زرنج(پژواک،۵ جدی٩٩): زن٥٢ سالۀ نيمروزى که بيش از٦٠٠ قضيۀ اختلافى در آن ولايت را در ٢٠ سال گذشته از طريق ميانجگيرى حل کرده مى گويد، اگر برايش فرصت بدهند با زنان طالبان درمناطق تحت کنترول شان صحبت نموده و ازطريق آنها مردان شان را به مصالحه تشويق مى نمايد.
شاه گل گلزاده باشندۀ شهر زرنج پس از فراغت از صنف دوازدهم، در رشته قابلگى درس خوانده است.
اين خانم در کنار کارهاى مدنى، عرضۀ خدمات صحى و تدريس درحل صدها موضوع خانوادگی، خشونت های خانوادگی، مشکل در تقسيم میراث وغیره میانجیگری نيز کرده است.
خانم گلزاده ازدواج کرده، ثمرۀ ازدواجش پنج پسر و چهار دخترمى باشد و از زندگی خانوادگی اش رضایت دارد. وى، گذشت، تحمل و همديگر پذيرى بین او و شوهرش را رمز خوشبختی و زندگى صلح آميز شان مى داند.
اين خانم نيمروزى که براى چند سالى در بخش ولادت خانم ها در منطقه اش کار کرده اينکه چگونگى به ميانجيگرى رو آورده و تلاش هايش را بخاطرحل قضاياى خانوادگى بخرج داده به پژواک گفت:«زنانى را که 
تحت تداوى قرارميدادم؛ اکثر آنها در مورد سختى هاى زندگى شان برايم قصه مى کردند از انواع مختلف خشونت ها که عليه شان صورت مى گرفت حکايه ميکردند که مرا سخت ميرنجاند، با خود فکر مى کردم که چگونه ميتوانم اين خانم ها را ازاين وضعيت نجات بدهم، آهسته آهسته ازحل مشکلات زنان در يک فاميل، دو فاميل و سه فاميل آغاز کردم ونتايج مثبت آن مرا روحيه بخشيد که بايد شب و روز دراين راستا تلاش کنم و اينک خوشحالم که صدها چنين قضيه را حل کرده ام و شيرازۀ خانواده ها را ازهم پاشيدن نجات بدهم .»
وى بااشاره به ديدگاه برخى مردم که نسبت به توانايى واستعداد خوب زنان بى باور اند گفت: «حل٦٢٠ قضيه مختلف اختلافى و خشونت درخانواده ها دربيست سال گذشته قدرت وتوانايى يک زن افغان را ثابت مى سازد. »
گلزاده درادامۀ صحبت هايش درخصوص نوعيت قضاياى خانوادگى که توانسته آنرا حل کند گفت :« ازقضاياى کوچک خانوادگى چون کشيدگى بين خشو و عروس، زن و شوهر، دعوا بالاى ميراث بين خواهران و برادران و يا پسران کاکا (اودرزاده ها) سر زمين و ميراث تا قضاياى کلانتر مثل مشکل توزيع آب و زمين که حتى ادامۀ آن باعث کشت و خون مى شد، را حل کرده ام واکنون توانايى آنرا دارم که به يارى خداوند به حل قضاياى بزرگتر بپردازم.»
اين خانم کارکشته درحل قضاياى خانوادگى مى گويد هرگامى را که درجهت حل مشکل مردم برميدارد ونتيجۀ مطلوب و رضايت بخش بدست مى آورد، انرژى وتوانايى ده ها گام ديگر را در وجودش احساس ميکند تا بيشتر و بهتر از گذشته کار کند.
