شبرغان(پژواک،٤عقرب ٩٩): زن ٤٠ ساله اى که با ده ها زن بى بضاعت ديگر در جوزجان، از طريق مزد جالى بافى، علاوه برمشکلات اقتصادى؛ از وقوع خشونت هاى خانوادگى نيز جلوگيرى کرده، مى گويد که با مزد کارخود، جلو ازدواج اجبارى دختر٧ ساله اش را گرفته است.
در حال حاضر، دهها زن بى بضاعت در ولايت جوزجان، در بخش جالى بافى که از سوى دفترحمایه اطفال، راه اندازى شده است مصروف کاراند.
نوربیگم زن چهل ساله اى که از طريق جالى بافى توانسته، از عروسى اجبارى دختر هفت ساله اش جلوگیری کند، گفت که با مزد کارش، نفقۀ خانوادۀ ١٢ نفرى خود را فراهم مى کند.
اين خانم، که باشندۀ قریه « نوآباد ترکستان» شهرشبرغان ولايت جوزجان و يگانه نان آور خانوادۀ ١٢ نفره اش است، افزود: «شوهرم کار نمى کند، دو سال پيش زياد قرض دارشده بوديم، دختر٩ساله ام را دربدل سه صد هزارافغانی، برای مرد پير نکاح کرد و قرض هاى ما را خلاص کرديم.»
وى در پاسخ به اين پرسش که چرا مانع نکاح دخترش نشد؟ گفت: «ديگه چاره نداشتيم، قرضدار بوديم، ديگه اولاد هاى ما گشنه مى ماند.»
وى که از نکاح دختر نُه ساله اش شديداً متاثر شده بود، تصميم گرفت که کار کند تا هم نفقۀ خانواده اش را فراهم کند و هم از ازدواج هاى سايردخترانش جلوگيرى شود.
موصوف گفت: «با کار گيبون[جالى] بافى توانسته ام که روزگارم را بچلانم و از نکاح دختر ديگرم که هفت سال داشت، با مرد شصت ساله جلوگيرى کنم؛ از همين خاطر زياد خوشحال استم؛ چون شوهرم در مورد نکاح دخترم با يک مرد شصت ساله، گپ زده بود.»
نوربيگم، روزانه پنج جالى مى بافد و از بابت آن، ٥٠٠ افغانى به دست مى آورد.
به گفتۀ وى، دختراولى اش را که به عقد نکاح مرد بزرگسال درآورده، زندگى خوش و آرام ندارد، در حال حاضر با مشکلات زياد مواجه است.
موصوف ازخانواده ها خواست تا دختران شان را به دليل مشکلات اقتصادى، به نکاح اجبارى و زيرسن مجبور نسازند.
در همين حال، زن دیگری که شوهرش دو سال قبل توسط طالبان به قتل رسیده و اکنون جالى بافى مى کند، به پژواک گفت: «شوهرم گلکاربود و تا کنون نمى دانم که طالبان چرا او را به قتل رساندند.»
وى که پس از مرگ شوهرش براى پيدا کردن نفقۀ خانوادۀ چهار نفرى اش درخانه هاى مردم کارمى کرد، به پژواک گفت: «يک وقت نان مى يافتيم ويک وقت نى، زياد روزگار ما خراب بود؛ اما پس از جالى بافى وضعيت ما کمى خوبترشد.»
موصوف که اکنون جالى بافی میکند افزود: «درجریان یک روزپنجصد افغانی کار میکنم که در یکماه پانزده هزارافغانی مى شود و این مقدارپول، مُزد خوبی است؛ آرزو دارم که این پروسه ادامه پیدا کند.»
محجوبه زن دیگر جالى باف، گفت: «سه فرزند دارم، شوهرم پنج سال قبل، ما را رها کرد ورفت، نمیدانم کجا رفته؛ چون از او کوچکترین اطلاعى نداریم.»
وى در ادامۀ سخنانش، افزود: «قبل از آن که کارگبیون بافی را شروع کنم، از طریق رخت شویی و ظرفشویی برای دیگران، پول لقمه نانی را به دست مى آوردم، در بسيار موارد مورد خشونت قرار مى گرفتم و اما حال شکر از اين مشکلات خلاص شديم.»
هرسه منبع يادشده، خواستار ادامۀ پروسه جالى بافى و رُشد اين برنامه در ولايت جوزجان شدند.
درعين حال داکتراحمدشاه قرار مسئول دفترحمایه اطفال درولایت جوزجان، به پژواک گفت که درترکیب پروژه کار گبیون [جالى] بافی که اکنون در چهل قریه شهرشبرغان عملی میگردد، ٢٤٠ زن بى بضاعت، مصروف کار اند.
ویافزود: «در اين پروسه کارى، بى بضاعت ترين زنان را به کار جذب کرده ايم که بخش اعظم آنان توانايى تهيه مواد ضرورت اوليه زندگى شان را ندارند، اين پروژۀ ما براى اين زنان به مثابۀ آب حيات است. »
او تصریح کرد که تلاش دارند تا این پروسه کاری تمدید گردد و یا پروژه های مشابه به آن، درروستا های زیر پوشش پروگرام کاری آنها عملی گردد.
Visits: 0
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک