ما دوباره آب آمد.»

وی افزود: «اگر پژواک این گزارش را نشر نمی‌کرد، هیچ‌کس خبر نبود، ما دو ساعت پیاده می‌رفتیم، ساعت‌ها در صف انتظار می‌کشیدیم تا آب گیر ما می‌آمد، حالا الحمدالله این مشکل ما حل شد، ده دقیقه راه را پیاده می‌رویم‌ به آب می‌رسیم.»

در همین حال، ماه‌گل باشندهٔ قریه مولانا که شوهرش فلج است و تمام امور منزل از جمله آب آوردن بر دوش او است، نیز از این‌که چاه لای‌روبی و هفت متر حفر شد و دوباره به آب آشامیدنی صحی دسترسی پیدا کردند، خوشحال است.

وی افزود: «خیر ببیند همی کسی که چاه قدیمی را چند متر بیشتر کند و در آن پس آب آمد، مه هر روز که دو ساعت راه می‌رفتم، پای درد و خسته می‌شدم. حالا شکر آب نزدیک ما است.»

محمدنعیم، یک باشندهٔ دیگر این قریه گفت که مشکل او و هشتاد خانوادهٔ دیگر حل شده، اما نیاز است که برای رسیده‌‌گی بهتر یک چاه دیگر نیز در این قریه حفر شود.

وی از سایر افرادی که از توانایی مالی خوبی برخوردار اند خواست تا مانند بلوچ اقدام و یک  چاه دیگر را در این قریه حفر کنند.