وى، بگونۀ مثال از يک قضيه که به اثرتلاشهاى او حل گرديده چنين حکايه کرد:« در سال ١٣٩٠ در ولسوالى کنگ نيمروز، بين باشندگان قريه هاى گله بچه و دره شُک روى تقسيم آب درگيرى صورت گرفت، حالتى 
پيش آمده بود که مردم يک ديگه خود را همراه بيل و کلنگ زده و زخمى کرده بودند و حتى وضعيت به جاى رسيده بود که بالاى دختران که از يکديگر گرفته بودند، ظلم را شروع کرده بودند و اگر مشکل تقسيم آب ادامه پيدا مى کرد يقينا به کشت و خون مى انجاميد. درهمکارى چند بزرگ قوم به آن ولسوالى رفتم با شمارى ازموسفيدان هردو طرف صحبت کردم، نشست هاى ما چندين روز را در بر گرفت تا اين که هر دو طرف را متقاعد کردم که ازادامۀ درگيرى منصرف شوند و سرانجام مشکل شان حل شد و در نشست آخرى آب را به صورت منصفانه بين شان تقسيم کرديم.»
خانم گلزاده درحاليکه به صحبت هايش ادامه ميداد و درسيمايش خوشى وتبسم به يکباره گى ديده ميشد، گفت از حل چنين قضايا خيلى خوش مى شوم و اين خوشى وسرور هميشه مرا توانايى مى بخشد چون با حل اين قضايا نه تنها مردان خانواده ازکُشت و خون نجات مى يابند، بلکه خشونت بالاى زنان خانواده ها نيز ازبين ميرود.
گلزاده درحالى که ميانجيگيرى در حل قضايا را مؤثر اما درعين حال کارمشکل خواند، مى گويد که ميانجيگرى صادقانه يک معادله خوب براى حل قضاياى بزرگ و حتى ختم جنگ چندين ساله در کشور بوده ميتواند.
موصوف به اين باوراست که درکنار مردان با رسوخ شمارى از زنان نيز در قريه قريۀ کشور آرزو دارند تا بعنوان ميانجى هاى خوب بين حکومت و طالبان کارکنند و هردو جانب را به صلح و آتش بس تشويق کنند.
اين خانم مى گويد که اين توانايى را در وجودش کاملا احساس مى کند و آرزودارد تا زمينه برايش مساعد گردد که به دور ترين قراء وقصبات کشورحتى درساحات تحت کنترول دشمن برود، با زنان طالبان صحبت کند ودرنخست آنرا تشويق به صلح نمايد و بعدا ازطريق آنها مردان شانرا متقاعد سازد که گليم جنگ را درکشور برچينند.
خانم گلزاده به پژواک گفت که تجربه ازصحبت با طالبان را داشته و توانسته به يک مشکل بزرگ مردم دراين ولايت نقطه پايان بگذارد.
او گفت: « در سال ١٣٩٢ طالبان دريکى از ولسوالى هاى نيمروز به دختران اجازه رفتن به مکتب را نمى داد، من براى عرضه خدمات صحى به آن ولسوالى رفتم و درجريان انجام کارهايم از طريق صحبت با يک تن از قوماندانان طالبان توانستم به صدها دختراجازه رفتن به مکتب را بگيرم .»
به گفتۀ او، به دنبال اين کارش، از سوى شوراى عالى و انستيتيوت صلح و امنيت تقديرنامه و تنديس صلح را نيز به دست آورد.
اين خانم ٥٢ ساله، صلح را آرزوى هر افغان مى داند و مى گويد که همۀ افغان ها به شمول طالبان مسلح، از ادامۀ جنگ و برادرکشى خسته شده اند، اگر هر دو طرف براى صلح صادقانه و خالصانه تلاش کنند، صلح حتما تامين مى گردد.
خانم گلزاده که حکايات زيادى از درد هاى ناگفته مردمان قراء و قصبات ولايت نيمروز در ذهن دارد به پژواک گفت:« طالب ها هم اولاد همى وطن استند، بايد به گپهاى شان گوش داده شود، آنها هم درد دل دارند، اگر به گپ شان گوش داده شود همراه شان صادقانه صحبت شود، حتما صلح مى کنند.»
به باور وى، صلح زمانى درکشور تامين مى گردد که تلاش ملى صورت گيرد و تمام افغان ها بشمول مردان و زنان عملا دست به کار شوند.
او افزود:« اگرکسی معنای واقعی صلح را بداند که صلح يعنى چه، “صلح يعنى من خشونت نمى کنم، مه مردم و کشورم را دوست مى دارم”، باز حتما صلح آمدنى است و به نظر من بايد هرفرد کشور براى آوردن صلح در حد توان خود در خانواده، در اجتماع، در قريه ولسوالى و بلاخره در سطح کشور تلاش کند.»
وى مى گويد که حاضراست در مناطق تحت کنترول طالبان برود، وبراى صلح کارکند.
گلزاده گفت:«اگرمه پيش زنان طالبان بروم براى شان مى گويم که بيايد ديگه مردان خود را از جنگ منع کنيم، جنگ همگى را بيوه و يتيم ساخت، در هردو طرف افغان کشته مى شود، اولاد افغان يتيم مى شود، زن و دختر افغان بدبخت مى شود، ديگه بس است.»
گلزاده ادعا کرد که در وقت خدمات صحى و قابلگى، به مردم در دوران فعاليت هاى مدنى با مادران، خواهران و زنان طالبان صحبت کرده و اگر برايش زمينه مساعد شود، دوباره صحبت ميکند؛ بخاطرى که زنان نيمروز به وى باور دارند.
موصوف گفت: “شناختى که در وقت خدمات به مردم به دست آوردم و آن روابطى که با مردم دلارام، بکوا و خاشرود نيمروز دارم، ميخواهم با ديگر زنان جامعه؛ صحبت هاى مادران، خانمها و خواهران طالبان را شريک سازم.”
خانم گلزاده، در شهر زرنج يک نهاد به نام زنان پيشتاز(PWSA) دارد که دو صد خانم عضويت آن را دارند. وى گفت: ” من به حيث مادر؛ ميخواهم با مادران، خانمها و خواهران طالبان راز دل کنم و در مورد صلح، همرا‌ۀ شان صحبت نمايم؛ تا راه براى صلح باز شود، به يکديگر قناعت بدهيم و به صلح برسيم.”
اين خانم در کنار ساير مصروفيت هايش شاعر نيز است و برخى سروده ها براى صلح نيز دارد.
وی به نتايج گفتگوهاى صلح که حدود سه ماه قبل ميان تيم هاى مذاکره کننده دولت وطالبان درقطرآغاز شده خيلى خوشبين بوده، به صفت یک مادر و یک خواهر از دولت و طالبان درخواست مى کند که درد زنان 
بیوه، کودکان یتیم، معلولین و شهدا را احساس کنند، اختلافات شان را کنار بگذارند و از زورگویی، خودخواهی، جاه طلبی دوری کنند و به جنگ خانمانسوز چهل ساله خاتمه بدهند.
خانم گلزاده، مذاکرات قطر را يک فرصت تاريخى ميداند ومى گويد که شب و روز دست دعا به دربارالهى بالا نموده آرزو مى کند که شب تاريک جنگ پايان يابد وخورشيد صلح دراين کشوربه تابش آغاز کند.
نظريات مردم در مورد فعاليت هاى گلزاده
زرغونه یک تن از باشندگان قریه گله بچه ولسوالی کنگ این ولایت به پژواک گفت:« کارهای که خانم گلزاده انجام مى دهد، قابل قدر است، خانم گلزاده توانسته ده ها مشکل وازجمله يک مشکل بزرگ در منطقه ما که در تقسیم آب وجود داشت، حل کند و بین مردم صلح کنند.»
موصوف نیز میگوید که میانجیگری یک راهکار خوبی برای صلح و ثبات در کشور بوده میتواند.
فرشته شیرزاد فعال جامعه مدنی در نیمروز در مورد میگوید:« خانم گلزاده چندين سال عمرش را بخاطر ختم منازعات ميان مردم صرف کرده ، بدون هیچ گونه امتیاز مادی فعالیت مى کند کارهايش برای آوردن صلح قابل قدرهست .»
وی در ادامه افزود:« خانم گلزاده واقعاً ثابت نموده که زنان نیز میتوانند سفیران صلح باشند و در تامین صلح و ثابت نقش مثبت بازی کنند.»
Views: 34
تماس با ما
خبرنامه
ارسال گزارش
اپلیکیشن موبایل پژواک